Η φωτογραφία της ημέρας: Η Υφάντρα, μια πραγματική καλλιτέχνης!!!

Μια υφάντρα ένα μικρόσωμο πουλάκι που το μέγεθός του κυμαίνεται από 10-11,5 εκατοστά, εντοπίοσε ο φωτογραφικός φακός στο Βάλτο Νέας Κίου στην Αργολίδα.  Η Υφάντρα έχει μυτερό, λεπτό ράμφος με το οποίο πιάνει τα έντομα και σπάζει τους σπόρους.

Έχει πολύ δυνατά, μαυριδερά πόδια από τα οποία κρέμεται και εκτελεί ακροβατικές κινήσεις κρεμασμένο ανάποδα όπως όλες οι παπαδίτσες.

Διάκριση φύλου​Το ενήλικο αρσενικό έχει φαρδιά σκουρόχρωμη μάσκα στα μάτια, ανοιχτόχρωμη κορώνα και σβέρκο, ενώ η πλάτη έχει βαθύ καστανοκόκκινο χρώμα. Στο στήθος διαγράφονται έντονες καστανοκόκκινες κηλίδες ενώ η κοιλιά έχει μπεζ χρωματισμό.

Το ενήλικο θηλυκό έχει μικρότερη μάσκα στα μάτια, καφετί μανδύα και πλάτη, ενώ δεν ξεχωρίζουν κηλίδες στο στήθος.

Στο νεαρό του είδους δεν φαίνεται σκούρα μάσκα, έχει πιο μουντά χρώματα, η πλάτη είναι σε καφετιές ανοιχτόχρωμες αποχρώσεις, η κορώνα του είναι μπεζ γκρι και η κοιλιά υποκίτρινη.

Γεωγραφική κατανομή και βιότοποι​Ζει και αναπαράγεται στη χώρα μας, σε ανοικτές θαμνώδεις εκτάσεις στην ύπαιθρο αλλά και σε όλη την Ευρώπη, όπου και μεταναστεύει από τα βόρεια προς τις νότιες χώρες την εποχή του ζευγαρώματος.

Ο φυσικός της βιότοπος είναι οι όχθες των ποταμιών και των λιμνών καθώς και όπου υπάρχει υγροτοπική βλάστηση με καλαμιώνες, βούρλα, έλη κτλ.

Διατροφή​Η διατροφή της υφάντρας αποτελείται κυρίως από έντομα, όπως αράχνες και άλλα ζωύφια ή παράσιτα, τα οποία συλλέγει με ακροβατικές κινήσεις κρεμάμενη ανάποδα από τα κλαδιά των δέντρων, με τα μικρά αλλά δυνατά της πόδια, όπως οι γαλαζοπαπαδίτσες.

Συχνά επιλέγει και σπόρους ή ακόμα και μπουμπούκια από οπωρώνες.

Αναπαραγωγή​

Οι υφάντρες ζουν σε μικρές αγέλες και θεωρούνται πολυγαμικά πουλιά. Για την κατασκευή της περίτεχνης αλλά και εντυπωσιακής φωλιάς της χρειάζεται κατάλληλα φυλλοβόλα δέντρα με λεπτά, ευλύγιστα, κρεμαστά κλαδιά όπως ιτιές, λεύκες και σκλήθρα.

Η φωλιά που κατασκευάζεται με ιδιαίτερη τέχνη είναι συνήθως κρεμαστή πάνω από το νερό σαν εκκρεμές, ή σε σημείο απροσπέλαστο, προκειμένου να προστατευτεί από τους φυσικούς εχθρούς της. Το ίδιο πουλί μπορεί να αρχίσει να κατασκευάζει περισσότερες από μια φωλιές, στην άκρη ενός κλαδιού.

Η ιδιόμορφη φωλίτσα μοιάζει με χνουδωτή κρεμαστή σακούλα που έχει μια σήραγγα εισόδου στο επάνω μέρος. Στην κατασκευή της φωλιάς βοηθάει και το θηλυκό. Αρχικά χρησιμοποιεί λεπτά κλαδάκια και χόρτα και στην συνέχεια επενδύει ολόκληρη την φωλιά με χνούδι που συλλέγει από τα βούρλα, τις λεύκες και διάφορα είδη αγκαθιών.

Η θηλυκιά γεννάει, συνήθως μόνο μία φορά κατά τους μήνες Απρίλιο ή Μάιο, 6-8 αυγά τα οποία και επωάζει μέχρι και 14 ημέρες. Σε κάποια είδη, ανάλογα με την χώρα που ζουν, τα αυγά είναι λευκά με κόκκινες κηλίδες, ενώ σε κάποια άλλα είναι γαλαζοπράσινα με καφετιά στίγματα.

Τη φροντίδα των νεοσσών επωμίζονται και οι δύο γονείς. Οι νεοσσοί ανεξαρτητοποιούνται μετά την παρέλευση 18 ημερών περίπου.

Το κελάηδημά της είναι συνήθως σε απαλούς τόνους και συχνά θυμίζει κάποια από τα καλέσματα του φλώρου και του κοκκινολαίμη.

Ονοματολογία και συστηματική ταξινόμηση​Αν και η Ευρωπαϊκή ονομασία της υφάντρας είναι Renduline tit, δεν ανήκει στις παπαδίτσες. Μπορεί να έχουν πολλά κοινά χαρακτηριστικά, διαφέρουν όμως ως προς τις συνήθειες της αναπαραγωγής και έτσι κατατάσσονται σε ξεχωριστή οικογένεια.

Διωνυμική ονομασία: Remiz pendulinus
Ελληνική ονομασία: Υφάντρα, Σακουλοπαπαδίτσα
Αγγλική ονομασία: Eurasian penduline tit
Τάξη: Στρουθιόμορφα
Οικογένεια: Ρεμιζίδες
Γένος: Remiz
Είδος: R. pendulinus

Υποείδη​Remiz pendulinus caspius
Remiz pendulinus jaxarticus
Remiz pendulinus menzbieri
Remiz pendulinus pendulinus