Το βράδυ της Δευτέρας 29 Αυγούστου έγινε στην πλατεία του Αγιοσπυρίδωνα η παρουσίαση του βιβλίου ΄΄Οι κρήνες του Ναυπλίου΄΄…
Στην κατασκευή των κρηνών συνέπλευσε η ιστορική διαδρομή της πόλης, η κοινωνική και κοινωνιολογική κατάστασή της μέσα στον χρόνο, η περιγραφή και η συγκέντρωση των κρηνών μέσα από φωτογραφικό υλικό, οι επιγραφές τους, οι χώροι δημιουργίας τους, οι ανάγκες που εξυπηρετούσαν… η διαδρομή τους…
Ή όλη παρουσίαση δεν ήταν παρά μόνον ένα θέμα που τέθηκε… το έναυσμα… το ερέθισμα… για να συνεχιστεί από ειδικούς επιστήμονες και ερευνητές η αποτίμηση της ιστορικής αλήθειας ΄΄για το νερό και το Ναύπλιο΄΄…
Ο Γιώργος Καχριμάνης, Πρόεδρος της ΔΕΥΑΝ, έδωσε την δική του διάσταση για το αγαθό που ονομάζεται ΄΄νερό΄΄… τις ανάγκες και τις προσπάθειες της πόλης για επάρκεια και αυτονομία σε πόσιμο νερό σε ένα παγκόσμιο περιβάλλον που η κλιματική αλλαγή (αλλά και οι ανθρώπινες παρεμβάσεις) οδηγεί σε επικίνδυνα και (ίσως) μη αντιστρεπτά αποτελέσματα…
Ο Γιώργος Κόνδης, συνέδεσε τις κοινωνίες με τις ανθρώπινες δραστηριότητες… τις πηγές νερού που βρίσκονται παντού πάνω στην γεωγραφία του γήινου χώρου και εξυπηρετούν τις ανάγκες των πληθυσμών… με τις ανάγκες επιβίωσης, σχέσεων, επικοινωνίας… προστρέχοντας στο ΄΄θείον΄΄ και στο χρέος του κάθε ηγέτη να αφήσει την σφραγίδα του σε ό,τι θεωρούσε καθήκον…
Ο Τόλης Κοΐνης, με εκτενή αναφορά στην Ιστορία της πόλης, ΄΄έδεσε΄΄ την δημιουργία των κρηνών του Ναυπλίου με τις περιόδους ξενοκρατίας του Ναυπλίου και έθεσε ερωτήματα που χρήζουν απαντήσεων από μελλοντικούς ερευνητές… Με αναφορά σε κάθε πηγή νερού, σε κάθε κρήνη… στην περίοδο κατασκευής της… στις αιτίες και στους ανθρώπους που την κατασκεύασαν… στους πολιτισμούς, στις φιλοσοφίες, στις θεοκρατικές τους απόψεις… ο Τόλης Κοΐνης έθεσε πολλούς προβληματισμούς και στοιχεία όχι γνωστά στο ευρύ κοινό…
Ας θεωρήσουμε ότι το χθεσινό βράδυ και το θέμα δεν ήταν παρά μόνον η αρχή… για μια εμπεριστατωμένη μελέτη… για ένα αύριο που θα διερευνά το παρελθόν και θα ανήκει στο μέλλον… αυτό εξάλλου ήταν το μήνυμα που πέρασε η Αγγελική Τσάκωνα και οι νέοι κάτοικοι του πλανήτη μας Κατερίνα και Αντώνης Σιούτος…
Ακόμα, ας θεωρήσουμε τους εαυτούς μας τυχερούς που ζήσαμε τούτη τη μυσταγωγία…
