Από τους ανθρώπους που όταν φεύγουν, νιώθεις ότι σε πλούτιζαν με την παρουσία τους και ξέρεις ότι θα σε πλουτίζει η ανάμνησή τους.
Περάσαμε πολλά μαζί, χαρές και λύπες, και το κυριότερο δημιουργήσαμε μια μεγάλη δεμένη παρέα από το Σκαφιδάκι, τους Μύλους, το Κιβέρι, τη Βελανιδιά, το Καλαμάκι και την Ανδρίτσα.
Σήμερα αποχαιρετούμε το Λουκά όλοι οι Μυλιώτες, οι κάτοικοι της δ.ε. Λέρνας και ιδιαιτέρως οι συνεργάτες του, ο Γιώργος, ο Ζώης, ο Νίκος, ο Δημητράκης, ο Σάκης και η Βάνα, η Ελένη με το Νίκο, ο Γιάννης, ο Κώστας, ο Τάκης, ο Σωτήρης, ο Νώντας, η Μαρία, ο Θανάσης, ο Γιώργος, ο Θωμάς, ο Θοδωρής, ο Γιώργος, ο Ηλίας, η Κατερίνα και τόσοι άλλοι. Και τον περιμένουν ο Γιάννης, ο Ανδρέας, ο Γιώργος, ο Κώστας, ο Ηρακλής αλλά και το βαφτιστήρι του, ο πατέρας μου…
Ήταν για εμάς κάτι πολύ παραπάνω από δήμαρχος και συνεργάτης. Ήταν η πατρική φιγούρα που μπορούσαμε να απευθυνθούμε για κάθε μας θέμα. Ο φίλος της διπλανής πόρτας. Αυτός που θα μας έδινε τη λύση για κάθε πρόβλημα.
Η παρέα που τουλάχιστον μια φορά το μήνα θα βρισκόμασταν στου Αριστείδη… και το καλοκαίρι στου Δημητράκη…
Ακέραιος στη διαχείριση, ορθολογιστής στη σκέψη, κύριος στη συμπεριφορά του απέναντι σε όλους, ευαίσθητος με τους δικούς του ανθρώπους.
Ο Λουκάς γεννήθηκε το 1931 στους Μύλους. Παντρεμένος με την κα Ιωάννα έχει δύο παιδιά και τρία εγγόνια. Ήταν πτυχιούχος Μηχανολόγος - Μηχανικός και Φυσικομαθηματικός του Πανεπιστημίου Χιούστον-Τέξας των ΗΠΑ, ενώ παρακολούθησε Μεταπτυχιακές σπουδές Οικονομίας, Διοίκησης και Marketing. Σταδιοδρόμησε με μεγάλη επιτυχία στο διεθνή επιχειρηματικό στίβο όπου πέρασε από όλα τα κλιμάκια διοίκησης και εξελίχθηκε στις κορυφαίες θέσεις του Προέδρου του Διοικητικού Συμβουλίου και του διευθύνοντος συμβούλου σε μεγάλες πολυεθνικές στην Αμερική και στη μέση Ανατολή επί δεκαετίες.
Έτσι, την περίοδο 1956-1959, ήταν Τεχνικός Μελετητής και στη συνέχεια Τεχνικός Προϊστάμενος πολυεθνικής κατασκευαστικής εταιρείας στο Χιούστον του Τέξας, την περίοδο 1960-1972, Διευθυντής Εργων (Project Manager) και κατόπιν Διευθυντής Εκπόνησης Επιχειρηματικών Σχεδίων Ανάπτυξης (Business Development Manager) πολυεθνικής εταιρείας με πεδίο δράσης τη Νέα Υόρκη, το Λονδίνο, τις Βρυξέλλες και τη Γενεύη, την περίοδο 1973-1981 διατέλεσε Γενικός Διευθυντής και μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου πολυεθνικής εταιρείας με χώρο δραστηριότητας την περιοχή της Άπω Ανατολής και κυρίως το Νέο Δελχί, τη Βομβάη, το Χονγκ-Κονγκ και τη Σιγκαπούρη και τέλος την περίοδο 1982-1988, ήταν Διευθύνων Σύμβουλος πολυεθνικής εταιρείας και ταυτόχρονα Πρόεδρος θυγατρικής πολυεθνικής εταιρείας, με περιοχές δραστηριοποίησης τη Μέση Ανατολή και τη Βόρειο Αφρική και έδρες το Ντουμπάϊ και το Κάιρο.
Το 1994, στις Κοινοτικές εκλογές που διεξήχθησαν τον Οκτώβριο του έτους αυτού, ο Λουκάς Κουβαράς επικεφαλής ανεξάρτητου συνδυασμού, εξελέγει Πρόεδρος της Κοινότητας Μύλων, για την περίοδο 1995-1998 και ταυτόχρονα διατέλεσε Πρόεδρος «Συμβουλίου Περιοχής της 8ης Εδαφικής Περιφέρειας του Νομού Αργολίδας» που περιελάμβανε τις Κοινότητες Αχλαδοκάμπου, Ανδρίτσας, Κιβερίου, Μύλων και Σκαφιδακίου.
Το 1998 και το 2002 εκλέχθηκε Δήμαρχος Λέρνας. Συγκρότησε τον Καποδιστριακό δήμο και έκανε επιτυχημένα τη μετάβαση από τις κοινότητες σε έναν ενιαίο δήμο. Τολμηρός, αεικίνητος, ανήσυχο πνεύμα. Κύριο γνώρισμα του η τεχνοκρατική διοίκηση και αντίληψη των πραγμάτων και η πολύ προσωπική δουλειά ακόμη και σε επίπεδο εκπόνησης μελετών. Το πρωί στο δημαρχείο αλλά και το απόγευμα στο σπίτι του δουλεύαμε στους πολύ παραγωγικούς ρυθμούς του Λουκά παρέα με τα τζακ ράσελ, μια από τις μεγάλες του αγάπες.
Έργο του το δημαρχείο στους Μύλους, η ύδρευση Κιβερίου, τα αντιπλημμυρικά έργα Σκαφιδακίου, η εκτεταμένη αγροτική και αστική οδοποιία, πολλά τεχνικά έργα, οι επεκτάσεις δημοτικού φωτισμού, η αγορά του σημερινού γηπέδου Κιβερίου, οι σημερινές διαμορφώσεις των χώρων έμπροσθεν των καταστημάτων στις παραλίες Μύλων και Κιβερίου, έργα εξωραϊσμού -καλλωπισμού και πολλά άλλα.
Γύρισε ολόκληρο το κόσμο και θέλησε να επιστρέψει και να προσφέρει στον τόπο του. Να πεθάνει και να ταφεί εκεί που γεννήθηκε.
Θα τον θυμόμαστε πάντα με αγάπη και συγκίνηση.
Αιωνία του η μνήμη.
