Η Α’ Εθνοσυνέλευση και το «Προσωρινόν Πολίτευμα της Ελλάδος» - ο πρώτος καταστατικός χάρτης του Ελληνικού Κράτους - συνιστούν ουσιαστικά τη ληξιαρχική πράξη γέννησης της νεότερης Ελλάδας ως ανεξάρτητης πολιτικής οντότητας.
Το Σύνταγμα της Επιδαύρου θεμελίωσε την πολιτική ύπαρξη και την ανεξαρτησία του Ελληνικού Έθνους, κατοχύρωσε τη διάκριση των εξουσιών και την προστασία των ατομικών ελευθεριών και των πολιτικών δικαιωμάτων, και, παράλληλα, άνοιξε τον δρόμο για τη συγκρότηση της κεντρικής διοίκησης, που τόσο πολύ είχε ανάγκη το νεογέννητο τότε κράτος.
Ταυτόχρονα, πιστοποίησε τον διάλογο των Ελλήνων φιλελεύθερων πολιτικών ηγετών με τα πρωτοπόρα συνταγματικά κείμενα της Αμερικανικής και της Γαλλικής Επανάστασης. Και το γεγονός αυτό είχε, τελικά, έναν αντίκτυπο που υπερέβη τα εθνικά σύνορα, καθώς ο Αγώνας των Ελλήνων για εθνική και πολιτική ανεξαρτησία κράτησε ζωντανά τα μεγάλα προτάγματα του Διαφωτισμού, της Αμερικανικής και της Γαλλικής Επανάστασης, σε μια εποχή που αυτά έμοιαζαν να παραπαίουν στην Ευρώπη των απολυταρχικών καθεστώτων και της Ιεράς Συμμαχίας.
Η δημοκρατία, η ελευθερία, η εθνική συνεννόηση, η κοινωνική αλληλεγγύη και συνοχή κατακτώνται με αγώνες και μονάχα με αγώνες παραμένουν ζωντανές.
Ζήτω το Έθνος
