Στην τελευταία συνεδρίαση, η οποία πραγματοποιήθηκε στις 17 Μαρτίου 1827 στην Ερμιόνη, ο Πρόεδρος Γεώργιος Σισίνης ανέγνωσε έγγραφο, το οποίο εστάλη προς τον αρχιστράτηγο Γεώργιο Καραϊσκάκη με το οποίο τον πληροφορούσε ότι η Εθνοσυνέλευση θα συνέχιζε τις εργασίες της στην Τροιζήνα (Δαμαλά).
Σε κλίμα συγκίνησης ο Πρόεδρος της Εθνοσυνέλευσης έλυσε την τελευταία συνεδρίαση (17η) ενώ οι παραστάτες (πληρεξούσιοι) του Έθνους ζητωκραύγαζαν. Η αιτία του ενθουσιασμού τους οφειλόταν στο κλίμα ομοψυχίας και συνεννόησης που είχε δημιουργηθεί μεταξύ των παραστατών που συνεδρίαζαν στην Ερμιόνη και αυτών που ευρίσκοντο στην Αίγινα και επομένως ευελπιστούσαν ότι η Γ΄ Εθνοσυνέλευση θα ολοκλήρωνε τις εργασίες της στην Τροιζήνα με τη συμμετοχή όλων των παραστατών.
Ο λαός όμως της Ερμιόνης, ο οποίος είχε πληροφορηθεί ότι υπήρχε το ενδεχόμενο της αναχώρησης της Εθνοσυνέλευσης από την Ερμιόνη, απόφαση η οποία θα ελαμβάνετο στην τελευταία συνεδρίαση, είχε ξεχυθεί στους δρόμους πέριξ του κτηρίου διεξαγωγής της Εθνοσυνέλευσης αγωνιώντας για την απόφαση. Είναι βέβαιο ότι δεν επιθυμούσε τη μετάβαση της Εθνοσυνέλευσης στην Τροιζήνα.
Αυτή η βούληση του ερμιονίτικου λαού εκφράστηκε και επίσημα όταν μετά το τέλος της τελευταίας συνεδρίασης και τη λήψη της απόφασης μετάβασης της Εθνοσυνέλευσης στην Τροιζήνα, οι δημογέροντες της Ερμιόνης υπό τον Λάζαρο Ταρούση παρέδωσαν στον πρόεδρο Σισίνη το παρακάτω κείμενο:
« Προς την Σεβαστήν Γ΄ των Ελλήνων Συνέλευσιν
Όσην ευχαρίστησίν μας είδομεν ότι ηξιώθη η πατρίς μας να δεχθή τους πληρεξουσίους της Ελλάδος συναθροισθέντας ενταύθα να συγκροτήσωσιν την κατ’ επανάληψιν Γ΄ εθνικήν Συνέλευσιν και να σκεφθώσι περί των μεγάλων του έθνους συμφερόντων, με άλλην τόσην και διπλήν λύπην μας βλέπομεν αυτήν την Συνέλευσιν σήμερον ότι μεταβαίνει εις Δαμαλά διά να δώσει εκεί το τέλος των εργασιών της. Αλλ’ επειδή τούτο υπηγόρευσαν βέβαια αι περιστάσεις και τα συμφέροντα του έθνους, προσφέροντες με σέβας και ημείς διά της παρούσης μας εκ μέρους των συμπολιτών μας όλων, την βαθείαν ευγνωμοσύνην μας και ευχαρίστησιν διά την τιμήν η οποία έγινε εις την πατρίδα μας, ευχόμεθα εις τον Θεόν τον προστάτην της Ελλάδος, διά την αισίαν αποπεράτωσίν της προς σωτηρίαν του έθνους, και μένομεν με βαθύτατον σέβας.
Τη 17 Μαρτίου 1827 εν Ερμιόνη
Οι ευπειθέστατοι δημογέροντες της Ερμιόνης
Λάζαρος Ταρούσης
Αναγνώστης Αντωνίου
Ανδρέας Λάζος»
(Αντίγραφο της παραπάνω χειρόγραφης επιστολής βρίσκεται στην ιστορική αίθουσα του ΙΛΜΕ.)
Στο κείμενο φαίνεται αρχικά η ενόχληση της ερμιονίτικης δημογεροντίας αλλά στο τέλος του κειμένου εύχονται οι δημογέροντες την αίσια αποπεράτωση των συνεδριάσεων στην Τροιζήνα για το καλό της πατρίδας.
Με τη λήξη της τελευταίας συνεδρίασης ζητωκραύγασαν και οι δημογέροντες μαζί με τους συνέδρους υπέρ του Έθνους, του Κολοκοτρώνη και του Σισίνη.
Έτσι στις 18 Μαρτίου 1827 οι παραστάτες του Έθνους ξεκίνησαν για την Τροιζήνα. Οι περισσότεροι διά ξηράς μέσω Ηλιοκάστρου με τις αποσκευές τους και τα πρακτικά των συνεδριάσεων με τη συνοδεία στρατού. Οι λιγότεροι, μεταξύ αυτών ο Κολοκοτρώνης, ο Σισίνης, ο Κουντουριώτης, ο Κανάρης, ο Μπότασης, αναχώρησαν διά θαλάσσης με το υδραίικο σκάφος «Κίμων» ιδιοκτησίας Λεμπέση. Οι ερμιονίτες τους κατευόδωναν σε κλίμα συγκινητικό σχεδόν αποθεωτικό.
Ερμιόνη 17 Μαρτίου 2022
Τίνα Αντωνοπούλου
Πρόεδρος του Δ.Σ. του ΙΛΜΕ
