Γεννήθηκε στο Βουκουρέστι το 1952. Είναι κόρη της Έλλης Ερυθριάδου και του Γεώργιου Ερυθριάδη (Πετρή) που ήταν μέλος της ΚΕ από το 1945 και αναπληρωματικό μέλος του ΠΓ από το 1950. Το 1954 μπήκε στην Ελλάδα από την πολιτική προσφυγιά επικεφαλής παράνομου κλιμακίου του Κόμματος όπου συνελήφθη, καταδικάστηκε με τις ανυπόστατες κατηγορίες για κατασκοπεία, παρέμεινε φυλακισμένος έως και το 1963 που πέθανε στις φύλακες του Ιτζεδίν σε συνθήκες σκληρής απομόνωσης ως αμετανόητος πολιτικός κρατούμενος.
Κατά τη διάρκεια φυλάκισης των γονιών της στην Ελλάδα, η σ. Γαληνη μαζί με τα δυο μεγαλύτερα αδέλφια της φιλοξενήθηκαν στο Ίδρυμα για παιδιά του Ιβάνοβο, έξω από τη Μόσχα. Αργότερα μαζί με τα αδέλφια της βρέθηκαν στη Σόφια. Μεγάλωσαν σε 3 διαφορετικές οικογένειες πολιτικών προσφύγων. Την Γαλήνη φρόντιζε η οικογένεια του Γεωργίου και της Βασιλείας Καζάκου. Όταν πέθανε ο πατέρας της ήταν 12 χρονών. Το τότε αστικό κράτος (κυβέρνηση Καραμανλή) επέτρεψε στη μάνα της Έλλη μαζί με τα 3 παιδιά της να παρευρεθούν στη κηδεία του, με άδεια παραμονής μόνο για 24 ώρες. Αμέσως μετά τη κηδεία επέστρεψαν στη Βουλγαρία μόνο τα 3 αδέλφια καθώς η μητέρα της συνελήφθη με την αιτιολογία της κατασκοπείας και καταδικάστηκε αργότερα σε ισόβια. Απελευθερώνεται το Δεκέμβρη του 1971, ενώ μπόρεσε να ξαναδεί τα παιδιά της το 1974 με τη μεταπολίτευση στη Βουλγαρία.
Κατά την ενηλικίωσή τους, στα 3 αδέλφια παραχωρήθηκε από το Δήμο της Σόφιας ένα διαμέρισμα και έτσι σμίξανε ξανά. Η Γαλήνη αποφοίτησε την Ιατρική Σχολή της Σόφιας και εργάστηκε στη βιομηχανική πόλη Πέρνικ. Μετά την αποφοίτησή της πήγε στη Μόσχα όπου έκανε μεταπτυχιακό. Αμέσως μετά ήρθε στην Ελλάδα, στις αρχές του 1980, κάνοντας το αγροτικό της στο Κρανίδι Αργολίδας όπου και τελικά παρέμεινε στον τόπο αυτό και εργάστηκε ως γενική ιατρός, ανοίγοντας ιατρείο που λειτουργούσε έως και τα τελευταία χρόνια πριν τη συνταξιοδότησή της.
Η σ. Γαλήνη κατά τη διάρκεια της διαμονής της στο Κρανίδι ήταν δραστήρια, πρωτοπόρα τόσο στη κομματική της ζωή όσο και στη δουλειά της. Πρόσφερε πάντα, με ανιδιοτέλεια και πίστη στην επιστήμη που υπηρετούσε.
Ήταν παράδειγμα ανυποχώρητης στάσης, μαχητικότητας και αισιόδοξης αντιμετώπισης των δυσκολιών στη ζωή και στον αγώνα.
Ήταν μέλος και του περιβαντολλογικού συλλόγου Κρανιδίου.
Το ΚΚΕ εκφράζει τα θερμά συλλυπητήρια στην οικογένεια της και στους οικείους της.
Η κηδεία θα γίνει την Παρασκευή 9 Ιουλίου 2021 και ώρα 12:30μ.μ στο Δημοτικό Κοιμητήριο του Βύρωνα, στην Αθήνα.
