Ο καρκίνος του μαστού αποτελεί τη συχνότερη διάγνωση κακοήθειας σε γυναίκες στην εποχή μας. Αποτελεί μια πραγματική «μάστιγα», αφού έχει διαπιστωθεί ότι στο Δυτικό κόσμο, περίπου μια στις οκτώ γυναίκες θα νοσήσει από κάποια μορφή κακοήθειας του μαστού στη ζωή της. Σε παγκόσμιο επίπεδο κάθε χρόνο 1,5 εκατομμύριο γυναίκες διαγιγνώσκονται ως νέα κρούσματα. Στη χώρα μας τον τελευταίο χρόνο αναφέρθηκαν 7.772 νέες περιπτώσεις.
Καθώς αυξάνεται ο παγκόσμιος πληθυσμός και το προσδόκιμο ζωής, ο καρκίνος του μαστού αναμένεται να εμφανίζεται συχνότερα. Συνδέεται με παθήσεις όπως η παχυσαρκία, η έλλειψη σωματικής άσκησης, η κατάχρηση αλκοόλ, το κάπνισμα, η διατροφή πλούσια σε λιπαρά κ.α. Ο κίνδυνος διπλασιάζεται όταν υπάρχει κληρονομικότητα(συγγενείς πρώτου βαθμού με καρκίνο του μαστού). Άλλοι παράγοντες κινδύνου είναι η ηλικία, η μακροχρόνια έκθεση σε ορμόνες, η πρώτη κύηση σε μεγάλη ηλικία κ.α. Η υιοθέτηση λοιπόν ενός υγιεινού τρόπου ζωής μπορεί να μειώσει τη συχνότητα εμφάνισης της νόσου, η οποία αναπτύσσεται προοδευτικά, διηθεί τα παρακείμενα όργανα ή ιστούς(δέρμα, μύες, λεμφαδένες) και αργότερα μπορεί να δώσει μεταστάσεις σε απομακρυσμένα όργανα(ήπαρ, πνεύμονες, οστά, εγκέφαλος).
Επιπλέον, επιστημονικά έχει αποδειχθεί ότι η έγκαιρη διάγνωση οδηγεί σε πιθανότητα ίασης έως και 97%. Άρα λοιπόν ο προληπτικός έλεγχος αποκτά ζωτική σημασία.
Ο προληπτικός έλεγχος βασίζεται στην αυτοεξέταση, στην κλινική εξέταση από ειδικό γιατρό καθώς και στον απεικονιστικό έλεγχο. Η ψηφιακή μαστογραφία σε
συνδυασμό με το υπερηχογράφημα μαστών, αποτελούν τις βασικές εξετάσεις ώστε να ανιχνευθεί κάποιο εύρημα σε πολύ αρχικό στάδιο. Επίσης, η μαγνητική μαστογραφία κάθε τρία χρόνια, συμπληρώνει το διαγνωστικό έλεγχο. Η πρώτη μαστογραφία συνήθως γίνεται μεταξύ 35 και 40 ετών και μετά ετησίως ανάλογα πάντα με το ιστορικό του κάθε ασθενούς.
Τα συμπτώματα που πρέπει να ανησυχήσουν τη γυναίκα είναι: 1. Πόνος στο στήθος ή στη μασχάλη 2. Αλλαγή στην υφή του δέρματος του μαστού ή της θηλής(εξάνθημα, ερυθρότητα) 3. Έκκριμα(υγρό) από την θηλή 4. Ψηλάφηση εξογκώματος ή σκληρίας στο μαστό, περιοχή μασχάλης ή κοντά στο οστό της κλείδας 5. Εισολκή(στροφή προς τα μέσα της θηλής). Θα πρέπει να τονιστεί ότι στα αρχικά στάδια δεν υπάρχουν συμπτώματα και σκοπός του προληπτικού ελέγχου είναι να τεθεί διάγνωση πριν γίνει ψηλαφητός ο όγκος.
Η θεραπευτική αντιμετώπιση είναι κυρίως χειρουργική και συμπληρώνεται από ακτινοθεραπεία, χημειοθεραπεία, ορμονοθεραπεία, ανάλογα με το στάδιο της νόσου.
Η πιο αποτελεσματική θεραπεία είναι η πρόληψη. Οι ετήσιες προληπτικές εξετάσεις και η συχνή αυτοεξέταση είναι επιτακτικό να γίνουν μέρος της ζωής κάθε γυναίκας, χωρίς καθυστερήσεις και αναβολές. Η έγκαιρη διάγνωση σώζει ζωές.
Καθώς αυξάνεται ο παγκόσμιος πληθυσμός και το προσδόκιμο ζωής, ο καρκίνος του μαστού αναμένεται να εμφανίζεται συχνότερα. Συνδέεται με παθήσεις όπως η παχυσαρκία, η έλλειψη σωματικής άσκησης, η κατάχρηση αλκοόλ, το κάπνισμα, η διατροφή πλούσια σε λιπαρά κ.α. Ο κίνδυνος διπλασιάζεται όταν υπάρχει κληρονομικότητα(συγγενείς πρώτου βαθμού με καρκίνο του μαστού). Άλλοι παράγοντες κινδύνου είναι η ηλικία, η μακροχρόνια έκθεση σε ορμόνες, η πρώτη κύηση σε μεγάλη ηλικία κ.α. Η υιοθέτηση λοιπόν ενός υγιεινού τρόπου ζωής μπορεί να μειώσει τη συχνότητα εμφάνισης της νόσου, η οποία αναπτύσσεται προοδευτικά, διηθεί τα παρακείμενα όργανα ή ιστούς(δέρμα, μύες, λεμφαδένες) και αργότερα μπορεί να δώσει μεταστάσεις σε απομακρυσμένα όργανα(ήπαρ, πνεύμονες, οστά, εγκέφαλος).
Επιπλέον, επιστημονικά έχει αποδειχθεί ότι η έγκαιρη διάγνωση οδηγεί σε πιθανότητα ίασης έως και 97%. Άρα λοιπόν ο προληπτικός έλεγχος αποκτά ζωτική σημασία.
Ο προληπτικός έλεγχος βασίζεται στην αυτοεξέταση, στην κλινική εξέταση από ειδικό γιατρό καθώς και στον απεικονιστικό έλεγχο. Η ψηφιακή μαστογραφία σε
συνδυασμό με το υπερηχογράφημα μαστών, αποτελούν τις βασικές εξετάσεις ώστε να ανιχνευθεί κάποιο εύρημα σε πολύ αρχικό στάδιο. Επίσης, η μαγνητική μαστογραφία κάθε τρία χρόνια, συμπληρώνει το διαγνωστικό έλεγχο. Η πρώτη μαστογραφία συνήθως γίνεται μεταξύ 35 και 40 ετών και μετά ετησίως ανάλογα πάντα με το ιστορικό του κάθε ασθενούς.
Τα συμπτώματα που πρέπει να ανησυχήσουν τη γυναίκα είναι: 1. Πόνος στο στήθος ή στη μασχάλη 2. Αλλαγή στην υφή του δέρματος του μαστού ή της θηλής(εξάνθημα, ερυθρότητα) 3. Έκκριμα(υγρό) από την θηλή 4. Ψηλάφηση εξογκώματος ή σκληρίας στο μαστό, περιοχή μασχάλης ή κοντά στο οστό της κλείδας 5. Εισολκή(στροφή προς τα μέσα της θηλής). Θα πρέπει να τονιστεί ότι στα αρχικά στάδια δεν υπάρχουν συμπτώματα και σκοπός του προληπτικού ελέγχου είναι να τεθεί διάγνωση πριν γίνει ψηλαφητός ο όγκος.
Η θεραπευτική αντιμετώπιση είναι κυρίως χειρουργική και συμπληρώνεται από ακτινοθεραπεία, χημειοθεραπεία, ορμονοθεραπεία, ανάλογα με το στάδιο της νόσου.
Η πιο αποτελεσματική θεραπεία είναι η πρόληψη. Οι ετήσιες προληπτικές εξετάσεις και η συχνή αυτοεξέταση είναι επιτακτικό να γίνουν μέρος της ζωής κάθε γυναίκας, χωρίς καθυστερήσεις και αναβολές. Η έγκαιρη διάγνωση σώζει ζωές.
