Μια παρουσίαση βιβλίου στα πλαίσια των ΚΙΑΝΩΝ δεν είναι κάτι το πρωτότυπο. Ο Μορφωτικός Σύλλογος Νέας Κίου εδώ και πάρα πολλά χρόνια οργανώνει ενδιαφέρουσες πολιτιστικές εκδηλώσεις. Αλλά και μια επί πλέον δράση για τα 200 χρόνια από την Επανάσταση του 21 δεν είναι κάτι το ασυνήθιστο.
Κι όμως … όσοι βρεθήκαμε το βράδυ της 27/8 στην όμορφη αυλή των γραφείων του Μορφωτικού Συλλόγου ήρθαμε αντιμέτωποι με μια πρωτότυπη, ζωντανή και φρέσκια ματιά για το 1821.
Η κ. Θεώνη Κωτσιοπούλου και ο κ. Δημήτρης Ντούλιας παρουσίασαν το βιβλίο, χωρίς να παρεκτραπούν σε βαρύγδουπες αναλύσεις. Επικεντρώθηκαν στο συγκεκριμένο βιβλίο και δεν μπήκαν στον πειρασμό να μας αναπτύξουν τις απόψεις τους επί διαφόρων θεμάτων (όπως γίνεται επί το πλείστον σε εκδηλώσεις αυτού του είδους). Μας κέντρισαν το ενδιαφέρον για το έργο και τον συγγραφέα (όπως ήταν το ζητούμενο).
Ο συγγραφέας ήταν μια έκπληξη. Ο «Σολούπ», καλλιτεχνικό του Αντώνη Νικολόπουλου, παρουσιάστηκε μπροστά μας σαν ο έμπειρος εικονογράφος, ο σοβαρός μελετητής και ταλαντούχος συγγραφέας. Τον είχαμε συνηθίσει αιχμηρό γελοιογράφο (Βήμα, Ποντίκι κλπ.) και μοντέρνο κομίστα. Η έκπληξη ήταν ευχάριστη.
Μετά τριετή εξαντλητική έρευνα στις «πηγές», βοηθούμενος από τρεις εξαιρετικές ιστορικούς, μας έδωσε ένα απολαυστικό προϊόν. Ένα βιβλίο 752(!!!!!!!) σελίδων. Μην σας φοβίζει το μέγεθος. Η εικονογραφημένη διήγηση (γκράφικ νόβελ, το λένε στη σύγχρονη γλώσσα) διαβάζεται εύκολα και ξεκούραστα.
Το «1821, η μάχη της πλατείας» αρθρώνεται με τη διήγηση τριών παράλληλων αντιθέσεων: α) Σε σύγχρονη εποχή, στην πλατεία Κολοκοτρώνη στην Αθήνα, ένας ηλικιωμένος άστεγος και μια μορφωμένη νεαρή συναντιούνται και συζητάνε, β) Το 1821 ο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης με τον Αλέξανδρο Μαυροκορδάτο προσωποποιούν τα δυο διαφορετικά στρατόπεδα που συγκρούστηκαν και εξέφρασαν διαφορετικές κοινωνικές, πολιτικές και ιδεολογικές ομάδες και γ) Ο Σπυρίδων Τρικούπης με τον Κάρπο Παπαδόπουλο, εκφράζουν τις δύο διαφορετικές ιστοριογραφικές αντιλήψεις για το 1821.
Ο Τρικούπης αγγλοθρεμένος και αγγλόφιλος (μέχρι δικαιολογημένης παρεξηγήσεως) εκφράζει την κυρίαρχη αντίληψη για το 21. Ο Κάρπος Παπαδόπουλος, από τους πρώτους αξιωματικούς του τακτικού στρατού άφησε απομνημονεύματα όπου καταγράφεται αυθεντικά η εμπειρία του από τον αγώνα (Ο συγγραφέας μας έδωσε, στην εκδήλωση, επαρκείς εξηγήσεις γιατί τον προτίμησε από τον Φωτάκο ή τον Σπηλιάδη).
Η εξιστόρηση μέσω της αντίθεσης αυτών των τριών διπόλων κάνει την αφήγηση συναρπαστική. Έχουμε ένα βιβλίο για το 21 που δεν είναι δασκαλίστικο, αλλά είναι διδακτικό.
Η βραδιά συμπληρωνόταν από μια τριμελή ορχήστρα δημοτικής μουσικής. Άψογοι στο παίξιμο (Ομολογώ πως το τραγούδι για τον Δράμαλη, πρώτη φορά το άκουσα τραγουδισμένο).
Θα ήταν περιττό να ευχηθούμε στους Κιώτες και άλλες τέτοιες ενδιαφέρουσες εκδηλώσεις. Έχουν αποδείξει ότι δεν χρειάζονται την δική μας προτροπή, είναι 50 χρόνια πρωτοπορία.
