Ένα αξιοθαύμαστο γεγονός συντελείται στην Αργολίδα αυτές τις ημέρες και συγκεκριμένα στον Καθεδρικό Ιερό Ναό του Αγίου Πέτρου Επισκόπου Άργους, καθώς τα Ιερά Λείψανα του Αγίου και προστάτη της πόλης του Άργους ευωδιάζουν.
Για το συμβάν ενημερώθηκε και ο Μητροπολίτης Αργολίδας Νεκτάριος όπου διαπίστωσε κι ο ίδιος με την επίσκεψη του στο ναό ότι όντος τα Ιερά λείψανα του Αγίου μυροβλύζουν πολύ έντονα.
Ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Αργολίδας Νεκτάριος μίλησε στην κάμερα των Αργολικών Ειδήσεων για το θαυμαστό αυτό συμβάν:
Ο Μητροπολίτης Αργολίδας είχε αναφερθεί προ ημερών επιβεβαιώνοντας με άρθρο του το γεγονός, όπου μεταξύ άλλων ανέφερε:
"Να λοιπόν που μπορεί να συμβεί και σήμερα αυτά που διαβάζουμε στα παλαιά συναξάρια των αγίων! Να ευωδιάζουν… χωρίς ανθρώπινη βοήθεια (!!) νεκρά από αιώνων γυμνά οστά! Άνθρωπος που η βιολογική του ζωή έληξε το 10ο αιώνα… άρχισε να μιλάει τον 21ο αιώνα.
Να μιλάει χωρίς λόγια. Ο επίσκοπός μας Άγιος Πέτρος προφανέστατα θέλει κάτι να μας πει! Δεν θέλει να μας πει πόσα και τι μπορεί να κάνει ο κοινός μας πατέρας Ιησούς Χριστός. Όχι. Ο Θεός μας χάρισε κοινό νου και θέλει να τον χρησιμοποιούμε, όταν σκεφτόμαστε τα θαύματα! Η ευωδία των λειψάνων του πατέρα μας Αγίου Πέτρου επισκόπου Άργους είναι φανέρωση «τῆς ἐν τῷ σώματι παρεδρευούσης χάριτος», όπως γράφει ο άγιος Βασίλειος. Φανέρωση δηλαδή της χάριτος του Θεού που «κατοικεί» στα λείψανα του αγίου. Αυτήν άλλωστε (την Χάρη του Θεού) τιμάμε προσκυνώντας τα λείψανα, όχι ανθρώπινα υπόλοιπα. Δεν είμαστε ειδωλολάτρες! Για κανένα λόγο.
Γιατί μιλάει τώρα με την ευωδία ο άγιος Πέτρος; Προφανώς γιατί το χρειαζόμαστε. Ίσως γιατί η πίστη μας είναι αναιμική και χρειάζεται… αιμοδοσία ενισχυτική! Ίσως γιατί περίσσεψε στη ζωή μας η δυσοσμία της αδικίας, της αδιαφορίας, και εκθηριώθηκε ο εγωϊσμός και έμεινε μόνη παρηγοριά η γαλήνη της ψυχικής ευωδίας. Ίσως γιατί φύγαμε από την Εκκλησία (δεν εννοώ τον ναό) και μ’ αυτή τη λεπτή και ευγενική «χειρονομία» θέλει να μας ξανακαλέσει!
Εμείς μπροστά στο γεγονός πρέπει να είμαστε ευλαβείς και συγχρόνως ευφυείς.
Ούτε ο Χριστός, ούτε ο άγιος Πέτρος μας, θέλουν να έχουμε επινοήσει την πίστη μας, για να καλύψουμε την αδυναμία μας. Το θαύμα θέλει μια πίστη ρίσκο. Όχι μια πίστη επιβολή. Θέλει ευγένεια και ελευθερία. Όχι αναγκαστική διαδρομή. Αυτό κάνει ο άγιος Πέτρος. Σκορπίζει την ευωδία της ποιότητας που αν δεν έχουμε την υπομονή να την «αφουγκραστούμε», θα σκορπίσει στην ατμόσφαιρα και θα χαθεί για μας. Ας μην αφήσουμε να μας συμβεί κάτι τέτοιο."
Ο Επίσκοπος Άργους Άγιος Πέτρος
Ο Επίσκοπος Άργους Άγιος Πέτρος είναι πολιούχος της πόλης του Άργους και η μνήμη του τιμάται στις 3 Μαΐου.
Γεννήθηκε στην Κωνσταντινούπολη από εύπορη οικογένεια, η οποία διακρινόταν για την ευσέβεια και φιλανθρωπία της. Στην οικογένεια ήταν πέντε αδέρφια, τα οποία είχαν ασπαστεί τον χριστιανισμό και μαζί με τους γονείς βοηθούσαν τους απόρους. Από αυτούς, ο Πέτρος επέλεξε να ακολουθήσει το μοναχικό σχήμα.
Ο Επίσκοπος Άργους Άγιος Πέτρος είναι πολιούχος της πόλης του Άργους και η μνήμη του τιμάται στις 3 Μαΐου.
Ο τότε Πατριάρχης Νικόλαος Α΄ ο Μυστικός εκτιμώντας τα προσόντα και την αρετή του μοναχού Πέτρου, θέλησε να τον χειροτονήσει επίσκοπο Κορίνθου. Ο Πέτρος όμως αρνήθηκε με αποτέλεσμα να χειροτονηθεί μητροπολίτης ο αδερφός του ο Παύλος. Κατα τη διάρκεια της θητείας του μόνασε σε μοναστήρι της επικράτειας του αδερφού του. Μετά τον θάνατο του τελευταίου τον διαδέχθηκε στον επισκοπικό θρόνο. Από τη θέση αυτή έκανε μεγάλες αγαθοεργίες καθώς και πολλά θαύματα.
Το 920 μ.χ. μετέβη στην Κωνσταντινούπολη, για να λάβει μέρος σε σύνοδο που είχε συγκαλέσει ο Πατριάρχης Νικόλαος επί αυτοκράτορος Κωνσταντίνου Πορφυρογεννήτου.
Πέθανε στο Άργος σε ηλικία 70 ετών και τάφηκε στον Ιερό Ναό της Κοιμήσεως της Θεοτόκου. Το λείψανό του όμως κλάπηκε από τον Λατίνο επίσκοπο Σιγούντο Νάνι το 1421 και μεταφέρθηκε αρχικά στο Ναύπλιο και στη συνέχεια στο εξωτερικό. 
Επι αρχιερατείας του Μητροπολίτου Ιακώβου Β΄ επεστράφησαν τα λείψανα του Αγίου Πέτρο στο Άργος. Στην μνήμη του Αγίου Πέτρου κατασκευάστηκε καθεδρικός ναός στην πόλη του Άργους που θεμελιώθηκε το 1859 επι Επισκόπου Γεράσιμου Παγώνη και εγκαινιάστηκε στις 18 Απριλίου 1865.
