Τέλη του 1997 ένα πρόγραμμα, δοκιμασμένο στο εξωτερικό αλλά πρωτόγνωρο για τη χώρα μας, ξεκινά με πρωτοβουλία του τότε υφυπουργού Πρόνοιας κ. Θ. Κοτσώνη, προκειμένου να καλυφθούν καθημερινές ανάγκες μοναχικών ηλικιωμένων και ανήμπορων, μετά μάλιστα από επιτυχή πιλοτική εφαρμογή στο Δήμο Περιστερίου.
Στα Κ.Α.Π.Η. 112 Δήμων γεννιέται το “ΒΟΗΘΕΙΑ ΣΤΟ ΣΠΙΤΙ”. Ένα αυτοκίνητο, Κοινωνικός Λειτουργός, Νοσηλευτής ή Νοσηλεύτρια και μία Οικογενειακή Βοηθός. Η ομάδα αυτή μέσω των ηλικιωμένων που πηγαίνουν στα ΚΑΠΗ καταγράφει τις ανάγκες όσων χρειάζονται βοήθεια και την προσφέρουν.
Οι ανάγκες αυτές μπορεί να είναι νοσηλευτική φροντίδα (π.χ., μια ένεση ή μια αλλαγή τραύματος σε κάποιον που δεν μπορεί να κινηθεί), σίτιση (αν δεν μπορεί να φάει μόνος του και δεν υπάρχει κάποιος να τον φροντίσει), εξωτερικές εργασίες (να πληρώσει λογαριασμούς κλπ.), βοήθεια στην ατομική υγιεινή, οικογενειακή φροντίδα (π.χ., μαγείρεμα) ή απλώς συντροφιά.
Νέοι άνθρωποι, στην πλειονότητα γυναίκες, χρόνο με τον χρόνο αυξανόμενοι λόγω του τεράστιου κοινωνικού έργου που παρέχουν, ξεχύνονται και αλωνίζουν αστικά κέντρα αλλά και χωριά, προσφέροντας ανθρωπιά και φροντίδα σε χιλιάδες ανήμπορους συμπολίτες μας, δίνουν την ψυχή τους.
Είκοσι και πλέον χρόνια λοιπόν, αυτούς τους εργαζόμενους της προσφοράς ανθρωπιάς, θέλεις η βολεμένη κοινωνία μας, θέλεις η διαχρονικά κατά κανόνα ανάλγητη κεντρική και περιφερειακή πολιτική σκηνή, τους κρατά στην αβεβαιότητα, τους κρατά ομήρους, τους κρατά “πολιτικούς αιχμαλώτους”!
Και μετά από τόσα χρόνια (έχουν αργή αντίληψη), όταν αυτοί οι καλοί άνθρωποι της κεντρικής πολιτικής σκηνής βλέπουν το άδικο και αποφασίζουν να τους δώσουν το δικαίωμα να αισθανθούν σιγουριά, τότε θυμούνται την νομιμότητα, το ορθόν αλλά και το Α.Σ.Ε.Π. που μύριες τόσες φορές το έχουν ξεχάσει και το κοσκίνισμα τελικά μετά από τόσα χρόνια κάλυψης θέσεων πάγιων και διαρκών αναγκών, τους στέλνει στην ανεργία ξεζουμισμένους εργασιακά και ηλικιακά.
Στηρίζουμε λοιπόν τους εργαζόμενους του προγράμματος «Βοήθεια στο Σπίτι» , που επί χρόνια προσέφεραν τις υπηρεσίες τους στους Δήμους και δυστυχώς αρκετοί από αυτούς μένουν εκτός των πινάκων της προκήρυξης του Α.Σ.Ε.Π..
“ΔΕΝ ΣΚΟΤΩΝΟΥΝ ΤΑ ΑΛΟΓΑ ΟΤΑΝ ΓΕΡΑΣΟΥΝ”
Ζητάμε οι Οικονομικές Επιτροπές και τα Δημοτικά Συμβούλια των Δήμων, με ΟΜΟΦΩΝΕΣ ΑΠΟΦΑΣΕΙΣ και χωρίς κομματικοπολιτικές ευαισθησίες, κόντρα στην “κακόμοιρη” κεντρική πολιτική σκηνή, να αποδείξουν ότι είναι “αυτοδιοικητικοί” και να μετατρέψουν την σχέση εργασίας των επί χρόνια εργαζομένων σε θέσεις πάγιων και διαρκών αναγκών στο “ΒΟΗΘΕΙΑ ΣΤΟ ΣΠΙΤΙ” που έμειναν εκτός των πινάκων, σε Αορίστου Χρόνου.
Καλούμε τους βουλευτές του Νομού μας ξεπερνώντας τα κομματικά ταμπού, να δώσουν πρώτοι το παράδειγμα ομονοώντας και να παρακινήσουν και στηρίξουν τους αυτοδιοικητικούς του Νομού μας προς αυτή τη λύση του προβλήματος.
Το Δ. Σ. του Σ.Ε.Τ.Α.Αργολίδας
Η Πρόεδρος Ευαγγελία Τσατσούλη
Επιστάτης Καθαριότητας ΥΕ2
Η Γεν. Γραμματέας Ιουλία Λιάτα
Βρεφονηπιοκόμος ΤΕ9
