Η εκδήλωση –ανοιχτή συζήτηση που παρουσίασε μεγάλο ενδιαφέρον και προκάλεσε πλήθος ερωτήσεων και παρεμβάσεων, πραγματοποιήθηκε με αυστηρή τήρηση των υγειονομικών κανόνων και όλα τα απαραίτητα μέτρα που επιβάλλουν τα πρωτόκολλα.
Ομιλητές ήταν ο ευρωβουλευτής ΣΥΡΙΖΑ ΠΣ Δημήτρης Παπαδημούλης, ο καθηγητής Διεθνών Σχέσεων Κωνσταντίνος Φίλης, ενώ παρέμβαση έκανε ο βουλευτής ΣΥΡΙΖΑ ΠΣ Αργολίδας Γιάννης Γκιόλας, το κείμενο της οποίας παρατίθεται στη συνέχεια:
Είναι γεγονός ότι η συνθετότητα και πολυπλοκότητα των διεθνών πολιτικών, γεωστρατηγικών και οικονομικών προβλημάτων, που ιδιαίτερα σε περιόδους κρίσης αφήνουν το μέσο πολίτη εμβρόντητο και τον εμβάλουν σε μεγάλη ανησυχία ή και φόβο, απαιτεί μια εξ ίσου σύνθετη και δύσκολη προσπάθεια εμβάθυνσης και ανάλυσης προκειμένου να εξευρεθούν οι αιτίες που τα προκαλούν και κυρίως ο τρόπος για την επίλυση ή έστω την άμβλυνσή τους, ώστε να μεθοδευτεί με κοινά αποδεκτό και εν τέλει ειρηνικό τρόπο.
Εκτιμώ σε μεγάλο βαθμό τις γνώσεις, τη συλλογιστική και τις μεθόδους που χρησιμοποιούν οι ειδικοί (διεθνείς αναλυτές, διεθνολόγοι κ.α.) όμως για τον απλό –καθημερινό άνθρωπο που κάνει προσπάθεια να κατανοήσει το τι συμβαίνει γύρω μας λόγω της δυσχέρειας κατανόησης των μυστικών του ερευνητέου "πολέμου" αντικειμένου, σε συνδυασμό με τη σώρευση όγκου πληροφοριών και ειδήσεων που, σε μεγάλο βαθμό είναι ασαφείς και αλληλοσυγκρουόμενες κι έτσι δεν μπορεί να τις διαχειριστεί κατάλληλα, η ασφαλέστερη μέθοδος είναι να βάλουμε κάτω τη λογική μας, θέτοντας τα βασικά ερωτήματα:
Τι ακριβώς συμβαίνει γιατί εμφανίσθηκε το προβληματικό γεγονός, που οφείλεται και ποιος ωφελείται με τον Α ή Β τρόπο επίλυσής του.
Στη συγκεκριμένη περίπτωση:
Γιατί η Ρωσία κατέφυγε στα όπλα εισβάλοντας με σφοδρότητα στην Ουκρανία;
Όλοι ομολογούν και κατανοούν ακόμη και οι θιγόμενοι , ότι η προώθηση των Αμερικανονατοϊκών σχεδιασμών για δημιουργία προκεχωρημένων θυλάκων στο έδαφος της Ουκρανίας στο μαλακό υπογάστριο της Ρωσίας, όπου βαλλιστικοί πύραυλοι θα στόχευαν πλέον με τρόπο ώστε να μην υπάρξει χρόνος για την άμεση αντίδραση των αμυντικών δυνάμεων της Ρωσίας, αποτέλεσε το εμφανές ερέθισμα, κίνητρο, αίτιο για την εκτύλιξη των επιθετικών ενεργειών της Ρωσίας.
Από δω και πέρα προκύπτουν αλυσιδωτά και ιδιαιτέρως σοβαρά ερωτήματα που πρέπει να απαντηθούν.
Θα προσπαθήσω αδρομερώς και ίσως επιγραμματικά να απαντήσω.
Δεν υποκρύπτονταν πίσω από τις στρατιωτικής και στρατηγικής φύσεως κινήσεις των δυνάμεων της Δύσης και σαφείς βλέψεις περιορισμού της συνεχώς ανερχόμενης οικονομικής, στρατηγικής και ενεργειακής ισχύος και επέκτασης της Ρωσίας;
Η απάντηση σαφής, γνωστή και παγκοίνως αποδεκτή. Βεβαίως αυτές οι προθέσεις εξύφαναν τα σχέδια και κατέστρωσαν τις κινήσεις περίσφιγξης και αποδυνάμωσης της Ρωσίας μέχρι βαθμού να καταστεί «παρίας» στη διεθνή οικονομική, στρατιωτική και ενεργειακή σκακιέρα!
Υπερέβαλαν στις εκτιμήσεις τους για το (συγχωρέστε μου την έκφραση) στραγγαλισμό της Ρωσίας;
Ναι, έτσι τουλάχιστον απέδειξε η αστραπιαία εισβολή και η επέκταση των πολεμικών σχεδίων της.
Στο ερώτημα αν η τροπή που πήραν τα πράγματα ήταν αναμενόμενη από την πλευρά της Δύσης, δεν επιτρέπεται με την μέχρι σήμερα εξέλιξη να έχουμε σχηματίσει σαφή και βέβαιη απάντηση.
Το θετικό είναι ότι δεν υπερίπτανται Νατοϊκά αεροπλάνα στον εναέριο χώρο της Ουκρανίας, διότι διαφορετικά θα είχαμε προ των θυρών μια επέκταση και γενίκευση πολέμου με ολέθριες συνέπειες.
Άλλα ερωτήματα που χρήζουν απαντήσεων:
Καλώς έπραξαν οι Ρώσοι;
Εδώ οι απαντήσεις είναι πρόδηλες και αυτονόητες και βέβαια ΟΧΙ, πόλεμος σημαίνει θύματα, αίμα, πόνο, διωγμούς, μετανάστευση, πείνα.
Για το αν θα μπορούσαν οι Ρώσοι να προασπίσουν με άλλο τρόπο τα ζωτικά τους συμφέροντα και πάλι η απάντηση δεν είναι απλή ούτε εύκολη.
Το παγκόσμιο φιλειρηνικό και ουμανιστικό κίνημα έχει απαντήσει προ πολλού: Προάσπιση της ειρήνης με την αιγίδα, την εποπτεία αλλά και του τρόπου επιβολής από τον ΟΗΕ, που δυστυχώς δε φημίζεται για την αποτελεσματική του δράση και την επίλυσή τους.
Εμείς όμως, όλοι οι Ειρηνόφιλοι λαοί εκεί πρέπει να προσβλέπουμε και στοχευμένα να απαιτούμε.
Δυστυχώς το συγκεκριμένο θέμα δεν εξαντλείται με απλές ή έστω απλουστευτικές ερωτοαπαντήσεις.
Υπεισέρχονται πολλοί άλλοι, περισσότερο ή λιγότερο ευκρινείς στόχοι και βλέψεις των ισχυρών δυνάμεων όλης της υφηλίου.
Θα αναφερθώ μόνο ενδεικτικά σε δύο τομείς:
Α) Τους εξοπλισμούς και Β) Το ενεργειακό.
Τα ερωτήματα συνεχίζονται αμείλικτα:
Τα τραγικά πολεμικά γεγονότα ώθησαν ή όχι στην απόλυτη δικαιολόγηση διογκωμένων εξοπλιστικών προγραμμάτων τις χώρες της Ευρώπης;
Μόνο η Γερμανία θα δαπανήσει σύντομα 100 δις.
Ποιες είναι οι χώρες που διαθέτουν Βιομηχανίες παραγωγής όπλων;
ΟΙ ΗΠΑ, η Γαλλία, η Ιταλία, η Γερμανία αλλά βέβαια και η Ρωσία.
Ο North Stream θα λειτουργήσει στο προσεχές μέλλον μεταφέροντας το αέριο από τη Ρωσία στις χώρες της Βόρειας Ευρώπης και κυρίως της Γερμανίας;
Όλοι θα ποντάρουμε στο ΟΧΙ.
Το υγροποιημένο αέριο της Αμερικής θα αποτελέσει το υποκατάστατο προϊόν για την παραγωγή ενέργειας;
Ασφαλώς και με σιγουριά, ΝΑΙ!
Ποιο κράτος θα βγει σε υπερθετικό βαθμό κερδισμένο στο στρατηγικό, εξοπλιστικό και ενεργειακό τομέα με τσαλακωμένη και ουσιαστικά χαμένη την Ευρώπη;
Μα και βέβαια οι ΗΠΑ που καθίσταται πλέον ηλίου φαεινότερο ότι κινούν αποκλειστικά τα νήματα σε όλα τα πεδία που προδιέγραψα.
Το τελευταίο ερώτημα:
Ως πότε οι λαοί της Ευρώπης θα ανέχονται να παίζουν οι ηγεσίες τους το ρόλο των απλών πιονιών στη σκακιέρα της υφηλίου;
