.jpg "Στο γήπεδο των Μεθάνων ο διαιτητής έμεινε αναίσθητος μετά από χτύπημα «φιλάθλου»")
Το φετινό πρωτάθλημα της Α1 κατηγορίας, παρά τις ελπίδες όλων ότι θα ήταν συναρπαστικό, εξελίσσεται σε άκρως επικίνδυνο για όλους μας.
Σε όλο και περισσότερα παιχνίδια παρατηρούνται απίθανες καταστάσεις, έντονες διαμαρτυρίες για αλλοίωση αποτελεσμάτων καθώς και φαινόμενα ακραίων συμπεριφορών, από ποδοσφαιριστές, παράγοντες και φιλάθλους. Τελευταίοι, είναι οι «άρχοντες» των ποδοσφαιρικών συναντήσεων διαιτητές, οι οποίοι μέχρι σήμερα συγκεντρώνουν τα πυρά των διαμαρτυριών.
Η ομάδα του Ερμή Κιβερίου, έχει από καιρό χαράξει τη δική της πολιτική και προσπαθεί με τη συμπεριφορά της να δώσει σε κάθε αγώνα δείγματα της φιλοσοφίας της. Δεν είμαστε και εμείς «άγγελοι», όμως προσπαθούμε να διατηρήσουμε ένα επίπεδο κόσμιας συμπεριφοράς. Θεωρώντας ότι ο διαιτητής αποτελεί τον μοναδικό «δικαστή» ο οποίος με τις αποφάσεις του διευθύνει έναν ποδοσφαιρικό αγώνα, οι διαφωνίες τόσο των ποδοσφαιριστών όσο και των παραγόντων μας, κινούνται μέσα στο πλαίσιο της κοσμιότητας εκφράζοντας μια λογική διαφωνία και τίποτα παραπάνω. Όσο για τον «πάγκο» της ομάδας μας, τα θερμά συγχαρητήρια όλων των διαιτητών μέχρι στιγμής, αποτελούν για μας έναν σπουδαίο τίτλο.
Δυστυχώς όμως, βλέπουμε να μην ακολουθούν όλες οι ομάδες την συμπεριφορά που αρμόζει απέναντι στη διαιτησία και στον εκάστοτε διαιτητή. Από την έναρξη του αγώνα, ακούγονται ανήκουστες ύβρεις και απειλές, που μας γυρίζουν πίσω σε πολύ παλιές δεκαετίες, όταν τα πράγματα ήταν πολύ άγρια. Οι διαιτητές ανθρώπινο είναι να επηρεάζονται από την υπερβολική αυτή πίεση, με αποτέλεσμα να παραμένουν ατιμώρητες πρωτοφανείς συμπεριφορές, αντιαθλητικά χτυπήματα και υπερβολικά έντονες διαμαρτυρίες, που πολλές φορές ξεπερνούν την προσβολή προς το πρόσωπό τους.
Η ομάδα μας γίνεται σχεδόν σε κάθε αγώνα, «θύμα» τέτοιων συμπεριφορών, αφού ο διαιτητής γνωρίζει εξ αρχής ότι ο Ερμής Κιβερίου ΔΕΝ θα αντιδράσει έντονα και προσβλητικά σε καμία απόφασή του και προσπαθεί να εξισορροπήσει τις καταστάσεις, ευνοώντας εκείνον που διαμαρτύρεται σε ΚΑΘΕ απόφασή του. Είναι πλέον αυτονόητο, ότι η ομάδα μας βγαίνει «χαμένη» στις σημαντικές αυτές λεπτομέρειες σε κάθε παιχνίδι, άσχετα αν στη δική μας φιλοσοφία, είναι μακροπρόθεσμα κερδισμένη στα μάτια όλων.
Όμως, είναι ανυπόφορα ενοχλητικό, να τελειώνει κάθε φορά ένας ποδοσφαιρικός αγώνας και όλοι οι συντελεστές της ομάδας, κυρίως οι ποδοσφαιριστές, να αισθάνονται ότι στην πλάτη τους παίζεται ένα άσχημο «παιχνίδι» το οποίο αδικεί την προσπάθειά τους. Δεν θα λέγαμε ότι είναι και άδικο, διότι στο μυαλό όλων μας είναι να απολαμβάνουμε κάθε ματς, ανεξάρτητα από το αποτέλεσμά του, επικεντρώνοντας την προσοχή μας στο να παίζουμε όσο καλύτερα μπορούμε, κάτι το οποίο αποτελεί μοναδικό μας μέλημα. Όμως, δεν μπορούμε να ανεχόμαστε λάθη, τα οποία μπορεί να μην προέρχονται από υστεροβουλία ή κακή πρόθεση, αλλά διαμορφώνονται ύστερα από έντονη «πίεση» κατά τη διάρκεια του αγώνα από άλλες ομάδες, με την υπερβολική ανοχή των διαιτητών, οι οποίοι -για λόγους που δεν γνωρίζουμε- συνεχίζουν να ανέχονται προσβλητικές συμπεριφορές.
Είναι απόλυτα διαπιστωμένο και δεν μπορεί να το αμφισβητήσει κανείς: Η διαφωνία θα εξελιχθεί σε διαμαρτυρία. Η διαμαρτυρία, σε έντονη φραστική διαμαρτυρία (βρισιές). Ή έντονη διαμαρτυρία θα γίνει επίθεση στους διαιτητές, το γνωστό ντου, ύστερα οι φωνές, οι τραμπουκισμοί και οι απειλές… Για να καταλήξουμε στο τέλος σε συμβάντα όπως αυτό στο γήπεδο των Μεθάνων χθες, όπου ένας άνθρωπος (ο διαιτητής) έμεινε αναίσθητος για αρκετά λεπτά στη μέση του γηπέδου, μετά από χτύπημα ενός «φιλάθλου» (;) ο οποίος με τη λήξη του παιχνιδιού άνοιξε την πόρτα σαν κύριος και εισήλθε στο γήπεδο, για να του «εκφράσει» με ένα δυνατό χτύπημα στο κεφάλι την διαφωνία του με τα σφυρίγματα του, παρά το γεγονός ότι η αφόρητη αυτή πίεση (από παίκτες, πάγκο, φιλάθλους) απέφερε μια συνεχή διαιτητική εύνοια σε όλο τον αγώνα και ένα εντελώς αμφισβητούμενο πέναλτι, με το οποίο η ομάδα του ισοφάρισε στα τελευταία λεπτά…Η παρέμβαση της αστυνομίας και το ΕΚΑΒ βοήθησαν να μην έχουμε χειρότερα….
Δεν μας ενδιαφέρει το αποτέλεσμα. Τους δυο βαθμούς που μας στέρησε χθες η διαιτησία τους έχουμε ήδη ξεχάσει, τους χαρίζουμε.
Δεν μπορούμε όμως να προσπεράσουμε έτσι απλά τα όσα έγιναν γιατί εμάς μας ενδιαφέρει να μπει ένα τέλος σε αυτή την απαράδεκτη κατάσταση.
Μας ενδιαφέρει όλοι να προβληματιστούμε και να αναλάβουμε το μερίδιο της ευθύνης που μας αναλογεί.
Μας ενδιαφέρει επιτέλους να αφυπνιστούν αυτοί που είναι υπεύθυνοι και παίρνουν τις αποφάσεις.
Μας ενδιαφέρει να μην επαναληφθούν τέτοια γεγονότα.
Μας ενδιαφέρει να μην θρηνήσουμε θύματα.
Ευχόμαστε το συμβάν του γηπέδου Μεθάνων, να είναι το τελευταίο.
Ο πρόεδρος Θάνος Νταβέλος
Το Διοικητικό Συμβούλιο του Ερμή Κιβερίου
Ο προπονητής Νίκος Μητροσύλης
Η ομάδα του Ερμή Κιβερίου, έχει από καιρό χαράξει τη δική της πολιτική και προσπαθεί με τη συμπεριφορά της να δώσει σε κάθε αγώνα δείγματα της φιλοσοφίας της. Δεν είμαστε και εμείς «άγγελοι», όμως προσπαθούμε να διατηρήσουμε ένα επίπεδο κόσμιας συμπεριφοράς. Θεωρώντας ότι ο διαιτητής αποτελεί τον μοναδικό «δικαστή» ο οποίος με τις αποφάσεις του διευθύνει έναν ποδοσφαιρικό αγώνα, οι διαφωνίες τόσο των ποδοσφαιριστών όσο και των παραγόντων μας, κινούνται μέσα στο πλαίσιο της κοσμιότητας εκφράζοντας μια λογική διαφωνία και τίποτα παραπάνω. Όσο για τον «πάγκο» της ομάδας μας, τα θερμά συγχαρητήρια όλων των διαιτητών μέχρι στιγμής, αποτελούν για μας έναν σπουδαίο τίτλο.
Δυστυχώς όμως, βλέπουμε να μην ακολουθούν όλες οι ομάδες την συμπεριφορά που αρμόζει απέναντι στη διαιτησία και στον εκάστοτε διαιτητή. Από την έναρξη του αγώνα, ακούγονται ανήκουστες ύβρεις και απειλές, που μας γυρίζουν πίσω σε πολύ παλιές δεκαετίες, όταν τα πράγματα ήταν πολύ άγρια. Οι διαιτητές ανθρώπινο είναι να επηρεάζονται από την υπερβολική αυτή πίεση, με αποτέλεσμα να παραμένουν ατιμώρητες πρωτοφανείς συμπεριφορές, αντιαθλητικά χτυπήματα και υπερβολικά έντονες διαμαρτυρίες, που πολλές φορές ξεπερνούν την προσβολή προς το πρόσωπό τους.
Η ομάδα μας γίνεται σχεδόν σε κάθε αγώνα, «θύμα» τέτοιων συμπεριφορών, αφού ο διαιτητής γνωρίζει εξ αρχής ότι ο Ερμής Κιβερίου ΔΕΝ θα αντιδράσει έντονα και προσβλητικά σε καμία απόφασή του και προσπαθεί να εξισορροπήσει τις καταστάσεις, ευνοώντας εκείνον που διαμαρτύρεται σε ΚΑΘΕ απόφασή του. Είναι πλέον αυτονόητο, ότι η ομάδα μας βγαίνει «χαμένη» στις σημαντικές αυτές λεπτομέρειες σε κάθε παιχνίδι, άσχετα αν στη δική μας φιλοσοφία, είναι μακροπρόθεσμα κερδισμένη στα μάτια όλων.
Όμως, είναι ανυπόφορα ενοχλητικό, να τελειώνει κάθε φορά ένας ποδοσφαιρικός αγώνας και όλοι οι συντελεστές της ομάδας, κυρίως οι ποδοσφαιριστές, να αισθάνονται ότι στην πλάτη τους παίζεται ένα άσχημο «παιχνίδι» το οποίο αδικεί την προσπάθειά τους. Δεν θα λέγαμε ότι είναι και άδικο, διότι στο μυαλό όλων μας είναι να απολαμβάνουμε κάθε ματς, ανεξάρτητα από το αποτέλεσμά του, επικεντρώνοντας την προσοχή μας στο να παίζουμε όσο καλύτερα μπορούμε, κάτι το οποίο αποτελεί μοναδικό μας μέλημα. Όμως, δεν μπορούμε να ανεχόμαστε λάθη, τα οποία μπορεί να μην προέρχονται από υστεροβουλία ή κακή πρόθεση, αλλά διαμορφώνονται ύστερα από έντονη «πίεση» κατά τη διάρκεια του αγώνα από άλλες ομάδες, με την υπερβολική ανοχή των διαιτητών, οι οποίοι -για λόγους που δεν γνωρίζουμε- συνεχίζουν να ανέχονται προσβλητικές συμπεριφορές.
Είναι απόλυτα διαπιστωμένο και δεν μπορεί να το αμφισβητήσει κανείς: Η διαφωνία θα εξελιχθεί σε διαμαρτυρία. Η διαμαρτυρία, σε έντονη φραστική διαμαρτυρία (βρισιές). Ή έντονη διαμαρτυρία θα γίνει επίθεση στους διαιτητές, το γνωστό ντου, ύστερα οι φωνές, οι τραμπουκισμοί και οι απειλές… Για να καταλήξουμε στο τέλος σε συμβάντα όπως αυτό στο γήπεδο των Μεθάνων χθες, όπου ένας άνθρωπος (ο διαιτητής) έμεινε αναίσθητος για αρκετά λεπτά στη μέση του γηπέδου, μετά από χτύπημα ενός «φιλάθλου» (;) ο οποίος με τη λήξη του παιχνιδιού άνοιξε την πόρτα σαν κύριος και εισήλθε στο γήπεδο, για να του «εκφράσει» με ένα δυνατό χτύπημα στο κεφάλι την διαφωνία του με τα σφυρίγματα του, παρά το γεγονός ότι η αφόρητη αυτή πίεση (από παίκτες, πάγκο, φιλάθλους) απέφερε μια συνεχή διαιτητική εύνοια σε όλο τον αγώνα και ένα εντελώς αμφισβητούμενο πέναλτι, με το οποίο η ομάδα του ισοφάρισε στα τελευταία λεπτά…Η παρέμβαση της αστυνομίας και το ΕΚΑΒ βοήθησαν να μην έχουμε χειρότερα….
Δεν μας ενδιαφέρει το αποτέλεσμα. Τους δυο βαθμούς που μας στέρησε χθες η διαιτησία τους έχουμε ήδη ξεχάσει, τους χαρίζουμε.
Δεν μπορούμε όμως να προσπεράσουμε έτσι απλά τα όσα έγιναν γιατί εμάς μας ενδιαφέρει να μπει ένα τέλος σε αυτή την απαράδεκτη κατάσταση.
Μας ενδιαφέρει όλοι να προβληματιστούμε και να αναλάβουμε το μερίδιο της ευθύνης που μας αναλογεί.
Μας ενδιαφέρει επιτέλους να αφυπνιστούν αυτοί που είναι υπεύθυνοι και παίρνουν τις αποφάσεις.
Μας ενδιαφέρει να μην επαναληφθούν τέτοια γεγονότα.
Μας ενδιαφέρει να μην θρηνήσουμε θύματα.
Ευχόμαστε το συμβάν του γηπέδου Μεθάνων, να είναι το τελευταίο.
Ο πρόεδρος Θάνος Νταβέλος
Το Διοικητικό Συμβούλιο του Ερμή Κιβερίου
Ο προπονητής Νίκος Μητροσύλης
