Υγειονομικοί σε αναστολή: 20η μέρα απεργία πείνας

«Θέλουμε τη δουλειά μας πίσω », βροντοφώναξε η απεργός πείνας υγειονομικός από την Καρδίτσα και μητέρα τριών παιδιών Ζωή Βαϊοπούλου στη μεγάλη συγκέντρωση που έλαβε χώρα στο κέντρο της Αθήνας κατά την απεργιακή κινητοποίηση της ΑΔΕΔΥ και ΓΕΣΕΕ στις 6/4/22.

Η παρουσία των υγειονομικών σε αναστολή μαζί με τους τρεις από τους πέντε συναδέλφους τους απεργούς πείνας στην πλατεία Κλαυθμώνος ήταν καταλυτική. Το συγκεντρωμένο πλήθος των εργαζομένων και των συνταξιούχων αγκάλιασε τους επιστήμονες υγείας που από την 1η Σεπτεμβρίου έχουν τεθεί σε αναστολή χωρίς μισθό και ασφάλιση, γιατί δεν συναίνεσαν στον υποχρεωτικό εμβολιασμό τους.

Από τότε αυτοί οι 6500 βρίσκονται στο δρόμο, εκεί που τους πέταξαν. Αγωνίζονται με απαράμιλλο θάρρος για το αυτονόητο, το δικαίωμα στην εργασία και την αξιοπρέπεια, που βάλλεται ανεπανόρθωτα με τη θέσπιση υποχρεωτικών ιατρικών πράξεων. Από τις 14/2/22 έχουν στρατοπεδεύσει στο πεζοδρόμιο της οδού Αριστοτέλους, έξω από το Υπουργείο Υγείας σε μια διαρκή διαμαρτυρία για την αδικία που έχουν υποστεί.

Από τις 21/3/22 πέντε ήρωες, ο Νίκος, η Σοφία, ο Περικλής, ο Λάμπρος και η Ζωή άρχισαν απεργία πείνας σε μία ύστατη προσπάθεια να ακουστούν από την ηγεσία του Υπουργείου. Δυστυχώς, στις 28/3/22 η Σοφία κατέρρευσε αιφνιδίως μπροστά στα σκαλιά του Υπουργείου. Το σώμα της είχε υποστεί μεγάλη πίεση και ως εκ τούτου αναγκάστηκε να σταματήσει. Μία άλλη υγειονομικός, η Ειρήνη, αποφάσισε να ενταχθεί στην ομάδα των απεργών. Σήμερα το μεσημέρι κατέρρευσε και ο Νίκος , που ήταν ήδη αρκετά καταπονημένος και μεταφέρθηκε εσπευσμένα στο νοσοκομείο.

Και ενώ δεν υπάρχει κανένα ηθικό και επιστημονικό έρεισμα εκείνοι εξακολουθούν να βρίσκονται εκτός εργασίας. Το Ε.Σ.Υ καταρρέει. Οι αναστολές γκρεμίζουν το Ε.Σ.Υ. Και πάραυτα αποφασίστηκε παράταση των αναστολών τους μέχρι το τέλος του έτους. Ένα μέτρο τιμωρητικό που τιμωρεί στην ουσία και τον Έλληνα πολίτη που στερείται υπηρεσίες έμπειρων υγειονομικών.

Πλήθος κόσμου συρρέει καθημερινά στο Υπουργείο Υγείας, για να στηρίξει τον αγώνα των ηρώων της πανδημίας που δεν υποχωρούν αν δεν δικαιωθούν. Ο αγώνας τους είναι αγώνας όλων των ελεύθερων Ελλήνων. Είναι αγώνας για την αξιοπρέπεια του ανθρώπου, η προάσπιση της οποίας είναι πρωταρχική υποχρέωση της Πολιτείας.