1828: Το Νοσοκομείο του Ναυπλίου

Του Γιάννη Μακρή

Το Νοσοκομείο του Ναυπλίου αυτό που ιδρύθηκε από τα παλιά χρόνια με δωρεά του Φλωρεντινού άρχοντα Νέριου Ακκιαγιόλη, δούκα της Αθήνας, ανασυστάθηκε μετά την απελευθέρωση με φροντίδα του Κυβερνήτη Καποδίστρια και υπήρξε το πρώτο που λειτούργησε στην Ελλάδα. 

Την εποχή ιδίως της δυστυχίας και της ανέχειας του 1829, όταν είχαν συρρεύσει στο Ναύπλιο από όλα τα μέρη της Ελλάδος και ο πληθυσμός του είχε ανέλθει σε 30.000, το Νοσοκομείο πλούσια παρείχε τις ευεργεσίες του σε κάθε ασθενή παντός θρησκείας και που είχαν στερηθεί συγγενείς και μέσα, νοσηλεύοντας και θεραπεύοντάς τους.

Μετά την εγκατάσταση τοπικών δημοτικών αρχών στο Ναύπλιο, το Νοσοκομείο περιήλθε στην κυριότητα του Δήμου. Το Νοσοκομείο διευθύνετο από το << Αδελφάτο>> του οποίου Πρόεδρος ήταν ο εκάστοτε Δήμαρχος και μέλη επιστήμονες και έμποροι της πόλης. Κύριος πόρος για την συντήρηση του Νοσοκομείου ήταν η επιχορήγηση του Δήμου και οι εισπράξεις από το υπάρχον ναίδριον εντός του Νοσοκομείου των Αγίων Αποστόλων και Αγίας Βαρβάρας.

Το 1876 ο πλούσιος Ναυπλιώτης ιατρός Θεοδόσιος Ιωαννίδης, καταγόμενος από την Μυτιλίνη, είχε εγκατασταθεί από το 1823 στο Ναύπλιο, προσέφερε υπέρ του Νοσοκομείου το κολοσσιαίον ποσό για την εποχή εκείνη χρηματικό ποσόν 10.000 δραχμών, ανακηρυχθείς μέγας ευεργέτης από το <<Αδελφάτο>>.

Μετά από δύο χρόνια το 1878 ο αδελφός του Κωνσταντίνος Ιωαννίδης , ιδιοκτήτης του πρώτου μεγάλου τυπογραφείου στο Ναύπλιο από το 1824, ανήγειρε ιδιαίτερη πτέρυγα δαπανήσας 5.600 δραχμές στο Νοσοκομείο το οποίον να σημειωθεί ότι ήταν το μοναδικόν τότε φιλανθρωπικό ίδρυμα στην Πελοπόννησο.

Επί Δημαρχίας Ναυπλιέων Μιλτιάδη Γιαννοπούλου (1891-1895) το Νοσοκομείο Ναυπλίου ανακαινήσθηκε ρυζικώς γιατί είχε υποστεί μεγάλες φθορές και ελλείψεις. Δάπεδα και οροφές κατεστραμμένα και κτίρια ετοιμόρροπα επισκευάστηκαν.

Για την ανακαίνηση του υλικού του Νοσοκομείου ο Δήμαρχος Μιλτιάδης Γιαννόπουλος δώρησε τη μισθοδοσία του και με το ποσό αυτό αγοράστηκαν καινούρια ασπρόρουχα και άλλα απαραίτητα του ιδρύματος.

Το Δημοτικό Νοσοκομείο λειτούργησε μέχρι το 1903 όταν λόγω της φθοράς των χρόνων και την αδυναμία του Δήμου για την επισκευή και συντήρησή του εγκαταλείφθηκε.
Το 1905 το Δημοτικό Συμβούλιο παραχώρησε το Νοσοκομείο στο Δημόσιο για στρατονισμό των νέων κληρωτών.

Μετά από αυτή την χρησιμοποίηση το κτίριο του άλλωτε Νοσοκομείου απόμεινε ρημάδι, τέσσεροι τοίχοι και μια μεγάλη πόρτα, παλάτι για τις νυχτεριδες και κουκουβάγιες. Τέλος τα τελευταία χρόνια της Γερμανοιταλικής κατοχής κατεδαφίστηκαν τελείως και τα εναπομείναντα ερείπια. Κατερίφθη δε και η μεγάλη Πύλη του.

Στην εντειχισμένη μαρμάρινη πλάκα της Πύλης του κτιρίου που σώθηκε διαβάζουμε τα εξής.:
1) Επί του εξωτερικού κύκλου:
ΖΗΤΩ Ο ΚΥΒΕΡΝΗΤΗΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ Ι.Α. ΚΑΠΟΔΙΣΤΡΙΑΣ 1828
2) Επί του επόμενου δεύτερου κύκλου:
Α΄ΕΘΝΙΚΟΝ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟΝ- ΝΑΥΠΛΙΟΝ 1823
3) Επί του εσωτερικού τρίτου κύκλου:
ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ 1821