Η καταστρεπτική πολιτική της Κυβέρνησης Μητσοτάκη είναι ξεκάθαρο ότι ευνοεί την κερδοσκοπία των εταιριών παροχής ηλεκτρικής ενέργειας και αδιαφορεί παντελώς για τα προβλήματα των ελαιοπαραγωγών και των επιχειρήσεων που μετατρέπουν τον καρπό της ελιάς στο σημαντικότερο ίσως στη διατροφική μας αλυσίδα αλλά και μεγαλύτερο εξαγωγικό μας αγαθό, το ελαιόλαδο.
Με το κόστος της ηλεκτρικής ενέργειας να εκτινάσσεται επικίνδυνα στα ύψη και τη συνεχιζόμενη προκλητικά στάση της Κυβέρνησης να αφήνει το περιθώριο για τεράστια κέρδη στις εταιρίες, πάντα εις βάρος των καταναλωτών, η φετινή χρονιά εγκυμονεί πολύ μεγάλους κινδύνους να μείνουν οι καρποί της ελιάς στα δέντρα και η αυξημένη φετινή παραγωγή να μην μεταφραστεί σε ανάλογη άνοδο του ελαιόλαδου.
Τα στοιχεία είναι συντριπτικά και επιβάλλεται η επιδότηση από το Κράτος στα ελαιοτριβεία ώστε να μπορέσουν να κρατήσουν το κόστος παραγωγής σε λογικά επίπεδα, με αποτέλεσμα να μπορέσουν και οι επιχειρηματίες να έχουν ανάλογο όφελος αλλά κυρίως οι ελαιοπαραγωγοί να συνεχίσουν να παράγουν το πολύτιμο καρπό της ελιάς, που τόσα έχει προσφέρει στην εθνική μας οικονομία και στην ελληνική οικογένεια.
Ακολουθεί ολόκληρο το κείμενο της αναφοράς:
Προς το Προεδρείο της Βουλής των Ελλήνων
ΑΝΑΦΟΡΑ
Για τους κ.κ. Υπουργούς
Οικονομικών,
Ανάπτυξης και Επενδύσεων,
Περιβάλλοντος & Ενέργειας
Θέμα: «Τα ελαιοτριβεία δεν θα μπορέσουν να λειτουργήσουν χωρίς επιδότηση της ηλεκτρικής ενέργειας που έχει φτάσει στα ύψη»
Το ελαιόλαδο είναι εδώ και πολλά χρόνια το εθνικό μας προϊόν, του οποίου η οικονομική και κοινωνική σημασία της παραγωγής αλλά και εξαγωγής του είναι τεράστια τόσο για την εθνική μας οικονομία όσο και για χιλιάδες ελληνικές οικογένειες.
Η περίοδος της συγκομιδής της ελιάς πλησιάζει και το μεγάλο πρόβλημα της ενεργειακής κρίσης θα επηρεάσει αρνητικά την παραγωγή του ελαιολάδου, αφού το κόστος λειτουργίας των ελαιοτριβείων εγκυμονεί κινδύνους και απειλεί την όποια ομαλή εξέλιξη.
Το μεγαλύτερο πρόβλημα είναι το κόστος της ηλεκτρικής ενέργειας με τις τιμές να έχει εκτιναχθεί κατά 600 ή και 700%! Γεγονός που αναμένεται να συμπαρασύρει αγρότες και όλες τις επιχειρήσεις και τα νοικοκυριά που στηρίζονται στη δική τους παραγωγή εντός της παραγωγικής αλυσίδας. Υπολογίζοντας με τις σημερινές διαμορφωμένες τιμές, διαπιστώνεται ότι το κόστος για ένα ελαιοτριβείο, ανά τόνο παραγόμενου ελαιόκαρπου θα κυμαίνεται από 10 ευρώ που ήταν το 2019 σε 60 έως 80 ευρώ ο τόνος, ανάλογα με τον πάροχο ηλεκτρικής ενέργειας. Αν προσθέσει κανείς και την αύξηση στις ρυθμιζόμενες χρεώσεις (ΔΕΔΔΗΕ κ.λπ.) αντιλαμβάνεται που μπορεί να φτάσει το μέγεθος του προβλήματος.
Θα πρέπει να προστεθεί ότι τα ελαιοτριβεία κρατούν ως «αμοιβή» ένα μικρό ποσοστό από το εισερχόμενο ελαιόκαρπο, το οποίο το 2019 έφτανε τα 70 ευρώ ανά τόννο. Σήμερα, με τη διαμορφωμένη κατάσταση το ποσό αυτό αναμένεται να εκτιναχθεί στα 150 ευρώ, ενώ αν προστεθούν και οι υπόλοιπες αυξήσεις μπορεί να φτάσει και τα 180 ευρώ, με αποτέλεσμα το ¼ του παραγόμενου ελαιολάδου να «χάνεται» για τον παραγωγό και φυσικά να καθίσταται ασύμφορη όλη η διαδικασία και να οδηγηθούν πάρα πολλοί στην εγκατάλειψη και την μη συγκομιδή.
Η φετινή παραγωγή εκτιμάται ότι θα είναι κατά 10% αυξημένη και οι ελπίδες όλων των παραγωγών για μια «καλή χρονιά» μπορεί να είναι βάσιμες μόνο αν υπάρξει μια γενναία επιδότηση ως προς το κόστος της ηλεκτρικής ενέργειας. Είναι ο μόνος τρόπος, όπως επισημαίνεται και στην επιστολή που απέστειλε το Περιφερειακό Επιμελητηριακό Συμβούλιο Πελοποννήσου, τουλάχιστον κατά το χρονικό διάστημα που διαρκεί η ελαιοκομική περίοδος και η παραγωγή του ελαιολάδου.
Παρακαλούμε για την απάντηση και ενημέρωσή μας επί των ενεργειών σας στο εν λόγω θέμα.
Επισυνάπτεται η από 14-10-2022 ανοιχτή επιστολή του Περιφερειακού Επιμελητηριακού Συμβουλίου Πελοποννήσου.
Αθήνα 15-10-2022
Ο καταθέτων βουλευτής
Γκιόλας Ιωάννης
Η επιστολή του Περιφερειακού Επιμελητηριακού Συμβουλίου Πελοποννήσου:
«Η ενεργειακή κρίση που βιώνουμε επιφέρει αρνητικά αποτελέσματα στην οικονομία. Με την παρούσα επιστολή μας θέλουμε να επισημάνουμε τους σοβαρούς κινδύνους που εγκυμονεί η κρίση αυτή για τον κλάδο παραγωγής του εθνικού μας προϊόντος, του ελαιολάδου. Είναι γνωστή η μεγάλη οικονομική και κοινωνική σημασία της παραγωγής και εξαγωγής αυτού του προϊόντος, αφού συμβάλει σημαντικά στο ΑΕΠ της χώρας μας, με περίπου 1 δις ευρώ, είναι άμεσα εξαγώγιμο και συμβάλει θετικά στο εμπορικό ισοζύγιο. Συμβάλει, επίσης, στο εισόδημα 500.000 περίπου ιδιοκτητών ελαιόδεντρων, 1.300 ελαιοτριβείων, 32 Πυρηνελαιουργείων και περίπου 600 τυποποιητηρίων, καθώς επίσης και του ανθρώπινου δυναμικού που εργάζεται στους ελαιώνες και στις ανωτέρω επιχειρήσεις. Η χώρα μας είναι η 3η σε μέγεθος χώρα παραγωγής ελαιολάδου στον κόσμο, με μέσο όρο παραγωγής 300.000 τόνους ανά έτος. Φέτος η παραγωγή αναμένεται να είναι αυξημένη κατά 30.000 τόνους.
Τα ελαιοτριβεία λειτουργούν εποχικά και η ελαιοκομική περίοδος έχει ξεκινήσει σε μια συγκυρία αρνητική, αναφορικά με τα έξοδα λειτουργίας τους και ιδιαίτερα το ενεργειακό κόστος, που θα τα οδηγήσει σε αδιέξοδο στο οποίο θα συμπαρασείρουν αγρότες και όλες τις επιχειρήσεις και τα νοικοκυριά που στηρίζονται στη δική τους παραγωγή εντός της παραγωγικής αλυσίδας, γεγονός που θα έχει επιπτώσεις συνολικά στην οικονομία της χώρας μας. Συγκεκριμένα:
Έως το 2019, το πραγματικό ενεργειακό κόστος για τα Γ22 βιοτεχνικά Τιμολόγια, όπως αυτά των ελαιοτριβείων, τα οποία έχουν συμφωνημένη ισχύ μεγαλύτερη από 35 KVA, πριν τις αυξήσεις, ήταν 0,078 €/KWh. (στο παράδειγμα χρησιμοποιείται η τιμή ενός αντιπροσωπευτικού Παρόχου τον Δεκέμβριο 2019)
Μετά τον υπολογισμό της απαραίτητης ενέργειας σε KWh αλλά και των λοιπών ρυθμιζόμενων χρεώσεων (ΔΕΔΔΗΕ κλπ.) για την παραγωγή ενός τόνου ελαιοκάρπου, το κόστος ρεύματος σε ευρώ έως το 2019 για ένα ελαιοτριβείο ανά τόνο παραγόμενου ελαιόκαρπου, προκύπτει ότι ήταν περίπου 10 ευρώ ο τόνος.
Σήμερα το ενεργειακό κόστος έχει εκτιναχθεί σε 0,80 €/KWh. Υπολογιζόμενης της επιδότησης, η οποία για το μήνα Σεπτέμβριο ήταν 0,34 €/KWh, η τελική τιμή είναι περίπου 0,80 – 0,34 = 0,46 €/KWh (στο παράδειγμα χρησιμοποιείται η τιμή ενός αντιπροσωπευτικού Παρόχου ). Σημειώνεται ότι υπάρχουν και πάροχοι όπου η τελική τιμή μετά την επιδότηση έφτασε έως 0,60€/KWh. Έτσι, σήμερα μετά την αύξηση των τιμολογίων ρεύματος, το κόστος για ένα ελαιοτριβείο, ανά τόνο παραγόμενου ελαιόκαρπου θα κυμαίνεται από 10 εύρω που ήταν το 2019 σε 60 έως 80 ευρώ ο τόνος, ανάλογα με τον πάροχο ηλεκτρικής ενέργειας. Η μεταβολή αυτή είναι της τάξεως από 600% έως 700% χωρίς να λαμβάνεται υπόψη η αύξηση στις ρυθμιζόμενες χρεώσεις (ΔΕΔΔΗΕ κ.λπ.) αφού υπολογίζεται μόνο η αύξηση στην καταναλισκόμενη ενέργεια (Kwh).
Έως το 2019 ο μέσος όρος αμοιβής ενός ελαιοτριβείου ήταν περίπου 70€ ανά τόνο ελαιόκαρπου (συμπεριλαμβανομένων όλων των εξόδων). Με τις σημερινές αυξήσεις στο κόστος ενέργειας η αμοιβή του ελαιοτριβείου, (χωρίς να υπολογιστεί καμία άλλη αύξηση πχ σε υλικά, εργατικά κλπ), θα πρέπει να αυξηθεί από 130 έως 150 ευρώ ανά τόνο ελαιόκαρπου κι αν υπολογιστούν και οι υπόλοιπες αυξήσεις το εκθλιπτικό δικαίωμα θα πρέπει να φθάσει έως 180€ ανά τόνο ελαιοκάρπου, το οποίο σε τιμές παραγόμενου ελαιολάδου θα προσεγγίσει ποσοστό άνω του 25% με 30 %, αμοιβή που ο παραγωγός θα αδυνατεί να καταβάλει αφού το εισόδημα που θα αντλήσει από την πώληση του ελαιολάδου θα φθάσει οριακά να καλύψει τα δικά του έξοδα συγκομιδής. Αυτό ενέχει τον σοβαρό κίνδυνο να μην συγκομιστούν μεγάλες ποσότητες ελαιοκάρπου.
Προσθέτοντας στα ανωτέρω και τα λοιπά προβλήματα του κλάδου όπως η έλλειψη εργατικών χεριών, τα υψηλά ημερομίσθια και το κόστος παραγωγής τόσο στο χωράφι όσο και στο ελαιοτριβείο οδηγούμαστε με μαθηματική ακρίβεια σε αδιέξοδο για την παραγωγή και προώθηση του βασικού προϊόντος της ελληνικής οικονομίας με όλα τα παρελκόμενα για την συνολική μας οικονομία και την τύχη αγροτών και επαγγελματιών του κλάδου.
Αξιότιμοι κύριοι Υπουργοί,
Για την αποφυγή της καταστροφής του κλάδου παραγωγής ελαιολάδου και της ελληνικής οικονομίας είναι αναγκαία η πολιτική βούληση άρσης όλων των ανωτέρω συνεπειών της αύξησης του κόστους ενέργειας μέσω:
Της εξίσωσης της επιδότησης ρεύματος των ελαιοτριβείων τουλάχιστον με εκείνη των αρτοποιείων και της βιομηχανίας και βιοτεχνίας άρτου και για χρονική περίοδο ίση με το πεντάμηνο της ελαιοσυγκομιδής, (που αναλόγως με την περιοχή, είναι από τον Οκτώβριο έως τον Φεβρουάριο) για τις επιχειρήσεις που έχουν στην δραστηριότητα τους είτε ως κύρια είτε ως δευτερεύουσα δραστηριότητα τον ΚΑΔ του ελαιοτριβείου, (10412302/Υπηρεσίες έκθλιψης ελαιοκάρπου και άλλων ελαιούσχων σπόρων και τυχόν άλλοι συναφείς ΚΑΔ). Η κρατική επιδότηση μέσω του Ταμείου Ενεργειακής Μετάβασης, ανεξαρτήτως ισχύος παροχής, να ανέλθει τουλάχιστον σε 0,604 €/KWh – ποσό που έχει εγκριθεί ως επιδότηση ρεύματος για τα αρτοποιεία και τις βιοτεχνίες, βιομηχανίες άρτου κατά το μήνα Σεπτέμβριο – έτσι ώστε το κόστος ρεύματος για την ελαιοποίηση του καρπού να φτάσει στα επίπεδα τουλάχιστον 0,078 €/KWh. Η λύση αυτή είναι αντικειμενική και απολύτως υλοποιήσιμη. Θα είναι δε αποτελεσματική αν δεν υπάρξουν άλλες αιφνιδιαστικές καταστάσεις στην παγκόσμια αγορά, γεγονός που πρέπει να αντιμετωπιστεί εκ νέου.
Επειδή ο ελαιόκαρπος που προορίζεται για την παραγωγή ελαιολάδου είναι φυσικό προϊόν που δεν αποθηκεύεται, σε περίπτωση που υπάρξουν προβλήματα επάρκειας και χρειασθεί να εφαρμοστεί Σχέδιο Προληπτικής Δράσης για περιορισμό στην κατανάλωση της ηλεκτρικής ενέργειας, τα ελαιοτριβεία σε όλη την επικράτεια πρέπει να ενταχθούν στους κατά Προτεραιότητα τροφοδοτούμενους Καταναλωτές, αφού λειτουργούν εποχικά και με μεγάλο φόρτο εργασίας, λόγω ακριβώς της συγκέντρωσης παραγωγής σε λίγο χρόνο.
Αν δεν παρθούν άμεσα μέτρα για την προστασία του προϊόντος, η φετινή ελαιοκομική περίοδος θα οδηγηθεί σε καταστροφή, παρόλο που η ευνοϊκή σύμπτωση μεγάλης παραγωγής με ικανοποιητικές τιμές θα αποτελούσε την ελπίδα ανάκαμψης του κλάδου και της ελληνικής οικονομίας.
Με την πεποίθηση ότι θα υιοθετήσετε τις παραπάνω προτάσεις μας σας ευχαριστούμε εκ των προτέρων για την θετική σας ανταπόκριση».
