Αναβίωσε φέτος μετά από δυο χρόνια "σιωπής" λόγω των υγειονομικών μέτρων το πατροπαράδοτο έθιμο της καύσης του Βαραββά που έφεραν οι Μικρασιάτες της Κίου στην Αργολίδα.
Πλήθος κόσμου παρευρέθηκε φέτος στην περιφορά του Επιταφίου στο γραφικό ψαροχώρι της Νέας Κίου όπου κάθε χρόνο αναβιώνει η καύση το Βαραββά, κάτι που δεν συναντάμε σε άλλα μέρη της Ελλάδος καθώς στα περισσότερα καίνε τον Ιούδα.
Η περιφορά σταμάτησε στην πλατεία του χωριού όπου ο εφημέριος του χωριού π.Δημοσθένης Γάτσιος τέλεσε δέηση και συγχρόνως πυρπολήθηκε το ομοίωμα του Βαραββά στο προαύλιο του σχολείου που από νωρίς είχαν ετοιμάσει οι κάτοικοι του χωριού, εν μέσω πολύχρωμων βεγγαλικών.
Όπως διαβάζουμε στο αξιόλογο έργο του Ευρυσθένη Λασκαρίδη «ΚΙΑΝΑ», στο δεύτερο τόμο, στην Κίο της Μικράς Ασίας η συνήθεια της καύσης του Βαραββά επικρατούσε από «παλαιοτάτην εποχήν». Μάλιστα η προετοιμασία για την επιβλητικότερη εμφάνιση και το μεγαλειώδες κάψιμο του Βαραββά, άρχιζε από την Κυριακή των Βαΐων, όταν οι νέοι της Κίου της Μικράς Ασίας συγκεντρώνονταν στα προαύλια των εκκλησιών κατά ενορίες και εκεί (υπό την καθοδήγηση των αυτοχειροτονήτων αρχηγών) έπαιρνε ο καθένας τις σχετικές οδηγίες για την κατασκευή του Βαραββά. 
Τα ξερά χόρτα (ρούμια), που χρησιμοποιούσαν, τα μετέφεραν από τα βουνά με γαϊδούρια, ενώ ο πάσσαλος έπρεπε «να εξευρεθεί δια κλοπής είτε από ημικατεστραμμένας οικίας, είτε από κανένα νταλιάνι (κατασκευή μέσα στη θάλασσα για αλιεία)…»
