Ότι δεν αξίζει στους εργαζόμενους εν έτει 2022 να ζουν μέσα στην αγωνία για την επιβίωση, στην ανέχεια και την φτώχια. Για να πάψει να πηγαίνει «στο βρόντο» η οργή και η δυσαρέσκεια, όταν μέσα σε μια βδομάδα ο μισθός έχει κάνει ήδη φτερά.
Γιατί δεν ανεχόμαστε κάθε μήνα να «αναβάλλουμε» για τον επόμενο την ικανοποίηση βασικών αναγκών, από ιατρικές εξετάσεις μέχρι τις αναγκαίες ανάσες ψυχαγωγίας επειδή πάλι «ο μισθός τέλειωσε».
Γιατί αρκετά ανεχτήκαμε την ενεργειακή φτώχεια και μάλιστα σε συνθήκες που οι ενεργειακοί κολοσσοί θησαυρίζουν και τα αστικά επιτελεία διαφημίζουν την Ελλάδα - ενεργειακό κόμβο.
Γιατί δεν μπορεί να «μετράμε» αν θα ανάψουμε το θερμοσίφωνο ή αν θα ψήσουμε το φαΐ στον φούρνο, κι αυτό να παρουσιάζεται σαν κάτι το «φυσιολογικό» τον 21ο αιώνα.
Απεργούμε γιατί απορρίπτουμε τη λογική «σου παίρνω 100 - σου επιστρέφω 10», στην οποία καλείται να συνηθίσει ο λαός, με την κυβέρνηση μάλιστα να απαιτεί και ευγνωμοσύνη για τα ψίχουλα. Γιατί δεν «βράζουμε όλοι στο ίδιο καζάνι», όπως καλλιεργείται, με στόχο να μένουν καθηλωμένες οι απαιτήσεις.
Γιατί η ζωή που ετοιμάζουν με τον φόβο και την ανασφάλεια να κυριαρχούν, με την ανέχεια, με την «προσαρμογή στα ελάχιστα» δεν αφορά τους εργαζόμενους.
Γιατί, ακόμα και τα επιδόματα απάλυνσης των πιο ακραίων αποτελεσμάτων αυτής της πολιτικής είναι βγαλμένα από τον ιδρώτα των θυμάτων της. Ακόμα και το τελευταίο ευρώ των pass και των voucher είναι λεφτά των εργαζομένων, όπως και το τελευταίο ευρώ των επιδοτήσεων στους παρόχους της ηλεκτρικής ενέργειας φορτώνεται στον λαό.
Απεργούμε γιατί τελικά στο «καζάνι» βράζει μόνο ο λαός, ενώ οι επιχειρηματικοί όμιλοι μετράνε υπερκέρδη και οι μέτοχοί τους «υπερμερίσματα», καταγράφουν ιστορικά ρεκόρ κερδοφορίας, ειδικά όσοι δραστηριοποιούνται στην Ενέργεια, στα καύσιμα, στα τρόφιμα κ.α. Απεργούμε γιατί ήρθε η ώρα ακόμα περισσότεροι εργαζόμενοι να δοκιμάσουμε τη δύναμή μας.
Γιατί η απάντηση σε αυτήν τη βαρβαρότητα δεν μπορεί να περιμένει κι άλλο. Ήδη η πιο παραγωγική γενιά των εργαζομένων δεν έχει δει τίποτα άλλο στη ζωή της πέρα από απανωτές κρίσεις, έχει συσσωρεύσει τεράστια πείρα από το τι σημαίνει η αναμονή και η αναζήτηση «σωτήρα», έχει δοκιμάσει «κυβερνητικές» λύσεις αλλά και τις λογικές «να διώξουμε τον έναν "χαλίφη" για να έρθει ο επόμενος».
Γιατί η ίδια η πρόσφατη πείρα δείχνει πως ό,τι κέρδισαν οι εργαζόμενοι, από ανάκληση απολύσεων μέχρι αυξήσεις στους μισθούς και υπογραφή ΣΣΕ, ήρθε μέσα από τη σύγκρουση με την εργοδοσία και όχι με τη «συγκατάβαση».
Απεργούμε γιατί η όποια θετική αλλαγή για τους εργαζόμενους θα έρθει μέσα από την αλληλεγγύη, την οργάνωση, τη διεκδίκηση, το βάδισμα στον δρόμο της ανατροπής αυτής της πολιτικής.
Γιατί η 9η Νοέμβρη μπορεί να δείξει στην πράξη τη δύναμη των εργαζομένων, το ποιοι μπορούν να κινήσουν την παραγωγή, θα δείξει την αξία της οργανωμένης συλλογικής δράσης μέσα από τα συνδικάτα.
Μπορεί να αποτελέσει «σημείο στροφής», ώστε νέες δυνάμεις από τις γραμμές της εργατικής τάξης να το πάρουν απόφαση, να συσπειρωθούν και να ενταχθούν στο σωματείο, στη δράση. Απεργούμε επειδή τα πράγματα μπορούν να πάνε αλλιώς, επειδή οι εργαζόμενοι έχουν τη δύναμη να φέρουν τα πάνω κάτω αν το πάρουν απόφαση.
ΑΠΑΙΤΟΥΜΕ:
• Την υπογραφή κλαδικής ΣΣΕ με ουσιαστικές αυξήσεις και υποχρεωτική εφαρμογή.
• ΕΓΣΣΕ 825€ κατώτερο μεικτό μισθό ως βάση διαπραγμάτευσης για αυξήσεις.
• Την επαναφορά κατακτήσεων όπως τις τριετίες, την αρχή ευνοϊκότερης σύμβασης, την κυριακάτικη αργία, την πληρωμή υπερωριών.
• Τη γενική μείωση του χρόνου εργασίας, με 7ωρο – 5νθήμερο – 35ωρο και σταθερή δουλειά με δικαιώματα.
ΔΙΕΚΔΙΚΟΥΜΕ :
• Κατάργηση του ΦΠΑ στα είδη πλατιάς λαϊκής κατανάλωσης.
• Κατάργηση του ΕΝΦΙΑ και γενναία μείωση των δημοτικών τελών για τα εργατικά και λαϊκά νοικοκυριά.
• Μείωση της τιμής του ρεύματος και του φυσικού αερίου κατά 50% και κατάργηση των φόρων στα καύσιμα και συνολικά στην ενέργεια.
• Διαγραφή χρεών, όχι στις κατασχέσεις και στους πλειστηριασμούς για τα εργατικά και λαϊκά νοικοκυριά.
ΟΛΕΣ ΚΑΙ ΟΛΟΙ ΣΤΗΝ ΑΠΕΡΓΙΑ ΣΤΙΣ 9 ΝΟΕΜΒΡΗ
ΟΛΕΣ ΚΑΙ ΟΛΟΙ ΣΤΗΝ ΑΠΕΡΓΙΑΚΗ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΤΩΝ ΤΑΞΙΚΩΝ
ΣΩΜΑΤΕΙΩΝ
ΑΡΓΟΣ – ΠΛΑΤΕΙΑ ΑΓΙΟΥ ΠΕΤΡΟΥ 10.30 ΠΜ