Τα παιδιά χρειάζεται να βρίσκονται σε ένα σχολικό περιβάλλον που θα τους προσφέρει ασφάλεια και προστασία, ανακηρύσσοντας ως ζωτικής σημασίας την εφαρμογή συστηματικού τρόπου πρόληψης και αντιμετώπισης του παραπάνω φαινομένου. Παρεμβάσεις που θα δώσουν τη λύση στο παραπάνω θέμα κρίνονται σημαίνουσες, καθώς μπορούν να ενισχύσουν τις περαιτέρω συνεργατικές δεξιότητες των παιδιών, την κριτική τους σκέψη, τη δημιουργικότητα αλλά και την επικοινωνία, δηλαδή τις Δεξιότητες (4C’s) που επιτάσσει ο 21ος αιώνας.
Το παραπάνω πρόγραμμα μπορεί να βοηθήσει στην πρόληψη περιστατικών σχολικής βίας και να αποτελέσει σημαντικό παράγοντα τόσο για την ομαλή ψυχοκοινωνική ανάπτυξη των μαθητών, όσο και για την μακροπρόθεσμη σχολική τους επιτυχία.
1ο Εργαστήρι: Συνεργάζομαι και Αλληλεπιδρώ
Χωριστήκαμε σε δυάδες επιλέγοντας συμμαθητές μας που είχαμε καιρό να παίξουμε μαζί τους και ζωγραφίσαμε ο ένας τον άλλον σε ένα κοινό χαρτί. Κόψαμε τις φιγούρες που είχαμε ζωγραφίσει και όλες οι δυάδες ενώθηκαν σε μια μεγάλη ομάδα. Αφού πήραμε ένα μεγαλύτερο χαρτί μπροστά μας, παρουσιάσαμε τον φίλο ή την φίλη που ζωγραφίσαμε συστήνοντάς τον/την στην ομάδα και κατόπιν κολλήσαμε τη φιγούρα του σε ένα μεγάλο χαρτί. Η ομάδα ονομάσθηκε μία από μια φίλη μας:
«Ομάδα Αστεράτη»
Ύστερα ανιχνεύσαμε τις πρότερες γνώσεις των παιδιών- με την εκπαιδευτικό σε ρόλο γραφέα, στο άκουσμα της λέξης Βίας. Σημειώσαμε όσες λέξεις – έννοιες έδωσαν τα ίδια τα παιδιά κάνοντας και μια ενδεικτική ζωγραφιά δίπλα στην κάθε λέξη, δημιουργώντας έναν εννοιολογικό χάρτη.
Κατόπιν ακολούθησε συζήτηση για το αν έχουν βρεθεί μπροστά σε κάποιο περιστατικό βίας στο σχολείο ή γενικότερα, αν έχουν κάποιες σχετικές εμπειρίες δικές τους ή φίλων τους, ποια συναισθήματα ένιωσαν και αν και πως αντέδρασαν.