Η ανακούφιση όλων στο άκουσμα πως ο Εμανουέλ Μακρόν ήταν ο νικητής του β΄ γύρου των προεδρικών εκλογών στη Γαλλία, είναι δεδομένη. Το ίδιο όμως είναι και η ανησυχία που προκαλεί το ιστορικό ποσοστό της ακροδεξιάς και της Μαρίν Λε Πεν.
Ο Εμανουέλ Μακρόν επανεξελέγη πρόεδρος της Γαλλίας συγκεντρώνοντας 58,5% των ψήφων, σύμφωνα με το προκαταρκτικό τελικό αποτέλεσμα του δεύτερου γύρου των προεδρικών εκλογών, μετά την καταμέτρηση του 100% των ψηφοδελτίων, όπως ανακοίνωσε το γαλλικό υπουργείο Εσωτερικών. Η Μαρίν Λε Πεν έλαβε 41,45% των ψήφων, μια ιστορική επίδοση για τη γαλλική ακροδεξιά.
Η συμμετοχή στον β’ γύρο των προεδρικών εκλογών έφτασε στο 72% των εγγεγραμμένων ψηφοφόρων, σύμφωνα με το υπουργείο Εσωτερικών.
«Από σήμερα είμαι ο πρόεδρος όλων», είπε ο Εμανουέλ Μακρόν μιλώντας σε υποστηρικτές του στο Πεδίο του Άρεως, κάτω από τον Πύργο του Άιφελ. Νωρίτερα, η αντίπαλός του, Μαρίν Λε Πεν είχε παραδεχτεί την ήττα της μιλώντας για… νίκη. Και στέλνοντας μήνυμα στον Μακρόν ότι τον… περιμένει στις βουλευτικές εκλογές του Ιουνίου.
Από το σχεδόν 18% του πατέρα της, Ζαν Μαρί Λε Πεν στις εκλογές του 2002 κόντρα στον Ζακ Σιράκ, η Μαρίν Λε Πεν, ενδεδυμένη και τον «μανδύα» της μετριοπαθούς, προσπάθησε να κερδίσει αυτό που κάποιος με το επώνυμο Λε Πεν προσπαθεί εδώ και σχεδόν 30 χρόνια: τη γαλλική προεδρία.
Σε σχέση με τις εκλογές του 2017, όταν Μακρόν και Λε Πεν ήταν ξανά αντίπαλοι στον β’ γύρο των γαλλικών προεδρικών εκλογών, η ακροδεξιά υποψήφια κατάφερε να κερδίσει το 8% που έχασε ο πρόεδρος της Γαλλίας.
Η μεγάλη μάχη θα δοθεί τον Ιούνιο, στις βουλευτικές εκλογές για τη γαλλική Εθνοσυνέλευση. Εκεί όπου κατά πολλούς, ο Ζαν Λικ Μελανσόν, ο υποψήφιος της Αριστεράς στις προεδρικές εκλογές στη Γαλλία που πήρε 22% στον πρώτο γύρο, θα είναι ο ρυθμιστής. Στόχος; Να μην κερδίσει ο «Εθνικός Συναγερμός» της Μαρίν Λε Πεν.
Στη Γαλλία, πάντως, την επομένη των εκλογών υπάρχει ένα… μούδιασμα. Αιτία; Το σχεδόν 42% που πήρε η ακροδεξιά στη χώρα.
Χαρακτηριστικό το πρωτοσέλιδο της (αριστερής) Liberation: «Ευχαριστώ ποιόν; Επανεκλογή Μακρόν. Μεγάλος νικητής ο Εμανουέλ Μακρόν, οφείλει την επιτυχία του στη δημοκρατική «έκρηξη» των Γάλλων, οι οποίοι κινητοποιήθηκαν για να κοντράρουν μια ακροδεξιά πιο δυνατή από ποτέ».
Το ιστορικό ποσοστό της Μαρίν Λε Πεν δεν αφήνει περιθώρια για πανηγυρισμούς και χαμόγελα και αυτό το ξέρει πρώτος ο ίδιος ο Μακρόν. Το θέμα είναι πως θα διαχειριστεί την πύρρειο νίκη του.
Γιατί η διαδικασία τις εκλογής των 577 βουλευτών της γαλλικής Εθνοσυνέλευσης (σ.σ. 12 και 19 Ιουνίου θα γίνουν οι βουλευτικές εκλογές στη Γαλλία) είναι το νέο μεγάλο του στοίχημα. Γιατί τα μέλη της Εθνοσυνέλευσης, πέρα από το να ψηφίζουν ή να καταψηφίζουν νόμους, μπορούν επίσης να προτείνουν νομοσχέδια. Μπορούν επίσης να καταθέσουν πρόταση μομφής κατά του προέδρου (της εκτελεστικής εξουσίας συγκεκριμένα) κι αν περάσει με απόλυτη πλειοψηφία, τότε μπορεί η κυβέρνηση να πέσει, όπως είχε γίνει το ’62 με τον Ζορζ Πομπιντού.
Θα μπορέσει το κόμμα του Μακρόν, που δεν έχει “ρίζες” στη γαλλική κοινωνία, να κερδίσει τις εκλογές και να εκλέξει 289 βουλευτές για να εκλέξει την Εθνοσυνέλευση; Αν δεν τα καταφέρει, να υπάρξει η λεγόμενη “συγκατοίκηση”, δηλαδή ο Μακρόν θα αναγκαστεί να έχει πρωθυπουργό “αντίπαλο”, όπως το 1997 ο σοσιαλιστής Λιονέλ Ζοσπέν ήταν πρωθυπουργός του δεξιού Ζακ Σιράκ.
Αυτό που δεν θέλει να σκέφτεται ο Μακρόν και… κανείς άλλος είναι το ενδεχόμενο “συγκατοίκησης” με τη Μαρίν Λε Πεν. Με το 42% των προεδρικών εκλογών, η επικεφαλής του «Εθνικού Συναγερμού» το… ονειρεύεται.
