Μία μεγαλόσωμη νεκρή θαλάσσια χελώνα εντοπίσθηκε στην παραλία Ναυπλίου Νέας Κίου στην Αργολίδα το απόγευμα της Τρίτης 16 Νοεμβρίου.
Οι θαλάσσιες χελώνες είναι ερπετά, που περνούν τη ζωή τους στη θάλασσα και μόνο οι θηλυκές χελώνες βγαίνουν στις παραλίες για να ωοτοκήσουν τα αυγά τους σε φωλιά μέσα στην άμμο. Έχουν μακρύ κύκλο ζωής (μπορούν να ζήσουν ακόμα και πάνω από 100 χρόνια) και διαθέτουν αναπνευστικό σύστημα με πνεύμονες.
Τρία είδη θαλάσσιων χελωνών απαντώνται στη Μεσόγειο. Η Καρέττα καρέττα (Caretta caretta), καθώς και η Πράσινη χελώνα (Chelonia mydas) φωλεοποιούν στη Μεσόγειο, ενώ η Δερματοχελώνα (Dermochelys coriacea) είναι συχνός επισκέπτης προς αναζήτηση τροφής.
Σύμφωνα με τον «Κόκκινο Κατάλογο της IUCN» η ο υποπληθυσμός της Καρέττα καρέττα στη Μεσόγειο έχει κατηγοριοποιηθεί ως «Απειλούμενο Είδος Μειωμένης Ανησυχίας», αλλά είναι σημαντικά εξαρτώμενος από τα προγράμματα διατήρησης του πληθυσμού της. Σε παγκόσμιο επίπεδο ταξινομείται ως «Ευάλωτο Είδος»[1].
Η Πράσινη χελώνα ταξινομείται σε παγκόσμιο και μεσογειακό επίπεδο ως «Κινδυνεύον» είδος[2] και η Δερματοχελώνα ως «Ευάλωτο» είδος[3].
Σήμερα, εξαιτίας κυρίως των ανθρώπινων δραστηριοτήτων, οι πληθυσμοί των θαλάσσιων χελωνών απειλούνται.
Απειλές!
Εκτός από φυσικές απειλές, όλα τα είδη θαλάσσιων χελωνών αντιμετωπίζουν ανθρωπογενείς απειλές, που απειλούν τη επιβίωσή τους.
Παράκτια δόμηση και παράκτιες δραστηριότητες που μεταβάλλουν τη μορφολογία των παραλιών φωλεοποίησης.
Τυχαίες συλλήψεις: οι τυχαίες συλλήψεις κατά την αλιεία αποτελούν μια από τις βασικές απειλές για τις θαλάσσιες χελώνες. Παράλληλα με τα είδη-στόχους, οι αλιείς συλλαμβάνουν τυχαία και ευάλωτα είδη, όπως οι θαλάσσιες χελώνες, τα θαλάσσια θηλαστικά, τα ελασμοβράγχια κ.λπ. Σύμφωνα με έρευνα, έχει εκτιμηθεί ότι ετησίως λαμβάνουν χώρα περίπου 132.000 περιστατικά τυχαίων συλλήψεων θαλάσσιων χελωνών στη Μεσόγειο, που οδηγούν σε περίπου 44.000 θανάτους.
Άδηλη αλιεία: τα δίχτυα που εγκαταλείπονται, απορρίπτονται ή χάνονται στη θάλασσα, γνωστά ως «δίχτυα- φαντάσματα» αποτελούν θανάσιμη απειλή για τους θαλάσσιους οργανισμούς. Τα αλιευτικά αυτά εργαλεία λειτουργούν ως παγίδες θανάτου, καθώς συνεχίζουν να «ψαρεύουν» παθητικά, με αποτέλεσμα ευάλωτα είδη της θαλάσσιας μεγαπανίδας, όπως δελφίνια, φώκιες, καρχαρίες και θαλάσσιες χελώνες να προσελκύονται από μικρότερους θαλάσσιους οργανισμούς που έχουν εγκλωβιστεί σε αυτά και με τη σειρά τους να εγκλωβίζονται και εκείνα. Δυστυχώς, καταλήγουν να ασφυκτιούν μέχρι θανάτου στην προσπάθειά τους να απελευθερωθούν. Το πρόβλημα της άδηλης αλιείας είναι ταυτόχρονα μέρος μιας άλλης απειλής, αυτής της θαλάσσιας ρύπανσης, καθώς τα σύγχρονα αλιευτικά εργαλεία είναι κατασκευασμένα από πλαστικό, ώστε να είναι ανθεκτικά στο χρόνο και εύκολα διαχειρίσιμα από τους αλιείς. Κατ’ επέκταση από τη στιγμή που βρίσκονται ανεξέλεγκτα στη θάλασσα, μπορεί να παραμείνουν σε αυτή έως και 600 χρόνια.
Θαλάσσια ρύπανση: προκαλείται είτε εκούσια είτε ακούσια και αποτελεί παγκόσμιο πρόβλημα με τεράστιο περιβαλλοντικό αντίκτυπο. Ειδικότερα η Μεσόγειος θεωρείται μία από τις πιο επιβαρυμένες θάλασσες παγκοσμίως, με τα πλαστικά απορρίμματα να κυριαρχούν σε ποσότητα μεταξύ άλλων απορριμμάτων. Η πλαστική ρύπανση της Μεσογείου αποτελεί από τις κυριότερες απειλές για τα θαλάσσια είδη. Οι χελώνες συχνά συγχέουν τις πλαστικές σακούλες με τις μέδουσες, αγαπημένη λιχουδιά των θαλάσσιων χελωνών, καθώς έχουν την ίδια όψη και οσμή. Καταναλώνοντας πλαστικά απορρίμματα, το πεπτικό τους σύστημα φράζει, δημιουργώντας το ψευδές αίσθημα του κορεσμού, οδηγώντας τις θαλάσσιες χελώνες σταδιακά στο θάνατο.
Κλιματική αλλαγή: οι αλλαγές στο κλίμα αποτελούν φυσικό φαινόμενο του πλανήτη μας, ωστόσο μετά τη Βιομηχανική Επανάσταση το 1850 και την εντατική απελευθέρωση αερίων του θερμοκηπίου , παρατηρείται αύξηση της θερμοκρασίας της Γης. Οι θαλάσσιες χελώνες προσαρμόστηκαν και εξελίχθηκαν για να επιβιώσουν από αλλαγές στο κλίμα της Γης κατά το παρελθόν. Ωστόσο, η ταχύτητα με την οποία εξελίσσεται η κλιματική αλλαγή σήμερα, συνδυαστικά με τις ανθρωπογενείς παρεμβάσεις στο φυσικό περιβάλλον των χελωνών, μας γεμίζουν ανησυχία για το κατά πόσο θα μπορέσουν να επιβιώσουν.
Η παραπάνω λίστα σε καμιά περίπτωση δεν εξαντλεί τις απειλές που αντιμετωπίζουν οι θαλάσσιες χελώνες σήμερα. Αποτελεί μια ενδεικτική αναφορά.
Εκτός από φυσικές απειλές, όλα τα είδη θαλάσσιων χελωνών αντιμετωπίζουν ανθρωπογενείς απειλές, που απειλούν τη επιβίωσή τους.
Παράκτια δόμηση και παράκτιες δραστηριότητες που μεταβάλλουν τη μορφολογία των παραλιών φωλεοποίησης.
Τυχαίες συλλήψεις: οι τυχαίες συλλήψεις κατά την αλιεία αποτελούν μια από τις βασικές απειλές για τις θαλάσσιες χελώνες. Παράλληλα με τα είδη-στόχους, οι αλιείς συλλαμβάνουν τυχαία και ευάλωτα είδη, όπως οι θαλάσσιες χελώνες, τα θαλάσσια θηλαστικά, τα ελασμοβράγχια κ.λπ. Σύμφωνα με έρευνα, έχει εκτιμηθεί ότι ετησίως λαμβάνουν χώρα περίπου 132.000 περιστατικά τυχαίων συλλήψεων θαλάσσιων χελωνών στη Μεσόγειο, που οδηγούν σε περίπου 44.000 θανάτους.
Άδηλη αλιεία: τα δίχτυα που εγκαταλείπονται, απορρίπτονται ή χάνονται στη θάλασσα, γνωστά ως «δίχτυα- φαντάσματα» αποτελούν θανάσιμη απειλή για τους θαλάσσιους οργανισμούς. Τα αλιευτικά αυτά εργαλεία λειτουργούν ως παγίδες θανάτου, καθώς συνεχίζουν να «ψαρεύουν» παθητικά, με αποτέλεσμα ευάλωτα είδη της θαλάσσιας μεγαπανίδας, όπως δελφίνια, φώκιες, καρχαρίες και θαλάσσιες χελώνες να προσελκύονται από μικρότερους θαλάσσιους οργανισμούς που έχουν εγκλωβιστεί σε αυτά και με τη σειρά τους να εγκλωβίζονται και εκείνα. Δυστυχώς, καταλήγουν να ασφυκτιούν μέχρι θανάτου στην προσπάθειά τους να απελευθερωθούν. Το πρόβλημα της άδηλης αλιείας είναι ταυτόχρονα μέρος μιας άλλης απειλής, αυτής της θαλάσσιας ρύπανσης, καθώς τα σύγχρονα αλιευτικά εργαλεία είναι κατασκευασμένα από πλαστικό, ώστε να είναι ανθεκτικά στο χρόνο και εύκολα διαχειρίσιμα από τους αλιείς. Κατ’ επέκταση από τη στιγμή που βρίσκονται ανεξέλεγκτα στη θάλασσα, μπορεί να παραμείνουν σε αυτή έως και 600 χρόνια.
Θαλάσσια ρύπανση: προκαλείται είτε εκούσια είτε ακούσια και αποτελεί παγκόσμιο πρόβλημα με τεράστιο περιβαλλοντικό αντίκτυπο. Ειδικότερα η Μεσόγειος θεωρείται μία από τις πιο επιβαρυμένες θάλασσες παγκοσμίως, με τα πλαστικά απορρίμματα να κυριαρχούν σε ποσότητα μεταξύ άλλων απορριμμάτων. Η πλαστική ρύπανση της Μεσογείου αποτελεί από τις κυριότερες απειλές για τα θαλάσσια είδη. Οι χελώνες συχνά συγχέουν τις πλαστικές σακούλες με τις μέδουσες, αγαπημένη λιχουδιά των θαλάσσιων χελωνών, καθώς έχουν την ίδια όψη και οσμή. Καταναλώνοντας πλαστικά απορρίμματα, το πεπτικό τους σύστημα φράζει, δημιουργώντας το ψευδές αίσθημα του κορεσμού, οδηγώντας τις θαλάσσιες χελώνες σταδιακά στο θάνατο.
Κλιματική αλλαγή: οι αλλαγές στο κλίμα αποτελούν φυσικό φαινόμενο του πλανήτη μας, ωστόσο μετά τη Βιομηχανική Επανάσταση το 1850 και την εντατική απελευθέρωση αερίων του θερμοκηπίου , παρατηρείται αύξηση της θερμοκρασίας της Γης. Οι θαλάσσιες χελώνες προσαρμόστηκαν και εξελίχθηκαν για να επιβιώσουν από αλλαγές στο κλίμα της Γης κατά το παρελθόν. Ωστόσο, η ταχύτητα με την οποία εξελίσσεται η κλιματική αλλαγή σήμερα, συνδυαστικά με τις ανθρωπογενείς παρεμβάσεις στο φυσικό περιβάλλον των χελωνών, μας γεμίζουν ανησυχία για το κατά πόσο θα μπορέσουν να επιβιώσουν.
Η παραπάνω λίστα σε καμιά περίπτωση δεν εξαντλεί τις απειλές που αντιμετωπίζουν οι θαλάσσιες χελώνες σήμερα. Αποτελεί μια ενδεικτική αναφορά.
