Στο πλευρό της μέχρι το τελευταίο λεπτό ήταν ο ψυχίατρος, Δημήτρης Σούρας, με τον οποίο την συνέδεε μια φιλία χρόνων. Εκείνος στάθηκε δίπλα της ακόμα και όταν η ηθοποιός χρειάστηκε να υποβληθεί σε επέμβαση αφαίρεσης της χολής, το φθινόπωρο του 2020. Τότε ξεκίνησαν τα προβλήματα για την υγεία της. Η ηθοποιός έχασε πολλά κιλά και ο οργανισμός της είχε πλέον εξασθενήσει.
Όπως αναφέρει στο protothema.gr, ως γιατρός ο Δημήτρης Σούρας κλήθηκε να υπογράψει το πιστοποιητικό θανάτου της.
«Έφυγε στο σπίτι της, όπως ήθελε. Εδώ είμαι ακόμα είμαστε όλοι συγκλονισμένοι. Η αλήθεια είναι πως τα τελευταία τρία χρόνια ταλαιπωρούνταν αρκετά εξαιτίας του εγκεφαλικού που είχε πάθει και δεν ήθελε να βγαίνει έξω να κάνει τίποτα. Ήταν καταβεβλημένη μεν αλλά σε καλή κατάσταση. Δεν ήταν ξαφνικό όσοι ήμασταν κοντά της το περιμέναμε. Έφυγε η τελευταία σταρ του Ελληνικού κινηματογράφου. Είναι τραγικό για μένα να πρέπει να υπογράψω ως γιατρός το χαρτί του θανάτου της καλύτερης σου φίλης. Με την Μάρθα ήμασταν κολλητοί φίλοι δεν θυμάμαι πόσα χρόνια. Την αγαπώ και θα την αγαπώ πάντα» ανέφερε χαρακτηριστικά.
Η Μάρθα Καραγιάννη ήταν μια από τις πιο σπουδαίες ηθοποιούς του ελληνικού κινηματογράφου και θεάτρου.
Το 1957, έναν μόλις χρόνο μετά την πρώτη κινηματογραφική της εμφάνιση θα ανέβει για πρώτη φορά στην θεατρική σκηνή στο έργο «Ελέφαντες και ψύλλοι» με τον θίασο του Κώστα Χατζηχρήστου. Η παράσταση αυτή ήταν η αρχή μιας μακρόχρονης και επιτυχημένης θεατρικής διαδρομής σε κλασικές ελληνικές κωμωδίες, έργα ξένων συγγραφέων, μιούζικαλ και επιθεωρήσεις.
Θεατρικοί «σταθμοί» και αγαπημένοι της ρόλοι, με τους οποίους ξεχώρισε, ήταν στις παραστάσεις: «Όμορφη πόλη» (1962), «Καμπαρέ» (1972), «Παγωτό μες το χειμώνα» (1984), «Χαμάμ γυναικών» (1996) και «Αρσενικό και παλιά δαντέλα» (2000).
Στη συνέχεια θα ξεχωρίσει σε μερικές από τις πιο γνωστές ελληνικές ταινίες, όπως «Μερικοί το προτιμούν κρύο», «Κορίτσια για φίλημα», «Μια κυρία στα μπουζούκια», «Γοργόνες και Μάγκες».
