Ο βομβαρδισμός των συμμαχικών πλοίων στην περιοχή Καραθώνας
Μετά την εμπλοκή των Γερμανών στον ελληνοϊταλικό πόλεμο και την κατάρρευση της αντίστασης των ελληνικών δυνάμεων, άρχισε η ραγδαία προέλαση των Γερμανών προς όλη την Ελληνική επικράτεια, καταλαμβάνοντας τη μια πόλη μετά την άλλη, από τη βόρεια Ελλάδα προς το νότο. Στην ευρύτερη περιοχή της Πελοποννήσου, βρίσκονταν πολλές συμμαχικές δυνάμεις, Άγγλοι, Νεοζηλανδοί κ.ά. με την εντολή να συγκεντρωθούν στο Ναύπλιο, προκειμένου ν’ αναχωρήσουν για τη Μέση Ανατολή και την Κρήτη, για να μην πέσουν στα χέρια των Γερμανών. Μετά τις 25 Απριλίου 1942, κατέπλευσαν στο Ναύπλιο, τρία μεγάλα συμμαχικά οπλιταγωγά, που αγκυροβόλησαν στ’ ανοικτά του Ναυπλιακού κόλπου προς την Καραθώνα, όπου μάλιστα το ένα κόλλησε στα αβαθή νερά της περιοχής.
Οι Γερμανικές υπηρεσίες έμαθαν τις προθέσεις των συμμάχων και από τις 26 του μηνός κιόλας άρχισαν σφοδρές επιθέσεις με «Στούκας» προκειμένου να ματαιώσουν την αναχώρηση των συμμάχων. Τις μέρες εκείνες, πολλές ναυπλιώτικες οικογένειες κατέφυγαν στην Καραθώνα, όπου έζησαν στιγμές αγωνίας και είδαν το χάρο με τα μάτια τους. Στις 27 Απριλίου, ολοκληρώθηκαν οι βομβαρδισμοί και καταστράφηκαν τα τρία πλοία, αφού όμως πρώτα έπληξαν ένα γερμανικό «στούκας», που έπεσε στην περιοχή του Προφήτη Ηλία. Τις μέρες αυτές, στο Ναύπλιο είχαν συγκεντρωθεί Άγγλοι στρατιώτες, συγκεκριμένα στην περιοχή της Αγ. Παρασκευής, που μας εντυπωσίασαν με την ψυχραιμία που αντιμετώπιζαν τα γεγονότα.
Στο τέλος, για να μην πάρουν οι Γερμανοί λάφυρα τα πολλά στρατιωτικά αυτοκίνητα, έβαζαν μπροστά τις μηχανές και τα έριχναν από το ύψος της στροφής του Παλαμηδίου στο γκρεμό προς την Καραθώνα, και έτσι τα κατέστρεψαν. Μετά τον βομβαρδισμό των πλοίων, άρχισαν να βγαίνουν στην αμμουδιά της Καραθώνας άλογα άριστης ράτσας του Αγγλικού ιππικού και ανηφόριζαν προς τα βουνά. Πολλοί φτωχοί κάτοικοι συνέλεξαν κάποια απ’ αυτά, μόλις πληροφορήθηκαν το γεγονός. Στις γύρω αμμουδιές, από τον Αγ. Κωνσταντίνο μέχρι το τέλος, στο μώλο, είχαν εκβρασθεί πτώματα Άγγλων και Νεοζηλανδών στρατιωτών, που είχαν σκοτωθεί κατά τους βομβαρδισμούς. Δυστυχώς αυτό το μακάβριο και φριχτό θέαμα το έζησαν όσοι είχαν καταφύγει στην Καραθώνα. ( Ιωάννης Μ. Κουτσουμπός. Εφημερίδα, «Ειδήσεις», 27-28 Απριλίου 1996)
Μετά την εμπλοκή των Γερμανών στον ελληνοϊταλικό πόλεμο και την κατάρρευση της αντίστασης των ελληνικών δυνάμεων, άρχισε η ραγδαία προέλαση των Γερμανών προς όλη την Ελληνική επικράτεια, καταλαμβάνοντας τη μια πόλη μετά την άλλη, από τη βόρεια Ελλάδα προς το νότο. Στην ευρύτερη περιοχή της Πελοποννήσου, βρίσκονταν πολλές συμμαχικές δυνάμεις, Άγγλοι, Νεοζηλανδοί κ.ά. με την εντολή να συγκεντρωθούν στο Ναύπλιο, προκειμένου ν’ αναχωρήσουν για τη Μέση Ανατολή και την Κρήτη, για να μην πέσουν στα χέρια των Γερμανών. Μετά τις 25 Απριλίου 1942, κατέπλευσαν στο Ναύπλιο, τρία μεγάλα συμμαχικά οπλιταγωγά, που αγκυροβόλησαν στ’ ανοικτά του Ναυπλιακού κόλπου προς την Καραθώνα, όπου μάλιστα το ένα κόλλησε στα αβαθή νερά της περιοχής.
Οι Γερμανικές υπηρεσίες έμαθαν τις προθέσεις των συμμάχων και από τις 26 του μηνός κιόλας άρχισαν σφοδρές επιθέσεις με «Στούκας» προκειμένου να ματαιώσουν την αναχώρηση των συμμάχων. Τις μέρες εκείνες, πολλές ναυπλιώτικες οικογένειες κατέφυγαν στην Καραθώνα, όπου έζησαν στιγμές αγωνίας και είδαν το χάρο με τα μάτια τους. Στις 27 Απριλίου, ολοκληρώθηκαν οι βομβαρδισμοί και καταστράφηκαν τα τρία πλοία, αφού όμως πρώτα έπληξαν ένα γερμανικό «στούκας», που έπεσε στην περιοχή του Προφήτη Ηλία. Τις μέρες αυτές, στο Ναύπλιο είχαν συγκεντρωθεί Άγγλοι στρατιώτες, συγκεκριμένα στην περιοχή της Αγ. Παρασκευής, που μας εντυπωσίασαν με την ψυχραιμία που αντιμετώπιζαν τα γεγονότα.
Στο τέλος, για να μην πάρουν οι Γερμανοί λάφυρα τα πολλά στρατιωτικά αυτοκίνητα, έβαζαν μπροστά τις μηχανές και τα έριχναν από το ύψος της στροφής του Παλαμηδίου στο γκρεμό προς την Καραθώνα, και έτσι τα κατέστρεψαν. Μετά τον βομβαρδισμό των πλοίων, άρχισαν να βγαίνουν στην αμμουδιά της Καραθώνας άλογα άριστης ράτσας του Αγγλικού ιππικού και ανηφόριζαν προς τα βουνά. Πολλοί φτωχοί κάτοικοι συνέλεξαν κάποια απ’ αυτά, μόλις πληροφορήθηκαν το γεγονός. Στις γύρω αμμουδιές, από τον Αγ. Κωνσταντίνο μέχρι το τέλος, στο μώλο, είχαν εκβρασθεί πτώματα Άγγλων και Νεοζηλανδών στρατιωτών, που είχαν σκοτωθεί κατά τους βομβαρδισμούς. Δυστυχώς αυτό το μακάβριο και φριχτό θέαμα το έζησαν όσοι είχαν καταφύγει στην Καραθώνα. ( Ιωάννης Μ. Κουτσουμπός. Εφημερίδα, «Ειδήσεις», 27-28 Απριλίου 1996)
Ο φιδίσιος δρόμος που κατασκεύασε η Χούντα
Όπως είναι γνωστό στους παλιούς Ναυπλιώτες, η Καραθώνα τον καιρό της χούντας ήταν βοσκότοπος και τελούσε υπό την «κατοχή» φτωχών τσοπάνηδων, που έβοσκαν τα ποίμνιά τους σε όλη την έκταση χιλιάδων στρεμμάτων.
Ο φυσικός όρμος της Καραθώνας είναι από τους ωραιότερους της περιοχής και η αμμουδιά του προσφέρεται για μπάνιο.
Σήμερα, στην περιοχή της Καραθώνας υπάρχουν αρκετά όμορφα εκκλησάκια, όπως η Αγία Παρασκευή, η Παναγία η Κατακεκρυμμένη μέσα στους βράχους, ο Άγιος Κωνσταντίνος και ο Άγιος Νικόλαος ο Κρασόκτιστος.
Ένα μεγάλο μέρος της όμως ήταν υπό στρατιωτική κατοχή, με αποτέλεσμα να έχουν κατασκηνώσει εκεί δύο λόχοι στρατού. Ο ένας λόχος του Κ.Ε.Μ. εκπαίδευε υποψήφιους υπαξιωματικούς, ο δε άλλος εναλλασσόταν με άλλους λόχους του Κ.Ε.Μ. και έκαναν «βολή».
Την περίοδο λοιπόν της επταετίας κατασκευάζεται ο δρόμος με σκοπό την τουριστική ανάπτυξη.
Σε κάποια στιγμή, κάποιοι από τους βοσκούς έθεσαν θέμα ιδιοκτησιακό της Καραθώνας και το θέμα γενικεύτηκε με όλους τους βοσκούς να διεκδικούν την τεράστια έκταση.
Το «καθεστώς» της χούντας θέλησε να λύσει το Γόρδιο δεσμό και άρχισε τις διαπραγματεύσεις με τους δικηγόρους που εκπροσωπούσαν τους βοσκούς. Το δικηγορικό γραφείο του γνωστού ποινικολόγου Βασίλη Ρομποτή με δικηγόρους τον Παρασκευά Αυγουστόπουλο και Γιώργο Μουρκογιάννη ανέλαβε τους κτηνοτρόφους του Ναυπλίου.
Έτσι κατόρθωσαν να πείσουν το καθεστώς ότι η τεράστια έκταση ανήκε στους φτωχούς κτηνοτρόφους, με αποτέλεσμα να δοθούν σε αυτούς τεράστια ποσά και ξαφνικά να βρεθούν πλούσιοι.
Το σπήλαιο της Καραθώνας Ναυπλίου
Το σπήλαιο βρίσκεται στην παραλιακή τοποθεσία Καραθώνας Ναυπλίου, επί της Νότιας πλαγιάς προς Βορρά ευρισκομένου υψώματος (σε κάθετη τρύπα κοντά στην εκκλησία την Κατακρυμμένη στον περιφερειακό δρόμο της Καραθώνας), σε απόσταση από τη θάλασσα 200 μ. π. και σε ύψος από την επιφάνεια της θάλασσας 100 μ. π. ανήκει στο Δήμο Ναυπλίου του Νομού Αργολίδας.
Η τοποθεσία Καραθώνα συνδέεται με την πόλη του Ναυπλίου με δρόμο μήκους 5 χλμ. π. Στη συνέχεια μπορεί να φτάσει κάποιος πεζός από δύσβατο, δυσδιάκριτο και αρκετά ανηφορικό μονοπάτι μέχρι την είσοδο του σπηλαίου, σε τριάντα λεπτά.
Την είσοδο του σπηλαίου ανακάλυψαν τυχαία το 1969 οι Ν. Τσιρίκος και Π. Καούρης, κάτοικοι Ναυπλίου, οι οποίοι το επισκέφτηκαν για πρώτη φορά το 1970. Ακολούθησε άλλη επίσκεψη την άνοιξη του 1971, κατά την οποία έλαβαν μέρος – εκτός των παραπάνω – η Έφορος αρχαιοτήτων Ναυπλίου Δεηλάκη, ο αρχαιολόγος I. Γκριτζάς και ο Χουντάλας κάτοικος Ναυπλίου, κατά την οποία διαπιστώθηκε, ότι το σπήλαιο παρουσιάζει ενδιαφέρον. Λαμβάνοντας γνώση ο EOT από τον κ. Χουντάλα ενδιαφέρθηκε για την εξερεύνησή του και ανέθεσε αυτή στην ΕΣΕ, δια των υπ’ αριθ. 500107) 3.5.71 και 515367) 13.9.71 εγγράφων του.
Η εξερεύνηση του σπηλαίου πραγματοποιήθηκε το Δεκέμβριο του 1971 με χορηγία του EOT, έγκριση της Αρχαιολογικής Υπηρεσίας και εντολή ΕΣΕ, από την κα Άννα Πετροχείλου αρχηγό και τα μέλη της ΕΣΕ κα Β. Καραγιάννη και κ. Γ. Δηλαράν. Βοήθησαν οι κ.κ. Γ. Μπαζίνας από την Αθήνα και οι Ν. Τσιρίκος, Π. Καούρης και Ν. Χουντάλας από το Ναύπλιο. Η περιοχή του σπηλαίου είναι αρκετά επικλινής με αγρία θαμνώδη βλάστηση και θαυμάσια θέα προς τη θάλασσα.
Το «καθεστώς» της χούντας θέλησε να λύσει το Γόρδιο δεσμό και άρχισε τις διαπραγματεύσεις με τους δικηγόρους που εκπροσωπούσαν τους βοσκούς. Το δικηγορικό γραφείο του γνωστού ποινικολόγου Βασίλη Ρομποτή με δικηγόρους τον Παρασκευά Αυγουστόπουλο και Γιώργο Μουρκογιάννη ανέλαβε τους κτηνοτρόφους του Ναυπλίου.
Έτσι κατόρθωσαν να πείσουν το καθεστώς ότι η τεράστια έκταση ανήκε στους φτωχούς κτηνοτρόφους, με αποτέλεσμα να δοθούν σε αυτούς τεράστια ποσά και ξαφνικά να βρεθούν πλούσιοι.
Χάρη λοιπόν στη χούντα, η Καραθώνα περιήλθε στην ιδιοκτησία του Ε.Ο.Τ. και του Δήμου Ναυπλιέων, ενώ κάποιο τμήμα παραμένει στην ιδιοκτησία του στρατού.
Το σπήλαιο βρίσκεται στην παραλιακή τοποθεσία Καραθώνας Ναυπλίου, επί της Νότιας πλαγιάς προς Βορρά ευρισκομένου υψώματος (σε κάθετη τρύπα κοντά στην εκκλησία την Κατακρυμμένη στον περιφερειακό δρόμο της Καραθώνας), σε απόσταση από τη θάλασσα 200 μ. π. και σε ύψος από την επιφάνεια της θάλασσας 100 μ. π. ανήκει στο Δήμο Ναυπλίου του Νομού Αργολίδας.
Η τοποθεσία Καραθώνα συνδέεται με την πόλη του Ναυπλίου με δρόμο μήκους 5 χλμ. π. Στη συνέχεια μπορεί να φτάσει κάποιος πεζός από δύσβατο, δυσδιάκριτο και αρκετά ανηφορικό μονοπάτι μέχρι την είσοδο του σπηλαίου, σε τριάντα λεπτά.
Την είσοδο του σπηλαίου ανακάλυψαν τυχαία το 1969 οι Ν. Τσιρίκος και Π. Καούρης, κάτοικοι Ναυπλίου, οι οποίοι το επισκέφτηκαν για πρώτη φορά το 1970. Ακολούθησε άλλη επίσκεψη την άνοιξη του 1971, κατά την οποία έλαβαν μέρος – εκτός των παραπάνω – η Έφορος αρχαιοτήτων Ναυπλίου Δεηλάκη, ο αρχαιολόγος I. Γκριτζάς και ο Χουντάλας κάτοικος Ναυπλίου, κατά την οποία διαπιστώθηκε, ότι το σπήλαιο παρουσιάζει ενδιαφέρον. Λαμβάνοντας γνώση ο EOT από τον κ. Χουντάλα ενδιαφέρθηκε για την εξερεύνησή του και ανέθεσε αυτή στην ΕΣΕ, δια των υπ’ αριθ. 500107) 3.5.71 και 515367) 13.9.71 εγγράφων του.
Η εξερεύνηση του σπηλαίου πραγματοποιήθηκε το Δεκέμβριο του 1971 με χορηγία του EOT, έγκριση της Αρχαιολογικής Υπηρεσίας και εντολή ΕΣΕ, από την κα Άννα Πετροχείλου αρχηγό και τα μέλη της ΕΣΕ κα Β. Καραγιάννη και κ. Γ. Δηλαράν. Βοήθησαν οι κ.κ. Γ. Μπαζίνας από την Αθήνα και οι Ν. Τσιρίκος, Π. Καούρης και Ν. Χουντάλας από το Ναύπλιο. Η περιοχή του σπηλαίου είναι αρκετά επικλινής με αγρία θαμνώδη βλάστηση και θαυμάσια θέα προς τη θάλασσα.
Ο Στράβων αναφέρει: «Εφεξής δε τη Ναυπλία τα σπήλαια και οι εν αυτοίς οικοδομητοί λαβύρινθοι, Κυκλώπεια δ’ ονομάζουσι».
Η Καραθώνα σήμερα
Ο φυσικός όρμος της Καραθώνας είναι από τους ωραιότερους της περιοχής και η αμμουδιά του προσφέρεται για μπάνιο.
Η πρόσβαση στην Καραθώνα είναι εύκολη είτε με αυτοκίνητο ανηφορίζοντας την οδό 25ης Μαρτίου και διασχίζοντας το προάστειο της Πρόνοιας είτε με τα πόδια συνεχίζοντας από τον «γύρο» της Αρβανιτιάς.
Στη θέση Κοκκινόβραχος, πάνω από την ακτή της Καραθώνας, βρέθηκαν από την αρχαιολόγο Ευαγγελία Πρωτονοταρίου-Δεϊλάκη εργαλεία, οστά και κεραμική των προϊστορικών χρόνων.
Στη θέση Κοκκινόβραχος, πάνω από την ακτή της Καραθώνας, βρέθηκαν από την αρχαιολόγο Ευαγγελία Πρωτονοταρίου-Δεϊλάκη εργαλεία, οστά και κεραμική των προϊστορικών χρόνων.
Στο νησάκι της Καραθώνας υπήρχε ένα εκκλησάκι μεσαιωνικών χρόνων αφιερωμένο στον Άγιο Θεόδωρο.
Σήμερα, στην περιοχή της Καραθώνας υπάρχουν αρκετά όμορφα εκκλησάκια, όπως η Αγία Παρασκευή, η Παναγία η Κατακεκρυμμένη μέσα στους βράχους, ο Άγιος Κωνσταντίνος και ο Άγιος Νικόλαος ο Κρασόκτιστος.
