Η ταχεία εξάπλωση της μετάλλαξης Όμικρον και τα ελαφρότερα συμπτώματά της σε σχέση με τις προηγούμενες μεταλλάξεις έχει πυροδοτήσει τη θεωρία ότι η Covid-19 ελλοχεύει μικρότερο κίνδυνο σε σχέση με το παρελθόν.
Αυτό κάνει κάποιους να αναρωτιούνται, γιατί θα πρέπει ακόμη να αποφεύγουμε να κολλήσουμε, όταν αργά ή γρήγορα όλοι μας θα εκτεθούν στον ιό.
Όμως, σύμφωνα το Reuters, οι ειδικοί απαντούν ότι δεν είναι καιρός να εφησυχάζουμε για την Ομικρον.
Οι έξι λόγοι:
Μπορεί και πάλι να νοσήσουμε σοβαρά
Η έρευνα έχει δείξει ότι η Όμικρον είναι πιο πιθανό να οδηγήσει σε ένα ασυμπτωματικό κρούσμα COVID-19, σε σχέση με προηγούμενες παραλλαγές. Για εκείνους που έχουν συμπτώματα, ένα υψηλότερο ποσοστό εμφανίζει πολύ ήπια ίωση, όπως πονόλαιμο ή ρινική καταρροή, χωρίς τις αναπνευστικές δυσκολίες που χαρακτηρίζουν τις προηγούμενες λοιμώξεις.
Αλλά η μεγάλη εξάπλωση της Όμικρον σε πολλές χώρες σημαίνει ότι σε απόλυτους αριθμούς, περισσότεροι άνθρωποι θα εμφανσουν σοβαρή ασθένεια. Συγκεκριμένα, πρόσφατα στοιχεία από την Ιταλία και τη Γερμανία δείχνουν ότι τα άτομα που δεν έχουν εμβολιαστεί είναι πολύ πιο ευάλωτα όσον αφορά τη νοσηλεία, την εισαγωγή σε μονάδα εντατικής θεραπείας ή και τον θάνατο.
«Συμφωνώ ότι αργά ή γρήγορα όλοι θα εκτεθούμε, αλλά αργότερα θα είναι καλύτερα», δήλωσε ο ειδικός σε ιούς Μισέλ Νουσεντζβάιγκ του Πανεπιστημίου Ροκφέλερ. «Γιατί; Γιατί αργότερα θα έχουμε καλύτερα και περισσότερα διαθέσιμα φάρμακα και καλύτερα εμβόλια».
Μπορεί να μολύνουμε άλλους
Μπορεί να αρρωστήσουμε ελαφρά, αλλά θα μπορούσαμε να μεταδώσουμε τον ιό σε κάποιον άλλον που κινδυνεύει επειδή πάσχει από σοβαρή ασθένεια, ακόμη κι αν εμείς έχουμε αντισώματα από προηγούμενη μόλυνση ή εμβολιασμό.
Οι μακροπρόθεσμες επιδράσεις της Όμικρον παραμένουν άγνωστες
Οι μολύνσεις με προηγούμενες παραλλαγές μερικές φορές προκάλεσαν το επίμονο, εξουθενωτικό σύνδρομο Long COVID. Δεν έχουμε ακόμη στοιχεία σχετικά με το ποσοστό των λοιμώξεων από Όμικρον που καταλήγουν σε Μακρά COVID λέει ο Ακίκο Ιβασάκι, ο οποίος σπουδάζει ανοσολογία στο Γέιλ. «Οι άνθρωποι που υποτιμούν την Όμικρον ως ‘ήπια νόσο’ θέτουν τον εαυτό τους σε κίνδυνο εξουθενωτικής ασθένειας που μπορεί να παραμείνει για μήνες ή χρόνια».
Επίσης ασαφές είναι αν η Όμικρον θα έχει κάποια από τα «σιωπηλά» αποτελέσματα που παρατηρήθηκαν με προηγούμενες παραλλαγές, όπως βλάβες στο σπέρμα και αλλαγές στα κύτταρα που παράγουν ινσουλίνη.
Τα φάρμακα είναι περιορισμένα
Οι θεραπείες για την Όμικρον είναι τόσο περιορισμένες που οι γιατροί πρέπει να τις χορηγούν «με δελτίο».
Δύο από τα τρία φάρμακα αντισωμάτων που χρησιμοποιήθηκαν κατά τη διάρκεια προηγούμενων κυμάτων COVID-19 είναι αναποτελεσματικά έναντι αυτής της παραλλαγής.
Το τρίτο, το sotrovimab, από την GlaxoSmithKline, είναι σε έλλειψη, όπως και μια νέα αντιική θεραπεία χορηγούμενη από το στόμα, που ονομάζεται Paxlovid, από την Pfizer Inc, η οποία φαίνεται αποτελεσματική. Εάν αρρωστήσετε, μπορεί να μην έχετε πρόσβαση σε θεραπείες.
Γεμίζουν τα νοσοκομεία
Σε πλήρως εμβολιασμένα άτομα (και με τρίτη δόση εμβολίου ακόμα) χωρίς υποκείμενες ιατρικές παθήσεις, η Όμικρον «δεν θα κάνει μεγάλη ζημιά», δήλωσε ο Ντέιβιντ Χο, καθηγητής μικροβιολογίας και ανοσολογίας στο Πανεπιστήμιο Columbia. Ωστόσο, όσο λιγότερες μολύνσεις, τόσο το καλύτερο, ειδικά τώρα, «όταν τα νοσοκομεία έχουν ήδη κατακλυστεί».
Λόγω του αριθμού ρεκόρ των μολυσμένων ασθενών, τα νοσοκομεία αναγκάστηκαν να αναβάλουν τις προαιρετικές χειρουργικές επεμβάσεις και τις θεραπείες για τον καρκίνο. Και κατά τη διάρκεια των προηγούμενων κυμάτων, τα κατακλυσμένα νοσοκομεία δεν μπόρεσαν να αντιμετωπίσουν σωστά άλλες καταστάσεις έκτακτης ανάγκης, όπως καρδιακές προσβολές.
Περισσότερα κρούσματα σημαίνουν περισσότερες νέες παραλλαγές
Η Όμικρον είναι η πέμπτη εξαιρετικά σημαντική παραλλαγή του αρχικού SARS-COV-2 και μένει να δούμε εάν η ικανότητα του ιού να μεταλλάσσεται περαιτέρω θα επιβραδυνθεί.
Τα υψηλά ποσοστά μόλυνσης δίνουν επίσης στον ιό περισσότερες ευκαιρίες μετάλλαξης και δεν υπάρχει καμία εγγύηση ότι μια νέα έκδοση θα ήταν πιο ήπια από τις προηγούμενες.
«Ο SARS-CoV-2 μας εξέπληξε με πολλούς διαφορετικούς τρόπους τα τελευταία δύο χρόνια και δεν έχουμε τρόπο να προβλέψουμε την εξελικτική τροχιά αυτού του ιού», τονίζει ο Χο.