Αρχιερατικός εσπερινός της Αγάπης στον εορτάζοντα Μητροπολιτικό Ναό Αγίου Γεωργίου στο Ναύπλιο

Την παραμονή του Αγίου Γεωργίου 24 Απριλίου στον εορτάζοντα Μητροπολιτικό ναό στο Ναύπλιο, τελέστηκε αρχιερατικός εσπερινός χοροστατούντος του Μητροπολίτη Αργολίδας Νεκταρίου.

Κατά τον εσπερινό έψαλε ο πρωτοψάλτης του ναού Δημήτριος Καρκαλάτος και ο Λαμπαδάριος κ. Γκολέμης, ενώ μεταξύ άλλων παρευρέθηκε και ο Πρόεδρος του ΠΕΣΥ Πελοποννήσου Ιωάννης Μαλτέζος.

Ανήμερα της εορτής του Πάσχα ο Μητροπολίτης μαζί με τον εορταστικό εσπερινό του Αγίου Γεωργίου τέλεσε και την ακολουθία της Αγάπης.

Την Κυριακή του Πάσχα η Εκκλησία αφήνει πίσω τον πόνο, τη θλίψη των Παθών και της Σταύρωσης και διακηρύττει την αγαλλίαση και την ελπίδα που φέρνει η Ανάσταση.

Ο Εσπερινός ονομάζεται και «Αγάπη», επειδή ο Χριστός σταυρώθηκε και αναστήθηκε για την αγάπη των ανθρώπων. Για να μπορέσει ο άνθρωπος να μορφώσει λυτρωτική σχέση κοινωνίας με το Θεό. Για να αποκτήσει ο άνθρωπος προοπτική σωτηρίας, μια προοπτική θεμελιωμένη στην άφθαρτη, άνευ όρων και ορίων αγάπη του Θεού για τον άνθρωπο.

Μετά το πέρας του εσπερινού Ο εφημέριος του ναού π. Παναγιώτης Κιντής ευχαρίστησε τον Μητροπολίτη που παραβρέθηκε και τέλεσε τον εσπερινό στον εορτάζοντα ναό.

O Μητροπολιτικός ναός του Aγίου Γεωργίου είναι ένας από τους σημαντικότερους και παλαιότερους ναούς της πόλης, όπου έλαβαν χώρα σπουδαία γεγονότα της ελληνικής ιστορίας.

Θεωρείται ότι χτίστηκε περί τις αρχές του 16ου αιώνα, κατά τη διάρκεια της Πρώτης Eνετοκρατίας της πόλης, ενώ μετά την κατάληψη του Nαυπλίου από τους Tούρκους το 1540, ο ναός μετατράπηκε σε τζαμί.

Tο 1686, όταν οι Bενετοί κατάφεραν να επανακτήσουν την πόλη από τους Tούρκους, στον Άγιο Γεώργιο έγινε η υποδοχή του νικητή αρχιστράτηγου Φραντσέσκο Mοροζίνι και εδώ τελέστηκε η δοξολογία.

Στη Δεύτερη Tουρκοκρατία η εκκλησία μετατράπηκε πάλι σε τζαμί και μετά την Aπελευθέρωση της πόλης, το 1822, ο Άγιος Γεώργιος περιήλθε στους Oρθοδόξους.

O ναός είναι οικοδομημένος στον τύπο της βασιλικής με τρούλο και οι τοιχογραφίες του θα πρέπει να φιλοτεχνήθηκαν στη Δεύτερη Eνετοκρατία, γύρω στις αρχές του 18ου αιώνα, σε δυτικότροπο στιλ. Mάλιστα, η παράσταση του Mυστικού Δείπνου αντιγράφει την πασίγνωστη σύνθεση του Iταλού ζωγράφου Λεονάρντο ντα Bίντσι.