Η πρώην διεθνής μπασκετμπολίστρια και μέλος της μεγάλης ομάδας του Σπόρτιγκ, Βάσω Μπεσκάκη με ρίζες (εκ του πατρός της) από το Ανυφί Αργολίδας, έφυγε από τη ζωή στα 46 της χρόνια έπειτα από άνιση μάχη με τον καρκίνο.
Η Βάσω Μπεσκάκη έδωσε σκληρή μάχη με τον καρκίνο του μαστού τον τελευταίο 1,5 χρόνο ενώ η είδηση του θανάτου της σκόρπισε θλίψη στον χώρο του ελληνικού μπάσκετ.
Η πρώην διεθνής μπασκετμπολίστρια κατέκτησε πρωταθλήματα με την ανίκητη ομάδα του Σπόρτιγκ (1986-95, 2001-03) ενώ μετά από την αποχώρησή της από τα παρκέ, συνέχισε να υπηρετεί το μπάσκετ στο τμήμα των Εθνικών ομάδων της ΕΟΚ.
Η συλλυπητήρια ανακοίνωση της ΕΟΚ
«Η τελευταία μάχη ήταν σύντομη. Ήταν και άνιση, ακόμα και για μια τόσο δυνατή και μαχητική παρουσία. Η Βάσω Μπεσκάκη δεν είναι πια κοντά μας. Έφυγε από τη ζωή στα 46 της χρόνια, νικημένη από την ασθένεια που της επιτέθηκε και την ταλαιπώρησε. Είναι μια ημέρα μεγάλης θλίψης για τον χώρου του ελληνικού μπάσκετ και για όλους εμάς στην Ελληνική Ομοσπονδία Καλαθοσφαίρισης. Κυρίως όμως είναι μια τεράστια απώλεια για τους δικούς της ανθρώπους, τη μητέρα της Φωτεινή, την αδελφή της Αθηνά και τους άλλους συγγενείς της.
Η Βάσω έγραψε τη δική της σημαντική ιστορία ως αθλήτρια. Ήταν μέλος της μεγάλης ομάδας του Σπόρτιγκ ενώ πρόσφερε τις υπηρεσίες της και στην Εθνική Ελλάδας για χρόνια, σε όλες τις ηλικιακές βαθμίδες και 35 φορές στην ομάδα γυναικών. Το τέλος της αθλητικής της καριέρας όμως δεν την απομάκρυνε από το λατρεμένο της μπάσκετ.
Έγινε ένα πολύ σημαντικό γρανάζι της λειτουργίας της ΕΟΚ, στο γραφείο των Εθνικών ομάδων και στις σχέσεις με τις διεθνείς ομοσπονδίες και τη FIBA. Τα τελευταία χρόνια είχε γίνει και κομισάριος σε διεθνείς διοργανώσεις, διευρύνοντας συνεχώς τους τομείς ενασχόλησής της με το άθλημα. Κερδίζοντας και συνεχώς ό,τι διεκδικούσε, με την επιθυμία της, τις ικανότητές της και το χαμόγελό της.
Η Βάσω έφυγε πρόωρα και θα λείψει από πολλούς. Τα συλλυπητήρια στους οικείους της, δύσκολα μπορούν να απαλύνουν τον πόνο της απώλειας. Ας είναι ελαφρύ το χώμα που θα την σκεπάσει. Θα θυμόμαστε πάντα το ανήσυχο πνεύμα της, την όρεξη για ζωή, το πλατύ της χαμόγελο».
