Μας είχαν ενώσει τόσες αναμνήσεις από τα γυμνασιακά μας χρόνια ,αλλά και από την συνυπηρεσία μας στο Γυμνάσιο του Ναυπλίου.Κόρη ένός εκλεκτού και αγαπητού Μαθηματικού, του Κ. ΑΠΑΛΟΔΉΜΑ και της Ελένης, φίλης της μητέρας μας ,ΚΩΝ. Αρμάου -ΔΟΥΛΙΓΕΡΗ.
Στα διαγωνίσματα πολλές φορές διαβάζαμε μαζί και έχω τόσες όμορφες αναμνήσεις.... θυμάμαι είχε δύναμη και αντοχή στο ξενύχτι.....κάποτε είπαμε να ξενυχτίσουμε μαζί στο δικό της σπίτι ,για να διαβάσουμε Θρησκευτικά , που θα δίναμε την επόμενη ημέρα διαγώνισμα, η Μιμίκα άντεξε, αντίθετα εγώ παραδόθηκα στην αγκαλιά του Μορφέα από νωρίς, νύχτα δεν μπόρεσα να διαβάσω ποτέ στην ζωή μου.
Στο δικό μου σπίτι άλλη φορά διαβάζαμε Αρχαία στους διαγωνισμούς και όταν κάναμε διάλειμμα χορεύαμε στους ρυθμούς του βαλς, ενώ το ραδιόφωνο έπαιζε : < παντού τ' όνομά σου ακούω μακριά σου Μαρία..... αναμνήσεις που ακόμη διατηρούνται ζωντανές στην καρδιά μας,,,,, τα τελευταία χρόνια χαθήκαμε .... εγώ στο Ναύπλιον ,εκείνη στο Τολό και παρά την επιθυμία μας να ανταμώσουμε δεν τα καταφέραμε .....τι κρίμα !!!!
Τώρα ,καλή μου φίλη , έφυγες ... ίσως συναντηθούμε κάπου αλλού.... καλό σου ταξίδι .......
Στον Βαγγέλη και στην Κωσταλένα θερμά συλληπητήρια , είχαν μια άξια μητέρα ........"
Μιμίκα Δουλιγέρη
