Βλέπε θεωρίες διαμελισμου , πραξικοπήματα . Ξαφνικά η σκληρή οικονομική πραγματικότητα , αποκαλύπτεται .
Έναν πόλεμο τον κάνεις είτε για να θρέψεις με τις κατακτήσεις τον λαό στον οποίο είσαι ηγέτης η τον κάνεις για να αποφύγεις να δει ο λαός την πραγματικότητα και να στρέψεις αλλού το ενδιαφέρον του . Εξάλλου οι κατακτητικές φιλοδοξίες , του 19 αιώνα και άλλα παραμυθία της Χαλιμάς , πάντα έχουν ένα ακροατήριο .
Οι Τούρκοι πολίτες όμως , μοχθώντας από τον οικονομικό ορυμαγδό που τους εχει χτυπήσει , αδιαφορούν για τις εθνικιστικές κορώνες του πολιτικού συστήματος , πλην ελάχιστων εξαιρέσεων , δείχνοντας το από την πτώση της αποδοχής του κυρίου Ερντογάν , αλλα κυρίως από το ξεθώριασμα της ιδέας του Οθωμανικού – Ερντογανικου Μεγαλείου . που αντί για μια ανθηρή οικονομία και το δόγμα κανένας εχθρός στην εξωτερική πολιτική , που έφερε καλα αποτελέσματα στην Τουρκία στα πρώτα χρονια , τώρα βλέπει πληθωρισμό 90 % , Ανεπίσημο 200% , και μέτωπα με όλους σχεδόν τους Διεθνείς Παίκτες , όπως η ΗΠΑ , η Γαλλία ακόμη και με τον Αραβικο κόσμο όπως η Αίγυπτος που ναι μεν η περιβόητη χειραψία με τον κ Σιση , ο οποίο δεν ξεχνα την Μουσουλμανικη Αδερφοτητα και την απο κοινού ,συνεργασία με τον κ Ερντογάν για την ανατροπή του .
Η δε λυκοφιλια με την ρωσική αρκούδα , είναι καθαρά θέμα χρόνου και αλλαγής γεωπολιτικων συσχετισμων , για να γίνει παρελθόν.
Τα σύννεφα πυκνώνουν για τον κ Ερντογάν . Η μόνη διέξοδο για το πολιτικό του ακροατήριο είναι η Ελλάδα . Ο κυβερνητικός σύμμαχος του ο κ Μπαχτσελι , θα έπρεπε να του γίνει μάθημα , αφού με την εθνικιστική ρητορική του , έναντι της Ελλάδας , κινδυνεύει να μην μπει στην Βουλη .
Η Ελλαδα και ένα θερμό επεισόδιο , θα είναι μια καταστροφική επιλογή του Προέδρου της Τουρκίας . Και αυτό γιατί θα αναγκάσει τους Μεγάλους Διεθνώς Δρώντες να πάρουν θέση .Και είναι πολύ πιθανόν να αντιληφθεί με ηχηρό τρόπο , ότι είναι αυτός που βρίσκεται από την μια πλευρά του ποταμού και όλοι οι άλλαι από την άλλη πλευρά . οι θέσεις του States Department , αλλά και της Ευρώπης , Γαλλίας ακόμη και Γερμανίας , για το υποτιθέμενο Τουρκολιβικο σύμφωνο , όσο και για την κυριαρχία στα ελληνικά νησιά του Αιγαίου και ιδιαίτερα η θέση ΗΠΑ , Ρωσίας , αλλά και Ευρώπης για την εισβολή στο Β Ιράκ, αλλά και την Β Συρία, αποδεικνύει του λόγου το αληθές .
Γράφει πολύ ευστοχά ο Μπρεχτ . Η μεγάλη Καρχηδόνα ξεκίνησε τρεις πολέμους. Μετά τον πρώτο, ήταν ακόμα ισχυρή. Μετά τον δεύτερο ήταν ακόμα κατοικήσιμη. Μετά τον τρίτο, ήταν αδύνατο να την εντοπίσεις.
Το μεγάλο δίλημμα του κ Ερντογάν είναι είτε να αποχωρήσει από την πολιτική ηγεσία , διαπραγματευόμενος έτσι και τους ορούς της αποχώρησης του η θα παραμείνει στην πολιτική ηγεσία θέτοντας τον ίδιο και τα συμφέροντα της χώρας του σε δυσοίωνα μονοπάτια .!!!
Έναν πόλεμο τον κάνεις είτε για να θρέψεις με τις κατακτήσεις τον λαό στον οποίο είσαι ηγέτης η τον κάνεις για να αποφύγεις να δει ο λαός την πραγματικότητα και να στρέψεις αλλού το ενδιαφέρον του . Εξάλλου οι κατακτητικές φιλοδοξίες , του 19 αιώνα και άλλα παραμυθία της Χαλιμάς , πάντα έχουν ένα ακροατήριο .
Οι Τούρκοι πολίτες όμως , μοχθώντας από τον οικονομικό ορυμαγδό που τους εχει χτυπήσει , αδιαφορούν για τις εθνικιστικές κορώνες του πολιτικού συστήματος , πλην ελάχιστων εξαιρέσεων , δείχνοντας το από την πτώση της αποδοχής του κυρίου Ερντογάν , αλλα κυρίως από το ξεθώριασμα της ιδέας του Οθωμανικού – Ερντογανικου Μεγαλείου . που αντί για μια ανθηρή οικονομία και το δόγμα κανένας εχθρός στην εξωτερική πολιτική , που έφερε καλα αποτελέσματα στην Τουρκία στα πρώτα χρονια , τώρα βλέπει πληθωρισμό 90 % , Ανεπίσημο 200% , και μέτωπα με όλους σχεδόν τους Διεθνείς Παίκτες , όπως η ΗΠΑ , η Γαλλία ακόμη και με τον Αραβικο κόσμο όπως η Αίγυπτος που ναι μεν η περιβόητη χειραψία με τον κ Σιση , ο οποίο δεν ξεχνα την Μουσουλμανικη Αδερφοτητα και την απο κοινού ,συνεργασία με τον κ Ερντογάν για την ανατροπή του .
Η δε λυκοφιλια με την ρωσική αρκούδα , είναι καθαρά θέμα χρόνου και αλλαγής γεωπολιτικων συσχετισμων , για να γίνει παρελθόν.
Τα σύννεφα πυκνώνουν για τον κ Ερντογάν . Η μόνη διέξοδο για το πολιτικό του ακροατήριο είναι η Ελλάδα . Ο κυβερνητικός σύμμαχος του ο κ Μπαχτσελι , θα έπρεπε να του γίνει μάθημα , αφού με την εθνικιστική ρητορική του , έναντι της Ελλάδας , κινδυνεύει να μην μπει στην Βουλη .
Η Ελλαδα και ένα θερμό επεισόδιο , θα είναι μια καταστροφική επιλογή του Προέδρου της Τουρκίας . Και αυτό γιατί θα αναγκάσει τους Μεγάλους Διεθνώς Δρώντες να πάρουν θέση .Και είναι πολύ πιθανόν να αντιληφθεί με ηχηρό τρόπο , ότι είναι αυτός που βρίσκεται από την μια πλευρά του ποταμού και όλοι οι άλλαι από την άλλη πλευρά . οι θέσεις του States Department , αλλά και της Ευρώπης , Γαλλίας ακόμη και Γερμανίας , για το υποτιθέμενο Τουρκολιβικο σύμφωνο , όσο και για την κυριαρχία στα ελληνικά νησιά του Αιγαίου και ιδιαίτερα η θέση ΗΠΑ , Ρωσίας , αλλά και Ευρώπης για την εισβολή στο Β Ιράκ, αλλά και την Β Συρία, αποδεικνύει του λόγου το αληθές .
Γράφει πολύ ευστοχά ο Μπρεχτ . Η μεγάλη Καρχηδόνα ξεκίνησε τρεις πολέμους. Μετά τον πρώτο, ήταν ακόμα ισχυρή. Μετά τον δεύτερο ήταν ακόμα κατοικήσιμη. Μετά τον τρίτο, ήταν αδύνατο να την εντοπίσεις.
Το μεγάλο δίλημμα του κ Ερντογάν είναι είτε να αποχωρήσει από την πολιτική ηγεσία , διαπραγματευόμενος έτσι και τους ορούς της αποχώρησης του η θα παραμείνει στην πολιτική ηγεσία θέτοντας τον ίδιο και τα συμφέροντα της χώρας του σε δυσοίωνα μονοπάτια .!!!
