Το νερό είναι πολύτιμο κοινωνικό αγαθό και η άσκοπη, ανεξέλεγκτη σπατάλη του καθώς και η λάθος διαχείρισή του από την αρμόδια επιχείρηση αποτελεί έγκλημα. Οι εκτιμήσεις για το νερό που χάνεται από διαρροές στο Δήμο μας κυμαίνονται από 30% έως 50%.
Η ΔΕΥΑΝ, ως αρμόδια, είναι υποχρεωμένη να φροντίζει για την προστασία των πηγών, τη συντήρηση του δικτύου και τη σωστή διαχείριση του νερού. Να αποφεύγει τις άσκοπες σπατάλες και να φροντίζει την άμεση αποκατάσταση των βλαβών του δικτύου.
Οι διαρροές τόσο στο κεντρικό δίκτυο όσο και στο εσωτερικό είναι συνεχείς και δημιουργούν προβλήματα στην ομαλή υδροδότηση του Δήμου. Προβλήματα δημιουργούνται και στο οδικό δίκτυο, με την κακότεχνη αποκατάσταση των τομών στους δρόμους.
Από τον Ιούνη του 2021 παρατηρήσαμε τη διαρροή που υπάρχει σε κεντρικό δίκτυο της πόλης του Ναυπλίου, στην παραλιακή οδό μπροστά από το Super Market Γαλαξίας στην ανοιχτή τάφρο που οδηγεί στη θάλασσα. Με έγγραφό μας ειδοποιήσαμε τη ΔΕΥΑΝ στις 3-9-21. Βλέποντας ότι δεν έχει γίνει καμία παρέμβαση αποκατάστασης της βλάβης από τη μεριά της επιχείρησης ξαναστείλαμε έγγραφο στις 20-6-22.
Στο ενδιάμεσο διάστημα ξαναεπισημάναμε το πρόβλημα της διαρροής σε προσωπική και τηλεφωνική επικοινωνία με τον πρόεδρο της ΔΕΥΑΝ. Μέχρι σήμερα ενώ η διαρροή συνεχίζεται, δεν έχει γίνει καμία ενέργεια για την αποκατάσταση.
Παρόλες τις βαρύγδουπες δηλώσεις του προέδρου της επιχείρησης για έργα υποδομής και άμεσης αποκατάστασης βλαβών εκ του αποτελέσματος βλέπουμε μια απαξίωση του «κοινωφελούς σκοπού» και γεννιόνται εύλογα ερωτήματα:
Μήπως η απαξίωση είναι συνειδητή επιλογή που γίνεται για να στρωθεί πιο εύκολα ο δρόμος για την ιδιωτικοποίηση του νερού;
Μήπως μέσα από τη συνειδητή υποβάθμιση και απαξίωση της ΔΕΥΑΝ, την υποστελέχωση με την δραματική μείωση του μόνιμου προσωπικού, προωθείται όλο και περισσότερο και με μεγαλύτερους ρυθμούς, η ιδιωτικοποίηση υπηρεσιών από την πίσω πόρτα της επιχείρησης με την παραχώρηση όλων και περισσότερων τομέων και τμημάτων σε ιδιώτες – εργολάβους;
Μήπως οι όποιες μελέτες βιωσιμότητας που παραγγέλνουν από μελετητικά γραφεία είναι «κουμπωμένες» στο αντιδραστικό πλαίσιο διαχείρισης, είναι κομμένες και ραμμένες στη λογική της εμπορευματοποίησης του νερού, στη λογική του «κόστους – οφέλους», και δεν μπορούν παρά να καταλήγουν πάντα σε αύξηση των τιμολογίων;
Εμείς ως Λαϊκή Συσπείρωση στον αντίποδα αυτής της πολιτικής πιστεύουμε ότι σήμερα υπάρχει η δυνατότητα για ένα πραγματικά σύγχρονο σχέδιο αξιοποίησης των υδάτινων πόρων, χωρίς επιβάρυνση των λαϊκών στρωμάτων. Προϋπόθεση για να ανοίξει ό δρόμος προς μια πιο φιλολαϊκή διαχείριση, είναι η ανάπτυξη αγώνων που θα στοχεύουν στη συνολική ανατροπή της πολιτικής εμπορευματοποίησης του νερού, που επιτρέπει την επιχειρηματική δράση με κριτήριο το κέρδος τόσο από ιδιωτικούς ομίλους όσο και από δημοτικές και δημόσιες επιχειρήσεις.
Παρόλες τις βαρύγδουπες δηλώσεις του προέδρου της επιχείρησης για έργα υποδομής και άμεσης αποκατάστασης βλαβών εκ του αποτελέσματος βλέπουμε μια απαξίωση του «κοινωφελούς σκοπού» και γεννιόνται εύλογα ερωτήματα:
Μήπως η απαξίωση είναι συνειδητή επιλογή που γίνεται για να στρωθεί πιο εύκολα ο δρόμος για την ιδιωτικοποίηση του νερού;
Μήπως μέσα από τη συνειδητή υποβάθμιση και απαξίωση της ΔΕΥΑΝ, την υποστελέχωση με την δραματική μείωση του μόνιμου προσωπικού, προωθείται όλο και περισσότερο και με μεγαλύτερους ρυθμούς, η ιδιωτικοποίηση υπηρεσιών από την πίσω πόρτα της επιχείρησης με την παραχώρηση όλων και περισσότερων τομέων και τμημάτων σε ιδιώτες – εργολάβους;
Μήπως οι όποιες μελέτες βιωσιμότητας που παραγγέλνουν από μελετητικά γραφεία είναι «κουμπωμένες» στο αντιδραστικό πλαίσιο διαχείρισης, είναι κομμένες και ραμμένες στη λογική της εμπορευματοποίησης του νερού, στη λογική του «κόστους – οφέλους», και δεν μπορούν παρά να καταλήγουν πάντα σε αύξηση των τιμολογίων;
Εμείς ως Λαϊκή Συσπείρωση στον αντίποδα αυτής της πολιτικής πιστεύουμε ότι σήμερα υπάρχει η δυνατότητα για ένα πραγματικά σύγχρονο σχέδιο αξιοποίησης των υδάτινων πόρων, χωρίς επιβάρυνση των λαϊκών στρωμάτων. Προϋπόθεση για να ανοίξει ό δρόμος προς μια πιο φιλολαϊκή διαχείριση, είναι η ανάπτυξη αγώνων που θα στοχεύουν στη συνολική ανατροπή της πολιτικής εμπορευματοποίησης του νερού, που επιτρέπει την επιχειρηματική δράση με κριτήριο το κέρδος τόσο από ιδιωτικούς ομίλους όσο και από δημοτικές και δημόσιες επιχειρήσεις.
