Παραθέτοντας στοιχεία ανέδειξε το σοβαρό πρόβλημα που έχει προκύψει τα τελευταία χρόνια, αντιδιαστέλλοντας τον σπουδαίο ρόλο που πρέπει να έχουν τα σωφρονιστικά ιδρύματα στην ομαλή επανένταξη των κρατουμένων στην κοινωνία.
Αναλυτικά:
Διαπιστώνεται ότι η πληρότητα των τεσσάρων λειτουργούντων στη χώρα Αγροτικών φυλακών ανέρχεται μόλις στο 23% των διαθέσιμων θέσεων, ήτοι 245 κρατούμενοι σε 1062 διαθέσιμες θέσεις.
Στον αντίποδα υπάρχει πληθωρισμός στις κλειστές φυλακές, με αποτέλεσμα τον υπερσυνωστισμό των κρατουμένων.
Γιατί μειώθηκε ο αριθμός των κρατουμένων στις Αγροτικές φυλακές; Διότι η Ν.Δ. με το νόμο 4760/2020 επέβαλλε αυστηροποίηση των προϋποθέσεων δυνατότητας μεταγωγής από τις κλειστές στις αγροτικές και απέκλεισε τους βαρυποινίτες και όσους έχουν καταδικαστεί για «βαριά» εγκλήματα.
Ως πρόφαση επικαλέσθηκαν το ότι έχουν αυξηθεί τα συμβάντα απόδρασης. Τούτο καλλιεργήθηκε με εντυπωσιοθηρία μερίδας των ΜΜΕ συνοδευόμενη από διασπορά φόβου.
Η αλήθεια είναι ότι ούτε στο παρελθόν, ούτε και τα τελευταία χρόνια οι αριθμοί των παραβιάσεων αυτών έφτασαν σε βαθμό ανησυχίας. Για τα 18 χρόνια που υπάρχουν στοιχεία, από το 2000 έως το 2018, ο αριθμός ήταν μονοψήφιος στα 12 χρόνια και σε έξι υπερέβαινε κατά τι τους 10.
Παρά ταύτα ο Υφυπουργός ΠΡΟΠΟ κ. Ελευθ. Οικονόμου διαβάζοντας τους αριθμούς κατά πως τον εξυπηρετεί αναφέρθηκε (στην Επιτροπή Σωφρονιστικού στη Βουλή την 1/10/19) σε παραπάνω από 200 αποδράσεις κρατουμένων, χωρίς όμως να επεξηγήσει ότι αυτές συνέβησαν σε διάρκεια 18 ετών.
Δεν περιμέναμε τίποτα διαφορετικό αφού η πεποίθηση –ιδεοληψία του Υφυπουργού και της Κυβέρνησης είναι ότι: «Αυτοί που μετάγονται στις Αγροτικές φυλακές, οι πιο πολλοί.. πάνε να αποδράσουν» όπως χαρακτηριστικά ανέφερε ο ίδιος στην Επιτροπή της Βουλής.
Διασπειρόμενος φόβος από τα ΜΜΕ, ιδεοληψία από την πολιτική ηγεσία, ιδού το μείγμα για την συρρίκνωση του θεσμού των Αγροτικών φυλακών.
Στις 16 Ιουνίου 2019 οι άντρες κρατούμενοι ήσαν 763, την 1η Μαρτίου 2022 έχουν πέσει στους 245 με συνεχή τάση μείωσης.
Άμεσο αποτέλεσμα αυτού είναι να εξυπηρετούνται μόλις και μετά βίας, οι λειτουργικές εργασίες των φυλακών (καθαριότητα, μαγειρεία κ.α.)
Εμφανής η πρόθεση να συρρικνωθούν και να οδηγηθούν σε εγκατάλειψη ελλείψει δικαιούχων κρατουμένων, όπως και ο Συνήγορος του Πολίτη είχε εντοπίσει με αναφορά του στη Βουλή.
Αυτές λοιπόν οι πολιτικές κινήσεις και οι νομοθετικές επιλογές στο σωφρονιστικό σύστημα, τη διετία 2019- 2021, είναι απόρροια της απόλυτης επικράτησης του δόγματος της «ασφάλειας και τάξης» και υποβαθμίζουν τη σημασία της κοινωνικής επανένταξης των κρατουμένων από τις σωφρονιστικές προτεραιότητες. Η «δαιμονοποίηση» της φιλελεύθερης αντεγκληματικής και σωφρονιστικής πολιτικής μέσα από ένα οργανωμένο κλίμα καλλιέργειας φόβου, δυστυχώς συμπαρέσυρε και τις Αγροτικές φυλακές. Μ΄αυτές τις εξελίξεις ουσιαστικά έχουμε Αγροτικές φυλακές χωρίς κρατουμένους! Επομένως η επανέναρξη μιας συζήτησης για την αξία των Αγροτικών φυλακών, παρ’ότι ως πρόσφατα φαινόταν ολοκληρωμένη υπέρ της ύπαρξής τους, δεν θα πρέπει να θεωρείται πλέον απίθανη. Το αντίθετο η συρρίκνωση των Αγροτικών φυλακών είναι ήδη γεγονός. Αυτό που φαίνεται να ακολουθεί είναι η πλήρης απαξίωση, η έλλειψη βιωσιμότητας, η εκχώρηση των εκτάσεών τους και, τελικά το κλείσιμό τους.
Σ’ αυτό το πλαίσιο, καθίσταται και πάλι τραγικά επίκαιρη, ίσως όσο ποτέ άλλοτε, η κραυγή αγωνίας της αείμνηστης καθηγήτριας Αλίκης Γιωτοπούλου- Μαραγκοπούλου: «Κάτω τα χέρια από τις αγροτικές φυλακές».
Δείτε παρακάτω την τοποθέτηση του βουλευτή:
