"Τα πράγματα με μια άλλη ματιά…." - Γράφει ο Γιάννης Εμμανουήλ

Δε συνηθίζω να ασχολούμαι με θέματα που άπτονται δικαστικής και ψυχιατρικής έρευνας . Είμαι ο πλέον αναρμόδιος.

Και αναφέρομαι στην υπόθεση του θανάτου των τριών παιδιών στη Πάτρα , και τη κατηγορία για ενοχή της μητέρας των παιδιών . Πραγματικά τραγική εξέλιξη , φρικτό το έγκλημα ,αποδεκτή η μεγαλύτερη ποινή ,πόσων μάλλον όταν φέρεται ως δράστης ο άνθρωπος που από τα σπλάχνα του βγηκαν τα τρία άτυχα παιδιά . Είναι παράδοξο όμως να δικάζουμε εμείς , πριν αποφανθεί η δικαιοσύνη .

Κι όμως το κάνουμε και κυρίως μέσω της τηλεόρασης , με ανθρωποφάγα δελτία ειδήσεων που διψούν για αίμα και προκαλούν το φόβο , με εκπομπές που πατούν πάνω στα πιο ταπεινά ένστικτα μας για να μας αποχαυνώσουν , που από το πρωί μέχρι το άλλο πρωί με τη συμμετοχή των λεγόμενων πλέον τηλε ειδικών , [ που όπως στη πανδημία , το πόλεμο , την ακρίβεια , την οικονομία κλπ , πάντα υπάρχει ο ειδικός για να φωτίσει το δρόμο που αυτός ορίζει , ως δρόμο της αλήθειας ] βγάζουν συμπεράσματα κραυγάζουν περί δικαίων και αδίκων και επιβάλει ο καθένας τη δική του ποινή .

Με συγκλόνισε όμως η εικόνα με το συγκεντρωμένο πλήθος έξω από το σπίτι της οικογένειας και των φερόμενων ως δραστών .Ζητούσαν μετά μανίας ..θάνατο.. για τη σύγχρονη Μήδεια και αποθανάτιζαν τις σκηνές με τα πανάκριβα κινητά τους . Η υποκρισία σε όλο της το μεγαλείο .

Αναρωτήθηκε όμως κανείς γιατί φτάσαμε ως εδώ και μητέρα δολοφονεί τα ίδια της τα παιδιά

Τι κάναμε ως κοινωνία για να μη φτάσουμε στο σημείο να ζούμε τέτοιες καταστάσεις .Τι κάναμε όταν βλέπαμε στη γειτονιά μας , ζητήματα ενδο οικογενειακής βίας , κακοποίησης ανηλίκων , ξυλοδαρμούς γυναικών .

Τι κάναμε για να μπορέσουνε τα παιδιά και η οικογένεια μας να ζούνε με ασφάλεια και σιγουριά .

Τι κάναμε για τα προβλήματα που υπάρχουν , της ανεργίας , της φτώχιας , του υποσιτισμού .

Τι κάναμε όταν βλέπαμε καθημερινά να ξεπουλιουνται τα πάντα . Να εξαγοράζονται πνεύμα , συνείδηση , πίστη , αξιοπρέπεια .

Τι κάναμε όταν τα τελευταία μόνο χρόνια , τα χρόνια των μνημονίων υπάρχουν χιλιάδες αυτοκτονίες από διάφορες αιτίες που χρίζουν κοινωνιολογικής και όχι μόνο έρευνας . Τι κάναμε όταν εδώ και δεκαετίες έχει νομιμοποιηθεί η έκτρωση .

Τι κάνουμε όταν βλέπουμε γύρω , χιλιάδες συμπολίτες μας πεινασμένους και άστεγους . Όταν άνθρωποι προχωρημένης ηλικίας , ηρωες μιας άλλης δύσκολης εποχής , ψάχνουν σε κάδους απορριμμάτων για λίγα αποφάγια που έχουμε πετάξει , γιατί περίσσεψαν , εμείς οι περήφανοι Νεοέλληνες ..

Οι τιμητές των πάντων

Τι κάναμε όταν μαθαίνουμε ό,τι παιδιά λιποθυμούν από τη πείνα στα σχολεία τους , γιατί δεν έχουν τη δυνατότητα να αγοράσουν μια τυρόπιτα .

Δε κάναμε τ ι π ο τ α . Μόνο να κρίνουμε , να γινόμαστε … πολιτικοί , προπονητές , οικονομολόγοι , διεθνολόγοι , γιατροί , μέσα στη σιγουριά της ζέστης και του καναπέ .

Αλλά πως αλλιώς να γίνει όταν

Ζούμε μέσα σε ένα σύστημα απολύτως πολιτικοποιημένο που διέλυσε και κατάργησε κοινωνικές και ηθικές αξίες , που έχει εξελιχθεί σε σύστημα βολέματος στο Δημόσιο , και επιδοματικής πολιτικής

Ζούμε σε ένα σύστημα που ο πολίτης δε λειτουργεί πλέον με κριτική σκέψη για όλα όσα ακούει , αλλά ταυτίζεται απόλυτα με αυτόν που τα λέει .

Επειδή πιστεύω πως είμαστε σε στάδιο προχωρημένης σήψης στη βάση της κοινωνίας μας , μιας κοινωνίας που σοκάρετε από όσα βλέπει αλλά σπεύδει να τα δει , μιας κοινωνίας που βάζει το μάτι στη κλειδαρότρυπα για να μπορέσει να σταθει στην συζήτηση την επόμενη μέρα στη δουλειά ή το καφενείο , μιας κοινωνίας με ένστικτα ζούγκλας και συμπεριφορές μεσαίωνα . Και επειδή είναι Νόμος απαράβατος πως όταν σπέρνεις ανέμους θερίζεις θύελλες , ας αναλογιστούμε όλοι μας σε ποιο σημείο έχουμε φτάσει και να αναθεωρήσουμε . Θέλω να πιστεύω πως δεν είναι πολύ αργά .

Ο αναμάρτητος πρώτος το λίθο βαλετω .. είπε ο Ιησούς

Είναι μια φράση που διαχρονικά καταδεικνύει ότι κανένας μας δεν έχει την ηθική τελειότητα για να καταδικάσει κάποιον . Αντίθετα πρέπει να εμβαθύνουμε στο ψυχισμό μας , να κάνουμε την αυτοκριτική μας για τα δικά μας λάθη και παραλείψεις .

Μόνο έτσι μπορεί να υπάρξει βελτίωση και εξέλιξη . Αλλιώς και χωρίς να θέλω να γίνω μάντης κακών , τα χειρότερα είναι μπροστά μας.





Γιάννης Εμμανουήλ