Επίσης φρόντιζε να βρει ο καινούργιος χρόνος χορτάτα τα ζώα του σπιτιου. Το σπίτι καθαρίζονταν καλά για να είναι καθαρό όλο τον χρόνο και η βασιλόπιτα-βασιλοψωμο ψηνόταν στον φούρνο.
Την παραμονή της Πρωτοχρονιάς τα παιδιά έλεγαν την αρχιμηνιά στα σπίτια του χωριού και ανήμερα το πρωί η οικογένεια εκκλησιάζονταν.
Στην επιστροφή στο σπίτι οι πρώτες ευχές δίνονταν στους παππούδες μας:" Χρόνια πολλά με υγεία και ευτυχία το νέο έτος".Η ευχή αυτή ακουγόταν σε σπίτια και δρόμους όλη την ημέρα και τις επόμενες.
Το μεσημέρι η οικογένεια συγκεντρωνόταν στο μεγάλο τραπέζι και άρχιζαν το φαγητό με τον παππού να επαναλαμβάνει την ευχή για καλή χρονιά και να κόβει τη βασιλόπιτα που ουσιαστικά είχε τον ρόλο του ψωμιού στο τραπέζι και όχι του γλυκού.
Η ζύμη της βασιλόπιτας ήταν ίδια με εκείνη του ψωμιού για να γλυκάνει όμως στην επιφάνεια κάρφωναν οι νοικοκυρές κομμάτια ξερού σύκου για να είναι γλυκιά και με χαρές η νέα χρονιά και την στόλιζαν.
Στη μέση της βασιλόπιτας με κορδόνια ζύμης έφτιαχναν έναν σταυρό και στην ένωση του σταυρού έβαζαν ένα καρύδι. Φυσικά μέσα στην ζύμη έβαζαν το νόμισμα που ήταν δεκάρικο ή εικοσάρικο (δραχμές).
Όποιος έβρισκε το νόμισμα θεωρούνταν ο τυχερός της χρονιάς.Δεν έβγαινε από το σπίτι κομμάτι βασιλόπιτας εάν δεν βρισκόταν το νόμισμα γιατί πίστευαν ότι θα έφευγε η τύχη από το σπίτι εάν το νόμισμα το έβρισκε άτομο εκτός οικογένειας.
Ο παππούς έπαιρνε το νόμισμα στα χέρια του για να δει εάν είχε κολλήσει αρκετό ψωμί επάνω του.Το πολύ ψωμί δήλωνε πολλά υλικά αγαθά για τη χρονιά που ερχόταν ενώ το λίγο φτώχεια.
Εάν το νόμισμα τύχαινε στο κομμάτι του σπιτιού το τοποθετούσαν στα εικονίσματα για όλο τον χρόνο. Δεν κόβανε τη βασιλόπιτα τα μεσάνυχτα ,όταν άλλαζε ο χρόνος ,όπως σήμερα. Όταν τελείωνε το φαγητό έφτανε η πολυπόθητη στιγμή για τα παιδιά,του ασημώματος.
Ο παππούς ασήμωνε όλα τα μέλη της οικογένειας αρχίζοντας από την γιαγιά επαναλαμβάνοντας την ευχή"με υγεία και ευτυχία το νέο έτος".
Τα παιδιά ,όταν έπαιρναν το νόμισμα φιλούσαν το χέρι του παππού.Το απόγευμα γίνονταν οι επισκέψεις σε συγγενικά και φιλικά σπίτια και εννοείται και το ασήμωμα των παιδιών και από αυτούς.
Απαραίτητη ήταν η επίσκεψη στη νόνα ή τον νονό με ιδιαίτερο ασήμωμα και κεράσματα. Το ποδαρικό την Πρωτοχρονιά "το πρόσεχαν" πολύ.Ο πρώτος επισκέπτης καθόριζε και την τύχη της οικογένειας τη χρονιά που ερχόταν,γι αυτό έπρεπε να είναι ο ίδιος τυχερός.
Προτιμούσαν να είναι παιδί που είχε τους δύο γονείς του και πολλές φορές κανονίζονταν η επίσκεψη από την προηγούμενη μέρα.Το παιδί που έκανε ποδαρικό το ασήμωναν και το κερνούσαν γλυκίσματα. Χρόνια πολλά.Με υγεία και ευτυχία το νέο έτος.
*Το κείμενο έχει αναρτηθεί το 2020 στην ομάδα το facebook " ΑΡΓΟΝΑΥΠΛΊΑ-ΕΡΜΙΟΝΊΔΑ-ΤΡΟΙΖΗΝΊΑ διαχρονικά και λαογραφικά" από την Σοφία Υψηλάντη
*Η φωτογραφία είναι αρχείου
.webp "ΑΡΓΟΛΙΚΕΣ ΕΙΔΗΣΕΙΣ")