Κατά τη διάρκεια της ισημερίας, η νύχτα και η ημέρα έχουν σχεδόν την ίδια διάρκεια. Στη συνέχεια, στο βόρειο ημισφαίριο, η ημέρα θα αρχίζει να μικραίνει και η νύχτα θα μεγαλώνει, ώσπου θα φθάσει στο ζενίθ της στο χειμερινό ηλιοστάσιο του Δεκεμβρίου.
Στην πραγματικότητα, στην Αθήνα η «ισότητα» ημέρας και νύχτας θα συμβεί λίγες ημέρες αργότερα, καθώς την ημέρα της φθινοπωρινής ισημερίας (22 Σεπτεμβρίου), αυτή συμβαίνει μόνο στους τόπους που βρίσκονται ακριβώς πάνω στον ισημερινό της Γης. Στις άλλες περιοχές, πάνω ή κάτω από τον ισημερινό, το φαινόμενο αυτό συμβαίνει μερικές ημέρες πριν ή μετά από την «επίσημη» ισημερία. Έτσι, στην Αθήνα, η οποία βρίσκεται περίπου 38 μοίρες βόρεια του ισημερινού, η ίση διάρκεια ημέρας και νύχτας «καθυστερεί» περίπου τέσσερις ημέρες.
Τόσο οι ισημερίες όσο και τα ηλιοστάσια λαμβάνουν χώρα δύο φορές τον χρόνο και σηματοδοτούν την έναρξη εποχών του έτους. Ήδη από την αρχαιότητα, σε όλα τα μήκη και τα πλάτη της Γης, τέτοια φαινόμενα εορτάζονταν από τους λαούς, που τους απέδιδαν μυθικές διαστάσεις.
