Το ζήτημα της έλλειψης εργατικών χεριών προσπαθεί να αντιμετωπίσει η κυβέρνηση. Σε αυτό το πλαίσιο ετοιμάζει αλλαγές στους όρους διαμονής των μεταναστών, με ταυτόχρονη απλοποίηση των διαδικασιών.
Το ζήτημα συζητήθηκε και στο τελευταίο Υπουργικό Συμβούλιο του 2022, με τον υπουργό Μετανάστευσης και Ασύλου Νότη Μηταράκη και την υφυπουργό Σοφία Βούλτεψη να παρουσιάζουν το νέο Κώδικα Μετανάστευσης.
Αντικείμενο του νομοσχεδίου είναι η αναμόρφωση του ισχύοντος Κώδικα Μετανάστευσης και Κοινωνικής Ένταξης με στόχο την απλούστευση και ψηφιοποίηση των διαδικασιών, δημιουργώντας έτσι, μέσω της διαφάνειας, ένα πλαίσιο χορήγησης αδειών διαμονής που θα ανταποκρίνεται στις σύγχρονες ανάγκες τόσο των πολιτών όσο και της Ελλάδας.
Συγκεκριμένα με τον Νέο Κώδικα κλείνουν οι εξαιρέσεις και εξαλείφεται η δυνατότητα λήψης διαφορετικών τύπων αδειών για παρεμφερείς σκοπούς. Απλοποιείται η νομοθεσία με ομαδοποίηση τύπων αδειών, ενώ θεσπίζεται ενιαία διαδικασία έκδοσης για συναφείς άδειες. Επίσης, καταργούνται οι εθνικές ρυθμίσεις αδειών (ιδίως κατ’ εξαίρεση) όπου υπάρχουν ευρωπαϊκές οδηγίες και καθορίζονται τα απαιτούμενα δικαιολογητικά σε συνεργασία με τα συναρμόδια Υπουργεία. Αντίστοιχα θεσπίζεται για (σχεδόν) όλους τους τύπους ενιαία διάρκεια ισχύος (3+3 έτη) και ενιαίο παράβολο (€90/έτος). Παράλληλα, στόχος είναι η μείωση του διοικητικού βάρους για τον πολίτη, με αυτεπάγγελτη αναζήτηση δικαιολογητικών, όπου είναι (τεχνικά) δυνατόν.
Επιδιωκόμενοι στόχοι:Η εξοικονόμηση ανθρώπινων πόρων σε υπηρεσίες του Δημοσίου (Προξενεία, Πρεσβείες, ΕΛ.ΑΣ.) και η αντιμετώπιση του υφιστάμενου κατακερματισμού μέσω της συγκέντρωσης της αρμοδιότητας έκδοσης αδειών διαμονής πολιτών Ε.Ε., ΠΤΧ και ομογενών σε έναν φορέα έκδοσης.
Αντικείμενο του νομοσχεδίου είναι η αναμόρφωση του ισχύοντος Κώδικα Μετανάστευσης και Κοινωνικής Ένταξης με στόχο την απλούστευση και ψηφιοποίηση των διαδικασιών, δημιουργώντας έτσι, μέσω της διαφάνειας, ένα πλαίσιο χορήγησης αδειών διαμονής που θα ανταποκρίνεται στις σύγχρονες ανάγκες τόσο των πολιτών όσο και της Ελλάδας.
Συγκεκριμένα με τον Νέο Κώδικα κλείνουν οι εξαιρέσεις και εξαλείφεται η δυνατότητα λήψης διαφορετικών τύπων αδειών για παρεμφερείς σκοπούς. Απλοποιείται η νομοθεσία με ομαδοποίηση τύπων αδειών, ενώ θεσπίζεται ενιαία διαδικασία έκδοσης για συναφείς άδειες. Επίσης, καταργούνται οι εθνικές ρυθμίσεις αδειών (ιδίως κατ’ εξαίρεση) όπου υπάρχουν ευρωπαϊκές οδηγίες και καθορίζονται τα απαιτούμενα δικαιολογητικά σε συνεργασία με τα συναρμόδια Υπουργεία. Αντίστοιχα θεσπίζεται για (σχεδόν) όλους τους τύπους ενιαία διάρκεια ισχύος (3+3 έτη) και ενιαίο παράβολο (€90/έτος). Παράλληλα, στόχος είναι η μείωση του διοικητικού βάρους για τον πολίτη, με αυτεπάγγελτη αναζήτηση δικαιολογητικών, όπου είναι (τεχνικά) δυνατόν.
Επιδιωκόμενοι στόχοι:Η εξοικονόμηση ανθρώπινων πόρων σε υπηρεσίες του Δημοσίου (Προξενεία, Πρεσβείες, ΕΛ.ΑΣ.) και η αντιμετώπιση του υφιστάμενου κατακερματισμού μέσω της συγκέντρωσης της αρμοδιότητας έκδοσης αδειών διαμονής πολιτών Ε.Ε., ΠΤΧ και ομογενών σε έναν φορέα έκδοσης.
Η μείωση του διοικητικού βάρους του διοικούμενου μέσω (α) της απαλοιφής και επικαιροποίησης των δικαιολογητικών που απαιτούνται για την έκδοση και την ανανέωση των αδειών διαμονής, (β) της καθιέρωσης ηλεκτρονικής υποβολής τους σε μία «πύλη εισόδου» (Ολοκληρωμένο Πληροφοριακό Σύστημα Υπουργείου Μετανάστευσης και Ασύλου), (γ) της αυτεπάγγελτης αναζήτησης δικαιολογητικών όπου είναι δυνατόν.
Η μείωση του απαιτούμενου χρόνου έκδοσης και ανανέωσης αδειών μέσω του εξορθολογισμού των κατηγοριών αδειών διαμονής, της ομαδοποίησής τους με βάση τον σκοπό και τη συνάφειά τους, της συνακόλουθης ομογενοποίησης των προϋποθέσεων έκδοσής τους και της καθιέρωσης ενιαίας διαδικασίας έκδοσης αδειών διαμονής με τις οποίες παρέχεται δικαίωμα εργασίας, καθώς και της απελευθέρωσης ανθρώπινων πόρων από την υποδοχή των αιτήσεων λόγω της ψηφιακής υποβολής των αιτήσεων.
Η καταπολέμηση φαινομένων διαφθοράς μέσω της ψηφιοποίησης των διαδικασιών.
Η επίτευξη θετικών αποτελεσμάτων στην εθνική οικονομία μέσω της αναμόρφωσης του θεσμικού πλαισίου για τη μετάκληση πολιτών τρίτων χωρών για εξαρτημένη εργασία, για την κάλυψη αναγκών της εγχώριας αγοράς εργασίας σε μόνιμο και εποχικό προσωπικό, καθώς και μέσω της ευελιξίας σε ό,τι αφορά την αξιοποίηση του ευρισκόμενου στη χώρα εργατικού δυναμικού.