Με την ευκαιρία της Τσικνοπέμπτης, οι μαθητές του νεοϊδρυθέντος Καλλιτεχνικού Σχολείου, βρήκαν την ευκαιρία να τηρήσουν τα έθιμα της Αποκριάς, τα οποία έχουν τις ρίζες τους στις Διονυσιακές γιορτές που "θέλουν" τους ανθρώπους να μεταμφιέζονται, να γλεντούν με τη ψυχή τους, αλλά και να συμμετέχουν σε "πομπές" με αστεϊσμούς και τραγούδια.
Οι μαθητές περίμεναν με ανυπομονησία αυτή τη μέρα της χαράς και του ξεφαντώματος. Προετοίμασαν τις στολές τους, κατασκεύασαν μάσκες από παπιέ μασέ και χαρτόνια, επινόησαν χορευτικές φιγούρες και βέβαια εφοδιάστηκαν με τα απαραίτητα "αποκριάτικα όπλα", που δεν είναι άλλο από τον χαρτοπόλεμο, και τις σαρμπατίνες.
Ο μικρός σε αριθμό σύλλογος των γονέων και κηδεμόνων, υποστήριξε έμπρακτα την απόφασή τους να τηρήσουν το έθιμο που απαιτεί μια ατμόσφαιρα γεμάτη τσίκνα και μουσική. 'Ήταν δίπλα στα παιδιά τους και βοήθησαν ώστε όλα να γίνουν όπως η μέρα το απαιτεί.
Οι μαθητές του Καλλιτεχνικού Σχολείου, (κρατώντας τις απαιτούμενες αποστάσεις που η πανδημία απαιτεί), "ενώθηκαν" με τη πομπή του διπλανού Μουσικού Σχολείου σε μια πομπή που τα κρουστά "επέβαλλαν" τον ρυθμό. Η ρυθμική πομπή έκανε τον γύρο της Προσύμνης ζωντανεύοντας το μικρό χωριό.
Τα τραγούδια, ο χορός, τα γέλια, οι μικρές ¨αταξίες" των μαθητών, ο χαρτοπόλεμος, έδωσαν στη μέρα το κέφι, τη χαρά και την ανεμελιά που επιδιώκουν να φέρουν οι αποκριάτικες μέρες. Έρχεται η άνοιξη, ανθίζουν τα λουλούδια, ο καιρός "ανοίγει" και η γη είναι έτοιμη να καλλιεργηθεί... να μια ευκαιρία για γιορτή γιατί να τη χάσουν οι μαθητές μας;
Η Προσύμνη έχει ανθίσει, οι αμυγδαλιές είναι υπέροχες. Όταν οδηγώ χαίρομαι να τις βλέπω. Κάποιες φορές νομίζω ότι ξεπερνούν σε ομορφιά και αυτή των ζωγραφισμένων αμυγδαλιών του Βαν Γκόνγκ! Ανθίζουν όλα τόσο ωραία εκεί και μαζί τους τα δύο Σχολεία Τέχνης. Το Μουσικό και το Καλλιτεχνικό Σχολείο της Προσύμνης.
