Πριν από περίπου δύο μήνες, μετά από πρωτοβουλία του Δήμου Ναυπλιέων και σε συνεργασία με την εταιρεία PANACEA τοποθετήθηκαν σε τρεις περιοχές του Δήμου όργανα που μετρούν την ποιότητα του ατμοσφαιρικό αέρα μέσω της συγκέντρωσης των μικροσωματιδίων PM 2,5 ανά κυβικό μέτρο αέρα μg/m3, στο πλαίσιο της δημιουργίας ενός δικτύου με πανελλαδικό χαρακτήρα.
Συγκεκριμένα ένα όργανο τοποθετήθηκε στο σχολικό συγκρότημα των Λυκείων του Ναυπλίου, ένα στην Άρια και ένα στην Νέα Τίρυνθα τα οποία και μετρούν την ποιότητα του αέρα σε πραγματικό χρόνο.
Στο πρόγραμμα μετρήσεων της ποιότητας του αέρα μέσω αυτού του πανελληνίου δικτύου συμμετέχουν το Εθνικό Αστεροσκοπείο, το Πανεπιστήμιο Πατρών, το Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο και το Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο, με ό,τι αυτό συνεπάγεται για το κύρος του προγράμματος και την ακρίβεια των μετρήσεων.
Η έναρξη του προγράμματος μέτρησης συνέπεσε χρονικά με την έναρξη λειτουργίας των πυρηνελαιουργείων και αυτό που φάνηκε με απόλυτη σαφήνεια αυτούς τους δύο μήνες είναι ότι η ποιότητα του αέρα που αναπνέουμε εξαρτάται αποκλειστικά από την φορά του ανέμου.
Όταν φυσάει νότιος άνεμος τα πράγματα είναι σχετικά καλά για τον Δήμο Ναυπλιέων, μιας και οι ρύποι των πυρηνελαιουργείων μεταφέρονται προς τον Δήμο Άργους Μυκηνών, όπου δεν υπάρχουν όργανα μέτρησης για να δούμε την επιβάρυνση των χωριών που βρίσκονται κοντά στα πυρηνελαιουργεία.
Όταν όμως φυσάει Βοριάς ή Δυτικός τότε οι ρύποι μεταφέρονται προς τον Δήμο Ναυπλιέων και οι μετρήσεις των οργάνων είναι πραγματικά τραγικές και άκρως ανησυχητικές. Κι επειδή οι μετρήσεις του αέρα γίνονται σε πραγματικό χρόνο, την ώρα που γράφω αυτό το άρθρο, την 1η/12/21 στις 19:30, τα όργανα δείχνουν 87μg/m3 για τον σταθμό του Ναυπλίου και 38μg/m3 για τον σταθμό της Άριας με όριο τα 20μg/m3. Συνεπώς η ποιότητα του αέρα χαρακτηρίζεται τραγικά κακή για το Ναύπλιο και πολύ κακή για την Άρια.
Όλα αυτά δεν έχουν σαν στόχο τη διασπορά πανικού στην κοινότητα, αλλά τον προβληματισμό για ένα υπαρκτό και άκρως σοβαρό ζήτημα με ανάγκη προτεραιοποίησης από τους ιθύνοντες.
Με την ιδιότητα του περιφερειακού συμβούλου και με επικεφαλής τον Θανάση Πετράκο κατατέθηκε από την παράταξή μας ως πρώτη επερώτηση στο περιφερειακό συμβούλιο τον Σεπτέμβρη του 2019 το ζήτημα των όρων λειτουργίας των πυρηνελαιουργείων στους νομούς Αργολίδας και Μεσσηνίας, διότι αντίστοιχο πρόβλημα ταλανίζει και τη Μεσσηνία, την περιοχή του Μελιγαλά.
Η διαφορά προσέγγισης του θέματος της Αργολίδας από την Μεσσηνία έγκειται στο γεγονός ότι εκεί θεσμικά έχουν ευαισθητοποιηθεί να κάνουν τουλάχιστον μια καταγραφή της υπάρχουσας κατάστασης. Έτσι από το 2016 η Περιφερειακή Ενότητα Μεσσηνίας σε συνεργασία με τον Δημόκριτο και άλλες δύο φορές σε συνεργασία με πιστοποιημένα ιδιωτικά εργαστήρια έχει κάνει επίσημες μετρήσεις των ρύπων και όλες οι μετρήσεις έχουν δείξει συγκεντρώσεις ρύπων επιβλαβείς για την δημόσια υγεία και το περιβάλλον.
Στην Αργολίδα ούτε επί Χειβιδόπουλου ούτε και επί Μαλτέζου δύο χρόνια τώρα δεν έχει γίνει κάποια επίσημη μέτρηση για να γνωρίζουμε την βαρύτητα της κατάστασης. Απλώς αρκούμαστε στις μετρήσεις που δίνουν τα ίδια τα εργοστάσια σύμφωνα με τις οποίες όλα είναι μια χαρά. Προσωπικά δεν βλέπω κανένα λόγο γιατί η κατάσταση στην Αργολίδα να είναι καλύτερη από αυτήν της Μεσσηνίας για την οποία έχουν αποφανθεί επισήμως οι ειδικοί ότι υπάρχει σοβαρό πρόβλημα.
Το πρόβλημα των πυρηνελαιουργείων είναι βασική αρμοδιότητα της Περιφέρειας που είναι υπεύθυνη για την δημόσια υγεία, το περιβάλλον και την Βιομηχανία, αλλά δυστυχώς οι θεσμικά αρμόδιοι Περιφερειάρχης και Αντιπεριφερειάρχες δεν μπορούν ή δε θέλουν να διαχειριστούν μία τόσο σοβαρή υπόθεση.
Ως θέμα τα πυρηνελαιουργεία έχουν απασχολήσει το Περιφερειακό συμβούλιο δύο φορές και τις δύο μετά από πρωτοβουλία της αντιπολίτευσης.
Πέραν του γεγονότος ότι ως νομός δεν έχουμε καμία επίσημη εικόνα για το πρόβλημα, επιπρόσθετα δεν έχει γίνει απολύτως τίποτα προς την κατεύθυνση των μέτρων επίλυσης του προβλήματος που η παράταξή μας έχει επανειλημμένα προτείνει στο ΠεΣυΠ.
Είτε αφορά στη διεκδίκηση χρηματοδότησης μέσω ΕΣΠΑ για την επιδότηση εγκατάστασης αντιρρυπαντικών συστημάτων όπως έχει γίνει στην Ιταλία
Είτε στην ανάθεση μελέτης στο Πολυτεχνείο εξεύρεσης κατάλληλου χώρου για την μετεγκατάσταση των εργοστασίων
Στο ερώτημα δε γιατί δεν έχουν κάνει και συνεχίζουν να μην κάνουν απολύτως τίποτα για ένα τόσο σοβαρό πρόβλημα η απάντηση είναι απλή:
-Γιατί μπορούν και γιατί τους το επιτρέπουμε
-Γιατί η αγανάκτηση και η αγωνιστική μας διάθεση εξαρτάται από την φορά του ανέμου, με τον Βοριά να τη φουντώνει και με τον Νοτιά να τη σβήνει
Μόνο που τώρα πλέον δεν μας επιτρέπεται να αδρανούμε, γιατί ο αέρας που αναπνέουμε και ο αέρας που αναπνέουν τα παιδιά μας είναι ανθυγιεινός, «σε τραγικά κακή κατάσταση» σύμφωνα με την κλίμακα μετρήσεων και το γεγονός ότι στην Ευρώπη 350.000 άνθρωποι πεθαίνουν κάθε χρόνο από εισπνοή μικροσωματιδίων θα πρέπει να μας κάνει να σταθούμε επιτέλους στο ύψος του προβλήματος, για να αναγκάσουμε και τους θεσμικά αρμόδιους να σταθούν στο ύψος των δικών τους ευθυνών.
Άλλος τρόπος δεν υπάρχει.
