Το 2ο και το 5ο Δημοτικό Σχολείο Ναυπλίου από κοινού συμμετείχαν στις εκδηλώσεις «Κωνσταντίνεια 2022», που συνδιοργάνωσαν ο ναός των Αγ. Κωνσταντίνου & Ελένης και ο Δήμος Ναυπλιέων.
Η φετινή διοργάνωση ήταν αφιερωμένη στη συμπλήρωση 100 χρόνων από τη Μικρασιατική καταστροφή και την εγκατάσταση των προσφύγων στο Ναύπλιο και στον Συνοικισμό Νέο Βυζάντιο.
Λίγα λόγια για την άφιξη και εγκατάσταση των προσφύγων στον συνοικισμό Νέο Βυζάντιο στο Ναύπλιο
Η Αργολίδα υπήρξε τόπος εγκατάστασης αρκετών προσφύγων. Πιο συγκεκριμένα, πρόσφυγες δέχτηκε το Άργος (περιοχή Νέου Κόσμου), ο μυχός του Αργολικού κόλπου στις εκβολές του ποταμού Ερασίνου, όπου ιδρύθηκε ο προσφυγικός συνοικισμός της Νέας Κίου, και το Ναύπλιο.
Τα επόμενα χρόνια έφτασαν στο Ναύπλιο και άλλοι πρόσφυγες, οι οποίοι προηγουμένως είχαν εγκατασταθεί προσωρινά σε διάφορα μέρη της Ελλάδας.
Κατά την απογραφή της αρμόδιας Κρατικής Επιτροπής, στο Ναύπλιο έφτασαν συνολικά 900 πρόσφυγες. Ο αριθμός αυτός σε συνδυασμό με τη μικρή σε μέγεθος πόλη του Ναυπλίου (6000 κάτοικοι) ήταν μεγάλος και για αυτό το λόγο η αποκατάσταση των προσφύγων παρουσίασε αρκετές δυσκολίες.
Στην αρχή οι πρόσφυγες εγκαταστάθηκαν προσωρινά στο Νοσοκομείο και τους παλιούς Στρατώνες στην Ακροναυπλία, στην παλαιά Αστυνομία, στο κτίριο της Γαλλικής Σχολής (μετέπειτα εργοστάσιο Παγοποιείας των αδελφών Κόκκινου), στο Πολύγωνο, αλλά και σε ακατοίκητα σπίτια.
Η περιοχή όπου εγκαταστάθηκαν οι πρόσφυγες περικλείεται από τις οδούς Ασκληπιού – Αγαπητού – Άργους – Παλαιολόγου – Λάμπρου – Χαρμαντά - Τσιλικανίδου, στα βορειοανατολικά όρια του παλαιότερου οικισμού του Ναυπλίου. Η περιοχή ονομαζόταν στα τουρκικά «Κιουλ Τεπέ», που σημαίνει ωραίος τόπος, ενώ αργότερα πήρε το όνομα «Ταμπάκικα», επειδή στο χώρο γινόταν κατεργασία δερμάτων.
Αυτό το κτήμα ανήκε στο μεγαλύτερο μέρος του στην Άννα χήρα Ιατρού και εκεί επιλέχτηκε να χτιστεί ο προσφυγικός συνοικισμός. Οι απαλλοτριώσεις ολοκληρώθηκαν το 1939, όμως τα εγκαίνια θεμελίωσης των πρώτων προσφυγικών είχε γίνει δέκα χρόνια νωρίτερα, στις 3 Απριλίου 1929.
Σε πρώτο στάδιο έγινε το κτίσιμο μερικών μόνο σπιτιών, ενώ η ανοικοδόμηση θα ολοκληρωθεί την επόμενη δεκαετία λόγω των οικονομικών δυσχερειών του ελληνικού κράτους.
Μετά το κτίσιμο των 14 συνολικά οικοδομικών τετραγώνων ακολούθησε η διαδικασία της κλήρωσης και της εγκατάστασης των δικαιούχων προσφύγων. Ανάλογα με το μέγεθος της οικογένειας δόθηκαν σπίτια με ένα ή δύο δωμάτια. Τα σπίτια χρεώθηκαν ως δάνεια και τα προσωρινά παραχωρητήρια που δόθηκαν μετατρέπονταν σε οριστικούς τίτλους ιδιοκτησίας μετά την εξόφλησή τους από τους πρόσφυγες. Ανάλογα με την οικονομική κατάσταση της κάθε οικογένειας οι τίτλοι ιδιοκτησίας θα περάσουν στα χέρια τους τις επόμενες δεκαετίες.
Εκτός από τις κατοικίες στον αρχικό σχεδιασμό είχε προβλεφθεί και η ανέγερση Δημοτικού Σχολείου και Εκκλησίας. Η κα Μπουγιούκου επισημαίνει πως οι πρόσφυγες του Συνοικισμού έφτιαξαν την εκκλησία των Αγίων Κωνσταντίνου και Ελένης με τα ίδια τους τα χέρια (1950-1961). Η εκκλησία θα χρησιμοποιηθεί και ως σχολείο μέχρι την ολοκλήρωση της ανοικοδόμησης του Δημοτικού Σχολείου του Συνοικισμού.
Στο βίντεο παρακάτω μίλησαν η Διευθύντρια του 2ου Δημοτικού Σχολείου Ναυπλίου Κωνσταντίνα Κατσαλούλη και ο Διευθυντής του 5ου Δημοτικού Σχολείου Ναυπλίου Δημήτρης Δίπλας:
