Την ίδια στιγμή που στο βόρειο ημισφαίριο θα λαμβάνει χώρα το χειμερινό ηλιοστάσιο, στο νότιο ημισφαίριο της υφηλίου θα πραγματοποιηθεί το θερινό ηλιοστάσιο, το οποίο και θα σηματοδοτήσει την έναρξη της καλοκαιρινής περιόδου σε Αυστραλία και Νέα Ζηλανδία, στο νότιο τμήμα της αφρικανικής ηπείρου, καθώς και το μεγαλύτερο μέρος της Νότιας Αμερικής και Ινδονησίας.
Χειμερινό ηλιοστάσιο 2022: Πότε είναι
Στο βόρειο ημισφαίριο, το χειμερινό ηλιοστάσιο πραγματοποιείται κάθε χρόνο το Δεκέμβριο, είτε στις 21 είτε στις 22 του μήνα, ενώ το θερινό ηλιοστάσιο λαμβάνει χώρα στις 20 ή 21 Ιουνίου.
Αντίστοιχα, για το νότιο ημισφαίριο του πλανήτη, το χειμερινό ηλιοστάσιο σημειώνεται μεταξύ 21 και 22 Ιουνίου ετησίως και το θερινό 20 ή 21 Δεκεμβρίου.
Φέτος, το χειμερινό ηλιοστάσιο θα λάβει χώρα στις 21 Δεκεμβρίου, 11:48 ώρα Ελλάδας.
Όπως εξηγεί η επιστημονική ιστοσελίδα «Astronomy», ο λόγος που το χειμερινό ηλιοστάσιο δεν πραγματοποιείται κάθε χρόνο κατά την ίδια ημερομηνία έχει να κάνει με τον τρόπο που έχει οργανωθεί το Γρηγοριανό Ημερολόγιο, το οποίο χρησιμοποιεί η πλειοψηφία του δυτικού κόσμου. Ειδικότερα, αν και η τροχιά της Γης γύρω από τον Ήλιο κανονικά διαρκεί 365,256, ένα ημερολογιακό έτος διαρκεί μόλις 356 ημέρες, καθώς γίνεται στρογγυλοποίηση.
Τι είναι το χειμερινό ηλιοστάσιο
Κατά το χειμερινό ηλιοστάσιο, σημειώνεται η μικρότερη σε διάρκεια ημέρα της χρονιάς και η μεγαλύτερη σε διάρκεια νύχτα. Από το χειμερινό ηλιοστάσιο και έπειτα, η διάρκεια της ημέρας ξεκινά σιγά-σιγά να μεγαλώνει, μέχρι να έρθει το θερινό ηλιοστάσιο, οπότε και η μέρα αρχίζει να μικραίνει ξανά.
Για το 2022, η ημέρα θα κρατήσει περίπου 9,5 ώρες και η νύχτα θα έχει διάρκεια κάτι λιγότερο από 14,5 ώρες, σύμφωνα με το Time and Date.
Αντίστοιχα, φέτος, κατά τη διάρκεια του θερινού ηλιοστασίου, οπότε και σημειώνεται η μεγαλύτερη σε διάρκεια ημέρα, η μέρα διήρκησε σχεδόν 15 ώρες.
Παράλληλα, το χειμερινό ηλιοστάσιο σηματοδοτεί επίσημα την έναρξη του αστρονομικού χειμώνα, ο οποίος θα διαρκέσει μέχρι και τις 20 Μαρτίου. Από την άλλη, ο μετεωρολογικός χειμώνας ξεκινάει από την 1η ημέρα του Δεκεμβρίου και λήγει με το τέλος του Φεβρουαρίου.
Στην αρχαία Ελλάδα η περίοδος από το χειμερινό ηλιοστάσιο μέχρι την εαρινή ισημερία, συμβολίζει το διάστημα στο οποίο η ψυχή του ανθρώπου αποβάλει τα πάθη και πορεύεται προς την πνευματική της αναγέννηση.
Ο Ήλιος λατρεύτηκε από τους αρχαίους Έλληνες σαν θεός. Ήταν ο δημιουργός των εποχών του χρόνου, και των εναλλαγών που σχετίζονται με αυτές, από τη σπορά έως και τη συγκομιδή.
Τον ταύτιζαν με τον θεό Φοίβο-Απόλλωνα και τον απεικόνιζαν πάνω σε ένα πύρινο άρμα να ξεκινά κάθε πρωί, να διατρέχει τον ουρανό και να σκορπίζει το φως στη Γη. Πολλές θρησκείες γιόρταζαν τη γέννηση των Θεών τους στο χειμερινό ηλιοστάσιο.
Οι αρχαίοι Έλληνες συμβόλιζαν την κίνηση του ηλίου με τη ζωή ενός ανθρώπου που γεννιόταν κατά το χειμερινό ηλιοστάσιο. Ο άνθρωπος μεγάλωνε βαθμιαία όπως αυξανόταν το φως του ηλίου μέχρι την Εαρινή Ισημερία.
Χειμερινό ηλιοστάσιο και τεκτονισμός
Για διάφορες αποκρυφιστικές κινήσεις και κοσμοθεωρίες, τα ηλιοστάσια δεν είναι μόνο φυσικά αστρονομικά φαινόμενα.
Εμπερικλείουν και ενσωματώνουν ιδιαίτερους συμβολισμούς και εσωτεριστικού τύπου νοηματοδοτήσεις και ερμηνείες. Έτσι, εξηγούν γιατί εορτάζονται σήμερα το χειμερινό και το θερινό ηλιοστάσιο από τον Τεκτονισμό και γιατί αποτελούν μαζί με τις Ισημερίες, εορταστικές ημέρες των Τεκτονικών Στοών.
