Στην Αργολίδα και στον Δήμο Άργους Μυκηνών, μεταξύ Μύλων και Κιβερίου, νότια του φρουρίου του Κιβερίου, επάνω σε χαμηλό ύψωμα βρίσκεται ο Πύργος της Βασιλιπούλας όπως θέλει η παράδοση (οθωμανική / ενετική περίοδος 15ος – 19ος αι.) να αποκαλείται .
Ο McLeod αναφέρει ότι οι κάτοικοι ονόμαζαν το μνημείο «Πύργο της Βασιλοπούλας» από την κόρη ενός άρχοντα που ζούσε εκεί. Θρυλείται ότι υπήρχε ένα υπόγειο πέρασμα που συνέδεε τον πύργο με την παραλία από όπου η πεντάμορφη (ή, κατ’ άλλους, κακάσχημη) βασιλοπούλα κατέβαινε για να κάνει το μπάνιο της ανενόχλητη.
Ο πύργος είναι σήμερα γενικά γνωστός ως Πύργος στο Κιβέρι. Το Κιβέρι ανήκε στο Πριγκηπάτο της Αχαΐας. Το 1388 το πήραν οι Βυζαντινοί του Δεσποτάτου του Μυστρά και από το 1394 έως το 1458 ήταν υπό Ενετική κυριαρχία. Μετά ήρθαν οι Τούρκοι.
Ο πύργος καταγράφεται ως Ενετικός και σπανιότερα ως Φράγκικος, αλλά είναι μάλλον Τούρκικος. Οι Ενετοί δεν έχτιζαν οχυρά σε σημεία με μειονεκτική αμυντική θέση και με σχετικά απλή οχύρωση όπως ο συγκεκριμένος πύργος. Επιπλέον, πηγές σημειώνουν την ύπαρξη τούρκικου κουλά στην περιοχή. Ξένοι περιηγητές αναφέρουν την ύπαρξη τέτοιων κουλάδων σε πολλά σημεία στην τουρκοκρατούμενη Ελλάδα, σε θέσεις που επόπτευαν εύφορες και πλούσιες περιοχές. Οι κουλάδες αυτοί ήταν συνήθως οι κατοικίες των τοπικών αγάδων ή μεγάλων τσιφλικάδων.
Ο πύργος ανήκει πιθανότατα σε αυτήν την κατηγορία και πρέπει να κτίστηκε τον 17ο ή ,το αργότερο, τον 18ο αιώνα. Δεν μπορούμε να είμαστε πολύ σίγουροι πάντως για αυτήν τη χρονολόγηση.
Ο οχυρωματικός περίβολος φτάνει μέχρι τα δύο μέτρα ύψος στη νότια και ανατολική πλευρά και μέχρι ένα μέτρο στη βόρεια. Οι διαστάσεις του ήταν περίπου 20μ x 60μ και το πάχος του 0,60μ.
Ο πύργος ανήκει πιθανότατα σε αυτήν την κατηγορία και πρέπει να κτίστηκε τον 17ο ή ,το αργότερο, τον 18ο αιώνα. Δεν μπορούμε να είμαστε πολύ σίγουροι πάντως για αυτήν τη χρονολόγηση.
Ο οχυρωματικός περίβολος φτάνει μέχρι τα δύο μέτρα ύψος στη νότια και ανατολική πλευρά και μέχρι ένα μέτρο στη βόρεια. Οι διαστάσεις του ήταν περίπου 20μ x 60μ και το πάχος του 0,60μ.
Ο κεντρικός πύργος έχει διαστάσεις 5.50x6.75μ και διατηρείται στο αρχικό του ύψος που ήταν γύρω στα 10 μέτρα. Το πάχος των τοίχων είναι και εδώ 0,60μ.
Ο πύργος είχε ισόγειο και δύο ορόφους. Υπήρχαν μεγάλα παράθυρα στο δεύτερο όροφο, κάτι που ενισχύει τη θεωρία ότι δεν ήταν ενετικός.
Στην κορυφή υπήρχαν πολεμίστρες, τέσσερις στην ανατολική και δυτική πλευρά και από τρεις στις άλλες. Ο τρίτος όροφος είχε μικρότερα παράθυρα κάτω από τις πολεμίστρες. Σε κάθε γωνία υπήρχε και μια τοξοθυρίδα (που δεν είναι αποκλειστικά μεσαιωνικό στοιχείο, το είχαν και πολλοί μανιάτικοι πύργοι).
Ο πύργος είχε ισόγειο και δύο ορόφους. Υπήρχαν μεγάλα παράθυρα στο δεύτερο όροφο, κάτι που ενισχύει τη θεωρία ότι δεν ήταν ενετικός.
Στην κορυφή υπήρχαν πολεμίστρες, τέσσερις στην ανατολική και δυτική πλευρά και από τρεις στις άλλες. Ο τρίτος όροφος είχε μικρότερα παράθυρα κάτω από τις πολεμίστρες. Σε κάθε γωνία υπήρχε και μια τοξοθυρίδα (που δεν είναι αποκλειστικά μεσαιωνικό στοιχείο, το είχαν και πολλοί μανιάτικοι πύργοι).
Το ασοβάντιστο ισόγειο δείχνει ότι μάλλον πρέπει να ήταν στάβλος (χαρακτηριστικό των πύργων της Οθωμανικής περιόδου). Οι άλλοι όροφοι ήταν σοβαντισμένοι που σημαίνει ότι ήταν χώροι κατοικίας.
Δεν υπάρχουν ενδείξεις για τη θέση της εισόδου ούτε αν ήταν στο ισόγειο ή στον επάνω όροφο. Μάλλον πρέπει να ήταν στη δυτική πλευρά που έχει καταρρεύσει.
Δεν υπάρχουν ενδείξεις για τη θέση της εισόδου ούτε αν ήταν στο ισόγειο ή στον επάνω όροφο. Μάλλον πρέπει να ήταν στη δυτική πλευρά που έχει καταρρεύσει.
Wallace E. McLeod, Hesperia: The Journal of the American School of Classical Studies at Athens, Volume 31, Issue 4, “KIVERI AND THERMISI”, 1962
φωτογραφίες από Panoramio του χρήστη Burgenfuzzi, Δημήτριος Περσέας Λουκίσσας, Κώστας Τσακίρης
Πληροφορίες : kastra.eu
