Εκπαιδευτική εκδρομή στο Ναύπλιο πραγματοποίησαν μαθητές και μαθήτριες της Α’ Λυκείου του Μουσικού Σχολείου Λάρισας από το Σάββατο 11 έως και την Τρίτη 14 Φεβρουαρίου 2023.
Βασικός στόχος της εκδρομής ήταν αφενός η επίσκεψη μουσείων και μνημείων που συνδέονται με διάφορες περιόδους της ελληνικής ιστορίας και αφετέρου η γενικότερη επαφή των μαθητών με την ελληνική παράδοση και φύση της ανατολικής Πελοποννήσου.
Πρώτος σταθμός της επίσκεψης ήταν το αρχαίο θέατρο της Επιδαύρου.
Kατασκευάστηκε από τον αρχιτέκτονα Πολύκλειτο τον Νεότερο γύρω στο 340-330 π.Χ. και είχε χωρητικότητα 13000-14000 θεατών. Το θέατρο είναι παγκοσμίως γνωστό για την εξαιρετική ακουστική του και αποτελεί πόλο έλξης τεράστιου αριθμού Ελλήνων και ξένων επισκεπτών. Κάθε χρόνο διεξάγεται το Φεστιβάλ Επιδαύρου, το οποίο φιλοξενεί σημαντικές θεατρικές παραστάσεις.
Η επόμενη μέρα ήταν αφιερωμένη στη Μονεμβασιά. Η βυζαντινή καστροπολιτεία, γνωστή και ως το «Γιβραλτάρ της Ανατολής», είναι ένα μικρό νησί που ενώνεται με την ενδοχώρα από μια στενή λωρίδα γης. Κάστρα και τείχη, παλιά αρχοντικά, στενά λιθόστρωτα δρομάκια, εκκλησίες, παλιές χαμηλές καμάρες, αψίδες, οικόσημα, μαρμάρινοι αυτοκρατορικοί θρόνοι, βυζαντινές εικόνες δίνουν την εντύπωση μιας πόλης που δεν την άγγιξε το πέρασμα του χρόνου. Μπαίνοντας στην πόλη αριστερά βρίσκεται το (μη επισκέψιμο) σπίτι του Μονεμβασίτη ποιητή Γιάννη Ρίτσου.
Στη συνέχεια, ο κεντρικός δρόμος με το βυζαντινό καλντερίμι, ο δρόμος της αγορά που οδηγεί στη Κεντρική Πλατεία με το παλαιό κανόνι και την Εκκλησία του Ελκομένου Χριστού. Απέναντι βρίσκεται το ιστορικό διατηρητέο κτίριο του 16ου αιώνα (τζαμί), όπου στεγάζεται η Αρχαιολογική Συλλογή Μονεμβασίας, ενώ παραπέρα υπάρχει το εργαστήριο και μουσείο αργυροχρυσοχοΐας.
Η τρίτη ημέρα της εκδρομής ξεκίνησε με την επίσκεψη το Πολεμικό Μουσείο, το οποίο στεγάζεται στο κτίριο της Πρώτης Σχολής Ευελπίδων. Εκεί οι μαθητές/τριες παρακολούθησαν την ιστορία της Στρατιωτικής Σχολής Ευελπίδων και της νεότερης ιστορίας της Ελλάδας από την Ελληνική Επανάσταση μέχρι την απελευθέρωση από τα στρατεύματα Κατοχής. Ακολούθως, τα παιδιά οδηγήθηκαν στο μοναδικό στον κόσμο Μουσείο Κομπολογιού, το οποίο ιδρύθηκε το 1998. Εκεί βρίσκονται σπάνια προσευχητάρια και κομπολόγια από κάθε λογής υλικά και από όλο τον κόσμο, που χρονολογούνται από το 1550 έως το 1950.
Στη συνέχεια πραγματοποιήθηκε επίσκεψη στο πασίγνωστο φρούριο του Ναυπλίου Παλαμήδι. Ο λόφος πάνω στον οποίο βρίσκεται έχει ύψος 216 μέτρα και αναφέρεται πως, όποιος επιλέξει να ανηφορίσει στο Παλαμήδι μέσω σκάλας, πρέπει να ανέβει 999 σκαλοπάτια. Μετά την Ελληνική Επανάσταση, το Παλαμήδι χρησίμευσε ως φυλακή, στην οποία το 1833 φυλακίστηκε ο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης και αποφυλακίστηκε 11 μήνες μετά, έπειτα από χάρη του βασιλιά Όθωνα. Από το Παλαμήδι διακρίνεται το Μπούρτζι, η μικρή νησίδα μπροστά στο λιμένα του Ναυπλίου, καλυπτόμενη πλήρως από παλαιό ενετικό Φρούριο στο οποίο οφείλει και το όνομά της. Τέλος, οι μαθητές/τριες περιηγήθηκαν στην παλιά πόλη του Ναυπλίου, που αποτέλεσε την πρώτη πρωτεύουσα του ελληνικού κράτους. Εκεί αποβιβάστηκε ο Ιωάννης Καποδίστριας στις 8 Ιανουαρίου 1828.
Τρία χρόνια αργότερα, δολοφονήθηκε από μέλη της οικογένειας Μαυρομιχάλη μπροστά στην εκκλησία του Αγίου Σπυρίδωνα. Τον διαδέχτηκε ο Όθωνας το 1833, ο οποίος ένα χρόνο αργότερα μετέφερε την πρωτεύουσα του κράτους στην Αθήνα.
Την τελευταία μέρα τα παιδιά επισκέφτηκαν τον αρχαιολογικό χώρο και το μουσείο των Μυκηνών. Τα «κυκλώπεια τείχη», η «Πύλη των λεόντων», η μυκηναϊκή ακρόπολη και ο «θησαυρός του Ατρέα» αποτελούν μνημεία παγκόσμιας κληρονομιάς τα οποία δένουν αρμονικά με το φυσικό τοπίο. Ο μυκηναϊκός πολιτισμός αναπτύχθηκε την Ύστερη Εποχή του Χαλκού (1600-1100 π.Χ.). Ξεχωρίζουν οι οχυρές ακροπόλεις που περιλαμβάνουν ανάκτορα και ταφικά μνημεία (όπως είναι οι θολωτοί τάφοι των βασιλέων), το χρυσό «προσωπείο του Αγαμέμνονα» και τα ευρήματα της Γραμμικής Β, της γραφής που χρησιμοποιούσαν εξειδικευμένοι γραφείς για πρακτικούς κυρίως λόγους.
Υπεύθυνες και συνοδοί της εκδρομής ήταν οι καθηγήτριες του Μουσικού Σχολείου Αγαθή Κολοβού, Σοφία Κόκκινου και Δώρα Γιαννακάκη.
Kατασκευάστηκε από τον αρχιτέκτονα Πολύκλειτο τον Νεότερο γύρω στο 340-330 π.Χ. και είχε χωρητικότητα 13000-14000 θεατών. Το θέατρο είναι παγκοσμίως γνωστό για την εξαιρετική ακουστική του και αποτελεί πόλο έλξης τεράστιου αριθμού Ελλήνων και ξένων επισκεπτών. Κάθε χρόνο διεξάγεται το Φεστιβάλ Επιδαύρου, το οποίο φιλοξενεί σημαντικές θεατρικές παραστάσεις.
Ο αρχαιολογικός χώρος αποτελεί Μνημείο Παγκόσμιας Κληρονομιάς της UNESCO. Αλλά η Επίδαυρος συνδέεται και με την Ελληνική Επανάσταση, καθώς εκεί διεξήχθησαν δύο Εθνοσυνελεύσεις: η πρώτη στις 20 Δεκεμβρίου 1821, που διακήρυξε την ανεξαρτησία του ελληνικού έθνους, και η δεύτερη τον Μάρτιο του 1826 (διαλύθηκε λόγω της πτώσης του Μεσολογγίου στις 16 Απριλίου και επαναλήφθηκε στην Τροιζήνα).
Η επόμενη μέρα ήταν αφιερωμένη στη Μονεμβασιά. Η βυζαντινή καστροπολιτεία, γνωστή και ως το «Γιβραλτάρ της Ανατολής», είναι ένα μικρό νησί που ενώνεται με την ενδοχώρα από μια στενή λωρίδα γης. Κάστρα και τείχη, παλιά αρχοντικά, στενά λιθόστρωτα δρομάκια, εκκλησίες, παλιές χαμηλές καμάρες, αψίδες, οικόσημα, μαρμάρινοι αυτοκρατορικοί θρόνοι, βυζαντινές εικόνες δίνουν την εντύπωση μιας πόλης που δεν την άγγιξε το πέρασμα του χρόνου. Μπαίνοντας στην πόλη αριστερά βρίσκεται το (μη επισκέψιμο) σπίτι του Μονεμβασίτη ποιητή Γιάννη Ρίτσου.
Στη συνέχεια, ο κεντρικός δρόμος με το βυζαντινό καλντερίμι, ο δρόμος της αγορά που οδηγεί στη Κεντρική Πλατεία με το παλαιό κανόνι και την Εκκλησία του Ελκομένου Χριστού. Απέναντι βρίσκεται το ιστορικό διατηρητέο κτίριο του 16ου αιώνα (τζαμί), όπου στεγάζεται η Αρχαιολογική Συλλογή Μονεμβασίας, ενώ παραπέρα υπάρχει το εργαστήριο και μουσείο αργυροχρυσοχοΐας.
Η τρίτη ημέρα της εκδρομής ξεκίνησε με την επίσκεψη το Πολεμικό Μουσείο, το οποίο στεγάζεται στο κτίριο της Πρώτης Σχολής Ευελπίδων. Εκεί οι μαθητές/τριες παρακολούθησαν την ιστορία της Στρατιωτικής Σχολής Ευελπίδων και της νεότερης ιστορίας της Ελλάδας από την Ελληνική Επανάσταση μέχρι την απελευθέρωση από τα στρατεύματα Κατοχής. Ακολούθως, τα παιδιά οδηγήθηκαν στο μοναδικό στον κόσμο Μουσείο Κομπολογιού, το οποίο ιδρύθηκε το 1998. Εκεί βρίσκονται σπάνια προσευχητάρια και κομπολόγια από κάθε λογής υλικά και από όλο τον κόσμο, που χρονολογούνται από το 1550 έως το 1950.
Τρία χρόνια αργότερα, δολοφονήθηκε από μέλη της οικογένειας Μαυρομιχάλη μπροστά στην εκκλησία του Αγίου Σπυρίδωνα. Τον διαδέχτηκε ο Όθωνας το 1833, ο οποίος ένα χρόνο αργότερα μετέφερε την πρωτεύουσα του κράτους στην Αθήνα.
Την τελευταία μέρα τα παιδιά επισκέφτηκαν τον αρχαιολογικό χώρο και το μουσείο των Μυκηνών. Τα «κυκλώπεια τείχη», η «Πύλη των λεόντων», η μυκηναϊκή ακρόπολη και ο «θησαυρός του Ατρέα» αποτελούν μνημεία παγκόσμιας κληρονομιάς τα οποία δένουν αρμονικά με το φυσικό τοπίο. Ο μυκηναϊκός πολιτισμός αναπτύχθηκε την Ύστερη Εποχή του Χαλκού (1600-1100 π.Χ.). Ξεχωρίζουν οι οχυρές ακροπόλεις που περιλαμβάνουν ανάκτορα και ταφικά μνημεία (όπως είναι οι θολωτοί τάφοι των βασιλέων), το χρυσό «προσωπείο του Αγαμέμνονα» και τα ευρήματα της Γραμμικής Β, της γραφής που χρησιμοποιούσαν εξειδικευμένοι γραφείς για πρακτικούς κυρίως λόγους.
Υπεύθυνες και συνοδοί της εκδρομής ήταν οι καθηγήτριες του Μουσικού Σχολείου Αγαθή Κολοβού, Σοφία Κόκκινου και Δώρα Γιαννακάκη.
