Την Αντιγόνη την γνώρισα πέρυσι τον Αύγουστο, όταν μαζί με τη μητέρα της επισκέφτηκαν την Έκθεση Βιβλίου στο Ναύπλιο. Στην πορεία ανακαλύψαμε ότι μας ενώνουν ο Βόλος και η Αθήνα. Δεν γινόταν να μην την προσέξω δυο χαρακτηριστικά της – το ύψος της και την απλότητά της.
Μια γέφυρα ερωταπαντήσεων μεταξύ Ναυπλίου και Καΐρου φέρνει στο φως μια διαφορετική πλευρά της prima ballerina της Όπερας του Καΐρου που με κάνει να θέλω να μπω στο πρώτο αεροπλάνο και να τη χειροκροτήσω στην επόμενη παράσταση της ως Κάρμεν.
Συνέντευξη στη Γκέλη Ντηλιά
-Είναι ο χορός ένα φωτεινό καλοκαιρινό χαμόγελο;
Ακριβώς αυτό είναι ο χορός, γιατί σε απελευθερώνει, βγάζεις όλη την ένταση και την αρνητική ενέργεια από μέσα σου και σου ανεβάζει την ψυχολογία και τη διάθεση.
-Ποιο τελετουργικό ακολουθείς πριν από μία παράστασή σου;
Υπάρχει πάντα η καθιερωμένη προπόνηση πριν από κάθε παράσταση. Έπειτα ακολουθεί μια πιο απλή και ευχάριστη διαδικασία που είναι το χτένισμα, το μακιγιάζ και να φορέσω το κοστούμι μου. Πάντα κάνω την ίδια ευχή: να ακολουθήσει μια καλή παράσταση που θα την απολαύσουμε όλοι, χωρίς τραυματισμούς.
-Ποια είναι η καλύτερη ανάμνησή σου μέχρι σήμερα;
Έχω ζήσει πολύ όμορφες στιγμές, μέσα από τη χορευτική μου πορεία όλα αυτά τα χρόνια. Ξεχωρίζω όμως την συνεργασία μας με την Όπερα του Παρισιού. Ήταν μοναδική εμπειρία!
-Με ποιον χορευτή θα ήθελες να χορέψεις ντουέτο;
Με τον Μιχαήλ Μπαρίσνικοφ, γιατί είναι ο άνθρωπος με το απαράμιλλο χορευτικό χάρισμα, ο απόλυτος χορευτής και μακράν ο ωραιότερος άνδρας του χορού! Η τεχνική του ήταν μοναδική και οι ερμηνείες του άψογες.
-Έχεις δοκιμάσει ποτέ τις τεχνικές καινοτομίες της Martha Graham, δηλαδή της σύσφιξης ( contraction) και της χαλάρωσης ( release);
Ναι, βεβαίως έχω δοκιμάσει. Πολύ ενδιαφέρον σύστημα χορού, δουλεύεις άλλους μύες του σώματος από ότι στο κλασικό. Προσεγγίζεις το χορό με μια άλλη οπτική, χωρίς την αυστηρή έμφαση στην τεχνική και την ισορροπία.
-Όταν ακούς Bolshoi τι σκέφτεσαι;
Σκέφτομαι ότι εκεί έφτασε το μπαλέτο στο ζενίθ της τελειότητας και της αισθητικής του αξίας και ότι εκεί χόρεψαν τεράστιοι χορευτές, που μόνο το όνομά τους αρκούσε για να γεμίσει θέατρα.
-Πόση πειθαρχία χωράει στη ζωή μιας χορεύτριας;
Πολλή πειθαρχία, γιατί ο χορός έχει τις απαιτήσεις του πρωταθλητισμού, πολλές στερήσεις και ατελείωτες ώρες προπόνησης.
-Sylvie Guillem ή Nastasia Pavlova;
Silvie Guillem, γιατί υπήρξε μια από τις μεγαλύτερες χορεύτριες που δεν έπαψε ποτέ να εξελίσσεται. Ίσως είναι η μοναδική χορεύτρια που μεταπήδησε από το κλασικό χορό στο σύγχρονο και υπηρέτησε το είδος με τόση επιτυχία.
-Τι άλλο θα ήσουν εκτός από χορεύτρια;
Πάλι καλλιτέχνης θα ήμουν, ζωγράφος. Μου αρέσει η ελευθερία που σου δίνει να απεικονίζεις τον κόσμο όπως τον βλέπεις εσύ.
-Τι δεν αποχωρίζεσαι ποτέ στα ταξίδια σου;
Δεν υπάρχει κάτι που να μην αποχωρίζομαι.
-Ποιος είναι ο μέντοράς σου;
Η δασκάλα μου, η κυρία Τάνια Μιλτένοβα, με την οποία δουλέψαμε σκληρά μαζί. Εκείνη μου εμφύσησε την ελπίδα να επιμένω, να μην τα παρατάω, να δουλεύω και να πιστεύω στον εαυτό μου.
-Αρκεί η τεχνική αρτιότητα χωρίς την ψυχή της χορεύτριας στη σκηνή;
Κάθε χορευτική κίνηση για να γίνει τέχνη δεν θέλει μόνο άρτια τεχνική, θέλει και ψυχή. Και για να βάλεις ψυχή πρέπει να βάλεις συναίσθημα, αγάπη και μεράκι.
-Έχεις δημιουργήσει δικές σου χορογραφίες;
Παράλληλα με την Όπερα εργάζομαι και ως δασκάλα χορού. Κάθε χρόνο στην ετήσια παράσταση της σχολής, δημιουργώ τις χορογραφίες που χορεύουν οι μαθητές μου.
-Είναι ο χορός ένα φωτεινό καλοκαιρινό χαμόγελο;
Ακριβώς αυτό είναι ο χορός, γιατί σε απελευθερώνει, βγάζεις όλη την ένταση και την αρνητική ενέργεια από μέσα σου και σου ανεβάζει την ψυχολογία και τη διάθεση.
-Ποιο τελετουργικό ακολουθείς πριν από μία παράστασή σου;
Υπάρχει πάντα η καθιερωμένη προπόνηση πριν από κάθε παράσταση. Έπειτα ακολουθεί μια πιο απλή και ευχάριστη διαδικασία που είναι το χτένισμα, το μακιγιάζ και να φορέσω το κοστούμι μου. Πάντα κάνω την ίδια ευχή: να ακολουθήσει μια καλή παράσταση που θα την απολαύσουμε όλοι, χωρίς τραυματισμούς.
-Ποια είναι η καλύτερη ανάμνησή σου μέχρι σήμερα;
Έχω ζήσει πολύ όμορφες στιγμές, μέσα από τη χορευτική μου πορεία όλα αυτά τα χρόνια. Ξεχωρίζω όμως την συνεργασία μας με την Όπερα του Παρισιού. Ήταν μοναδική εμπειρία!
-Με ποιον χορευτή θα ήθελες να χορέψεις ντουέτο;
Με τον Μιχαήλ Μπαρίσνικοφ, γιατί είναι ο άνθρωπος με το απαράμιλλο χορευτικό χάρισμα, ο απόλυτος χορευτής και μακράν ο ωραιότερος άνδρας του χορού! Η τεχνική του ήταν μοναδική και οι ερμηνείες του άψογες.
-Έχεις δοκιμάσει ποτέ τις τεχνικές καινοτομίες της Martha Graham, δηλαδή της σύσφιξης ( contraction) και της χαλάρωσης ( release);
Ναι, βεβαίως έχω δοκιμάσει. Πολύ ενδιαφέρον σύστημα χορού, δουλεύεις άλλους μύες του σώματος από ότι στο κλασικό. Προσεγγίζεις το χορό με μια άλλη οπτική, χωρίς την αυστηρή έμφαση στην τεχνική και την ισορροπία.
-Όταν ακούς Bolshoi τι σκέφτεσαι;
Σκέφτομαι ότι εκεί έφτασε το μπαλέτο στο ζενίθ της τελειότητας και της αισθητικής του αξίας και ότι εκεί χόρεψαν τεράστιοι χορευτές, που μόνο το όνομά τους αρκούσε για να γεμίσει θέατρα.
-Πόση πειθαρχία χωράει στη ζωή μιας χορεύτριας;
Πολλή πειθαρχία, γιατί ο χορός έχει τις απαιτήσεις του πρωταθλητισμού, πολλές στερήσεις και ατελείωτες ώρες προπόνησης.
-Sylvie Guillem ή Nastasia Pavlova;
Silvie Guillem, γιατί υπήρξε μια από τις μεγαλύτερες χορεύτριες που δεν έπαψε ποτέ να εξελίσσεται. Ίσως είναι η μοναδική χορεύτρια που μεταπήδησε από το κλασικό χορό στο σύγχρονο και υπηρέτησε το είδος με τόση επιτυχία.
-Τι άλλο θα ήσουν εκτός από χορεύτρια;
Πάλι καλλιτέχνης θα ήμουν, ζωγράφος. Μου αρέσει η ελευθερία που σου δίνει να απεικονίζεις τον κόσμο όπως τον βλέπεις εσύ.
-Τι δεν αποχωρίζεσαι ποτέ στα ταξίδια σου;
Δεν υπάρχει κάτι που να μην αποχωρίζομαι.
-Ποιος είναι ο μέντοράς σου;
Η δασκάλα μου, η κυρία Τάνια Μιλτένοβα, με την οποία δουλέψαμε σκληρά μαζί. Εκείνη μου εμφύσησε την ελπίδα να επιμένω, να μην τα παρατάω, να δουλεύω και να πιστεύω στον εαυτό μου.
-Αρκεί η τεχνική αρτιότητα χωρίς την ψυχή της χορεύτριας στη σκηνή;
Κάθε χορευτική κίνηση για να γίνει τέχνη δεν θέλει μόνο άρτια τεχνική, θέλει και ψυχή. Και για να βάλεις ψυχή πρέπει να βάλεις συναίσθημα, αγάπη και μεράκι.
-Έχεις δημιουργήσει δικές σου χορογραφίες;
Παράλληλα με την Όπερα εργάζομαι και ως δασκάλα χορού. Κάθε χρόνο στην ετήσια παράσταση της σχολής, δημιουργώ τις χορογραφίες που χορεύουν οι μαθητές μου.
-Τι ρόλο παίζει η εκφραστικότητα στον κλασικό χορό;
Πολύ σημαντικό ρόλο. Η έκφραση των συναισθημάτων είναι το στοιχείο που ανάγει το χορό σε τέχνη. Διαφορετικά θα ήταν μόνο αθλητισμός. Οι χορευτές μπορούν να συναρπάσουν το κοινό ή να το αφήσουν τελείως αδιάφορο μέσω της εκφραστικότητας. Η εκφραστικότητα των χορευτών είναι η μόνη επικοινωνία ανάμεσα σε αυτούς και το κοινό.
-Είναι οι κλασικές καλλιτεχνικές ερμηνείες ένα διαρκές copy paste της ίδιας παραγωγής;
Όχι δεν είναι, γιατί ο χορός είναι ένα ξέσπασμα συναισθημάτων και έκφρασης διαφορετικό για κάθε χορευτή.
-Πόσο δύσκολο είναι να πετύχεις τη στάση six o'clock;
Τίποτα δεν γίνεται χωρίς κόπο. Με πολλή δουλειά και προπόνηση καθετί είναι εφικτό.
-Έχω δει ότι σου αρέσει να φωτογραφίζεσαι με ψηλοτάκουνα.
Ναι, μου αρέσει πολύ! Τα ψηλοτάκουνα είναι το απόλυτο σύμβολο της γυναικείας κομψότητας, προσδίδουν στυλ και αναδεικνύουν τη θηλυκότητα.
-Τι κάνεις όταν σβήνει το φως των προβολέων;
Κάνω πράγματα που μου αρέσουν, αναλόγως τη διάθεσή μου. Ή βγαίνω με φίλους και περνάω όμορφα, ή επιστρέφω σπίτι μου και χαλαρώνω.
-Πόση Ελλάδα κουβαλάς μέσα σου;
Όπου κι αν ζεις την Ελλάδα την κουβαλάς μέσα σου. Την Ελλάδα που με καλεί κάθε φορά πίσω, όταν έχω διακοπές. Καλοκαίρια γεμάτα χαρούμενες φωνές, τους φίλους μου, την οικογένειά μου, το φαγητό της μητέρας μου, τις όμορφες μυρωδιές του κήπου μου. Όλη η Ελλάδα μια αγκαλιά που γεμίζει με τα χρώματά της την ψυχή μου!
-Πόσο έρωτας είναι η Αίγυπτος;
Έχω έναν ιδιαίτερο δεσμό με την Αίγυπτο, ύστερα από επτά χρόνια που ζω εδώ. Νιώθω ευγνώμων που με εμπιστεύτηκαν, που μου πρόσφεραν εργασία και που έχω κερδίσει τόσες εμπειρίες από τα ταξίδια μου στο εξωτερικό. Ερωτεύτηκα τον Νείλο, το Ασουάν με τις φελούκες του, το φαγητό τους, τον πολιτισμό τους. Δεν θα ξεχάσω ποτέ τα τοπία πλέοντας τον Νείλο και την πανέμορφη Ερυθρά θάλασσα.
-Τι δεν θα αποχωριζόσουν όταν κλείσει το κεφάλαιο Αίγυπτος;
Δεν θα αποχωριζόμουν κάποιους ανθρώπους που γνώρισα εδώ, που ζήσαμε πολύ όμορφες στιγμές μαζί και που με στήριξαν και στα δύσκολα. Ανθρώπους που μας συνδέει βαθιά αγάπη και που για εμένα είναι "οικογένεια".
-Πώς επιβραβεύεις τον εαυτό σου μετά το τέλος ενός κύκλου παραστάσεων;
Συνήθως πηγαίνω ολιγοήμερες διακοπές σε κάποιο τουριστικό θέρετρο της Ερυθράς Θάλασσας.
-Τι χρειάζεται για να πετύχει οποίος/α θελήσει να ασχοληθεί επαγγελματικά με το μπαλέτο;
Να αγαπάει το χορό. Να ακολουθεί ένα δομημένο πρόγραμμα εξάσκησης με έναν καλό δάσκαλο. Να δουλεύει σκληρά και πειθαρχημένα με υπομονή και επιμονή. Να είναι ο εαυτός του.
-Θα ήθελες να ήσουν κριτής σε ένα talent show;
Όχι.
-Για ποια πράγματα δεν θα μετάνιωνες ποτέ;
Δεν μετανιώνω ποτέ για τα λάθη που έκανα και με δίδαξαν εμπειρίες για τον εαυτό μου, για τη ζωή και για τους ανθρώπους γύρω μου. Όλες αυτές οι εμπειρίες με έκαναν τον άνθρωπο που είμαι σήμερα. Χωρίς αυτές δεν θα ήμουν εδώ.
-Πόσο απαιτητικός είναι αυτός ο χώρος;
Είναι πολύ απαιτητικός, γιατί χρειάζεται μια ζωή σκληρής δουλειάς και αφοσίωσης. Παράλληλα χρειάζεται δύναμη ψυχής και γερό στομάχι, για να αντέχεις την απόρριψη, να ξέρεις να ζεις με την αβεβαιότητα και να κάνεις σωστές επιλογές.
-Πόσο γνώθι σαυτόν χωράει σε τούτο το επάγγελμα;
Όσο ακριβώς χωράει και σε κάθε άλλο επάγγελμα. Η αυτογνωσία δεν είναι θέμα επαγγέλματος. Είναι θέμα παιδείας και χαρακτήρα. Όμως είναι πολύ σημαντικό να γνωρίζεις τον εαυτό σου, γιατί έτσι μόνο μπορείς να δεις τις αδυναμίες και τις ικανότητές σου και η αυτογνωσία να οδηγήσει στην αυτοβελτίωση. Έτσι μόνο θέτεις ρεαλιστικούς στόχους, που είναι εφικτό να πραγματοποιηθούν απολαμβάνοντας τη διαδρομή.
Πολύ σημαντικό ρόλο. Η έκφραση των συναισθημάτων είναι το στοιχείο που ανάγει το χορό σε τέχνη. Διαφορετικά θα ήταν μόνο αθλητισμός. Οι χορευτές μπορούν να συναρπάσουν το κοινό ή να το αφήσουν τελείως αδιάφορο μέσω της εκφραστικότητας. Η εκφραστικότητα των χορευτών είναι η μόνη επικοινωνία ανάμεσα σε αυτούς και το κοινό.
-Είναι οι κλασικές καλλιτεχνικές ερμηνείες ένα διαρκές copy paste της ίδιας παραγωγής;
Όχι δεν είναι, γιατί ο χορός είναι ένα ξέσπασμα συναισθημάτων και έκφρασης διαφορετικό για κάθε χορευτή.
-Πόσο δύσκολο είναι να πετύχεις τη στάση six o'clock;
Τίποτα δεν γίνεται χωρίς κόπο. Με πολλή δουλειά και προπόνηση καθετί είναι εφικτό.
-Έχω δει ότι σου αρέσει να φωτογραφίζεσαι με ψηλοτάκουνα.
Ναι, μου αρέσει πολύ! Τα ψηλοτάκουνα είναι το απόλυτο σύμβολο της γυναικείας κομψότητας, προσδίδουν στυλ και αναδεικνύουν τη θηλυκότητα.
-Τι κάνεις όταν σβήνει το φως των προβολέων;
Κάνω πράγματα που μου αρέσουν, αναλόγως τη διάθεσή μου. Ή βγαίνω με φίλους και περνάω όμορφα, ή επιστρέφω σπίτι μου και χαλαρώνω.
-Πόση Ελλάδα κουβαλάς μέσα σου;
Όπου κι αν ζεις την Ελλάδα την κουβαλάς μέσα σου. Την Ελλάδα που με καλεί κάθε φορά πίσω, όταν έχω διακοπές. Καλοκαίρια γεμάτα χαρούμενες φωνές, τους φίλους μου, την οικογένειά μου, το φαγητό της μητέρας μου, τις όμορφες μυρωδιές του κήπου μου. Όλη η Ελλάδα μια αγκαλιά που γεμίζει με τα χρώματά της την ψυχή μου!
-Πόσο έρωτας είναι η Αίγυπτος;
Έχω έναν ιδιαίτερο δεσμό με την Αίγυπτο, ύστερα από επτά χρόνια που ζω εδώ. Νιώθω ευγνώμων που με εμπιστεύτηκαν, που μου πρόσφεραν εργασία και που έχω κερδίσει τόσες εμπειρίες από τα ταξίδια μου στο εξωτερικό. Ερωτεύτηκα τον Νείλο, το Ασουάν με τις φελούκες του, το φαγητό τους, τον πολιτισμό τους. Δεν θα ξεχάσω ποτέ τα τοπία πλέοντας τον Νείλο και την πανέμορφη Ερυθρά θάλασσα.
-Τι δεν θα αποχωριζόσουν όταν κλείσει το κεφάλαιο Αίγυπτος;
Δεν θα αποχωριζόμουν κάποιους ανθρώπους που γνώρισα εδώ, που ζήσαμε πολύ όμορφες στιγμές μαζί και που με στήριξαν και στα δύσκολα. Ανθρώπους που μας συνδέει βαθιά αγάπη και που για εμένα είναι "οικογένεια".
-Πώς επιβραβεύεις τον εαυτό σου μετά το τέλος ενός κύκλου παραστάσεων;
Συνήθως πηγαίνω ολιγοήμερες διακοπές σε κάποιο τουριστικό θέρετρο της Ερυθράς Θάλασσας.
-Τι χρειάζεται για να πετύχει οποίος/α θελήσει να ασχοληθεί επαγγελματικά με το μπαλέτο;
Να αγαπάει το χορό. Να ακολουθεί ένα δομημένο πρόγραμμα εξάσκησης με έναν καλό δάσκαλο. Να δουλεύει σκληρά και πειθαρχημένα με υπομονή και επιμονή. Να είναι ο εαυτός του.
-Θα ήθελες να ήσουν κριτής σε ένα talent show;
Όχι.
-Για ποια πράγματα δεν θα μετάνιωνες ποτέ;
Δεν μετανιώνω ποτέ για τα λάθη που έκανα και με δίδαξαν εμπειρίες για τον εαυτό μου, για τη ζωή και για τους ανθρώπους γύρω μου. Όλες αυτές οι εμπειρίες με έκαναν τον άνθρωπο που είμαι σήμερα. Χωρίς αυτές δεν θα ήμουν εδώ.
-Πόσο απαιτητικός είναι αυτός ο χώρος;
Είναι πολύ απαιτητικός, γιατί χρειάζεται μια ζωή σκληρής δουλειάς και αφοσίωσης. Παράλληλα χρειάζεται δύναμη ψυχής και γερό στομάχι, για να αντέχεις την απόρριψη, να ξέρεις να ζεις με την αβεβαιότητα και να κάνεις σωστές επιλογές.
-Πόσο γνώθι σαυτόν χωράει σε τούτο το επάγγελμα;
Όσο ακριβώς χωράει και σε κάθε άλλο επάγγελμα. Η αυτογνωσία δεν είναι θέμα επαγγέλματος. Είναι θέμα παιδείας και χαρακτήρα. Όμως είναι πολύ σημαντικό να γνωρίζεις τον εαυτό σου, γιατί έτσι μόνο μπορείς να δεις τις αδυναμίες και τις ικανότητές σου και η αυτογνωσία να οδηγήσει στην αυτοβελτίωση. Έτσι μόνο θέτεις ρεαλιστικούς στόχους, που είναι εφικτό να πραγματοποιηθούν απολαμβάνοντας τη διαδρομή.
-Ο χορός είναι ψυχοθεραπεία;
Σίγουρα ο χορός έχει ψυχοθεραπευτική δύναμη. Είναι μια κοινή παγκόσμια γλώσσα, μέσω της οποίας επικοινωνούν οι άνθρωποι. Παράλληλα δημιουργεί ευεξία και καλή διάθεση μειώνοντας τα συμπτώματα της κατάθλιψης.
-Έχεις δει την ταινία «White nights» με τον Μπαρίσνικοφ;
Φυσικά και την έχω δει. Αξίζει μόνο και μόνο για τις σκηνές χορού με τον Μπαρίσνικοφ που εντυπωσιάζουν.
-Θα σε ενδιέφερε να χορέψεις jazz και μοντέρνο χορό;
Βέβαια και θα με ενδιέφερε. Έχω διδαχθεί σύγχρονο χορό στη διάρκεια της φοίτησής μου, στη σχολή της Εθνικής Λυρικής Σκηνής. Πιστεύω ότι καλοί χορευτές του σύγχρονου χορού, είναι αυτοί που γνωρίζουν κλασικό. Το μπαλέτο αποτελεί τη βάση για όλα τα είδη χορού.
Διασχίζοντας αυτή τη γέφυρα, ένα ποίημα μου έκλεισε το μάτι και ήταν αναπόφευκτο να μην της το γράψω και της το αφιερώνω.
ΠΑΝΩ ΣΤΙΣ ΜΥΤΕΣ ΤΩΝ ΠΟΔΙΩΝ ΜΟΥ
Πατώντας στις μύτες
ισορροπώ ανάμεσα στο ζενίθ και το ναδίρ των ρόλων
Βέβαια και θα με ενδιέφερε. Έχω διδαχθεί σύγχρονο χορό στη διάρκεια της φοίτησής μου, στη σχολή της Εθνικής Λυρικής Σκηνής. Πιστεύω ότι καλοί χορευτές του σύγχρονου χορού, είναι αυτοί που γνωρίζουν κλασικό. Το μπαλέτο αποτελεί τη βάση για όλα τα είδη χορού.
Διασχίζοντας αυτή τη γέφυρα, ένα ποίημα μου έκλεισε το μάτι και ήταν αναπόφευκτο να μην της το γράψω και της το αφιερώνω.
ΠΑΝΩ ΣΤΙΣ ΜΥΤΕΣ ΤΩΝ ΠΟΔΙΩΝ ΜΟΥ
Πατώντας στις μύτες
ισορροπώ ανάμεσα στο ζενίθ και το ναδίρ των ρόλων
και στο μεσοδιάστημα
έχω διανύσει με πουέντ χιλιόμετρα
γεμάτα πρόβες και επαναλήψεις
διορθώνοντας το είδωλό μου στον καθρέφτη
ακόμη και στον ύπνο μου.
Μέχρι να πέσει η αυλαία
και να νυστάξουν τα χειροκροτήματα στα αφτιά μου
υπάρχει μια κρυφή χορογραφία
που εξελίσσεται εντός μου
παράλληλα με εκείνη της παράστασης.
Είναι αυτή όπου χορεύω αυτοσχεδιάζοντας
με παρτενέρ το άγνωστο
και στροβιλίζομαι με χάρη στον αέρα
σβήνοντας το άλφα της αβεβαιότητας
και μόνο τότε
είμαι βέβαιη πως τα έχω δώσει όλα στο κοινό,
πως άξιζε κάθε φορά
που τα δάκτυλα των ποδιών μου βγάζουν φωτιά
και που το σώμα και η ψυχή μου γίνονται ένα.
Η Γκέλη Ντηλιά είναι βραβευμένη ποιήτρια και συγγραφέας. Η πρόσφατη ποιητική της συλλογή με τίτλο «XL» κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Κέδρος.
έχω διανύσει με πουέντ χιλιόμετρα
γεμάτα πρόβες και επαναλήψεις
διορθώνοντας το είδωλό μου στον καθρέφτη
ακόμη και στον ύπνο μου.
Μέχρι να πέσει η αυλαία
και να νυστάξουν τα χειροκροτήματα στα αφτιά μου
υπάρχει μια κρυφή χορογραφία
που εξελίσσεται εντός μου
παράλληλα με εκείνη της παράστασης.
Είναι αυτή όπου χορεύω αυτοσχεδιάζοντας
με παρτενέρ το άγνωστο
και στροβιλίζομαι με χάρη στον αέρα
σβήνοντας το άλφα της αβεβαιότητας
και μόνο τότε
είμαι βέβαιη πως τα έχω δώσει όλα στο κοινό,
πως άξιζε κάθε φορά
που τα δάκτυλα των ποδιών μου βγάζουν φωτιά
και που το σώμα και η ψυχή μου γίνονται ένα.
Η Γκέλη Ντηλιά είναι βραβευμένη ποιήτρια και συγγραφέας. Η πρόσφατη ποιητική της συλλογή με τίτλο «XL» κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Κέδρος.
