«Είναι ξεκάθαρο πως η ασάφεια του ιδιοκτησιακού καθεστώτος που ακολουθεί σε μεγάλο βαθμό το κράτος μας από τη σύστασή του αφήνει μια μεγάλη σκιά στον νομικό μας πολιτισμό.
Αποκαλύπτει πρώτα απ’ όλα, τη διαχρονική αδυναμία του δημοσίου να προστατεύσει την περιουσία του.
Δημιούργησε ιστορικά κίνητρα παραβίασης της δημόσιας περιουσίας.
Είναι χαρακτηριστικό ότι σύμφωνα με την τελευταία σχετική καταγραφή που έγινε από το 2004 από το Υπουργείο Οικονομικών, προέκυψε ότι επί συνόλου 97.029 καταγεγραμμένων Δημόσιων και Ανταλλάξιμων κτημάτων είχαν καταπατηθεί τα 89.928, δηλαδή ποσοστό 92%.
Και βεβαίως η κατάσταση αυτή απέτρεψε σε μεγάλο βαθμό τη νόμιμη και παραγωγική αξιοποίηση της περιουσίας αυτής, είτε από το δημόσιο, είτε μέσω της εξαγοράς της από ιδιώτες.
Είναι χαρακτηριστικό πως η ιδιοκτησιακή ασάφεια και ανασφάλεια θεωρείται ένα από τα κύρια και σημαντικότερα εμπόδια στην οικονομική και κοινωνική ανάπτυξη, καθώς και μια από τις θεσμικές παθογένειες που εντοπίζονται με τη μεγαλύτερη συχνότητα στις οικονομίες που βρίσκονται καθηλωμένες σε παγίδες φτώχειας.
Βεβαίως η Ελλάδα δεν ανήκει σε εκείνες τις εξαιρετικά προβληματικές αναπτυσσόμενες οικονομίες. Όμως το πρόβλημα του ιδιοκτησιακού καθεστώτος ενός όχι ευκαταφρόνητου αριθμού περιουσιών παραμένει έως και σήμερα, παρά τις πολυάριθμες νομικές προσπάθειες για την οριστική του επίλυση.
Κι αυτή η οριστική επίλυση είναι αναγκαία προκειμένου αυτή η σοβαρή εκκρεμότητα να ξεπεραστεί. Ένα από τα αναγκαία βήματα είναι βεβαίως η ολοκλήρωση του Εθνικού Κτηματολογίου, ενός τιτάνιου έργου που κι αυτό δυστυχώς καθυστέρησε για δεκαετίες να ξεκινήσει και να ολοκληρωθεί , και το οποίο προχωρά με αποφασιστικά βήματα η σημερινή κυβέρνηση.
Όπως επίσης, αναγκαία βήματα για την ενίσχυση και τη θωράκιση της ιδιοκτησιακής ασφάλειας είναι η ολοκλήρωση του χωροταξικού, προϋπόθεση ώστε οι πολίτες να γνωρίζουν τι ακριβώς και με ποιους ακριβώς όρους μπορούν να κάνουν στην ιδιοκτησία τους, αλλά και η ουσιαστική επιτάχυνση του έργου της δικαιοσύνης, ώστε η ανάγκη προσφυγής σ’ αυτήν και επίλυσης διαφορών να μην λειτουργεί ως τροχοπέδη δεκαετιών σε σχέδια αξιοποίησης, από τον ιδιοκτήτη που θέλει να προσθέσει ένα δωμάτιο στο σπίτι του, μέχρι τις μεγάλες επενδύσεις των πολλών εκατομμυρίων.
Αναγκαίο λοιπόν βήμα για την οριστική επίλυση αυτού του χρονίζοντος προβλήματος είναι και το νομοσχέδιο το οποίο συζητάμε σήμερα, που ορίζει με σαφήνεια συγκεκριμένες προϋποθέσεις εξαγοράς των ακινήτων στο πλαίσιο της εξυπηρέτησης του δημόσιου συμφέροντος.
Έτσι, αποδεσμεύεται το Δημοσίου από ακίνητα τα οποία δεν είναι απαραίτητα για την εξυπηρέτηση κρατικών αναγκών και δεν εμπίπτουν σε ειδικές προστατευόμενες περιουσίες, απαλλάσσονται οι αρμόδιες διοικητικές υπηρεσίες και οι δικαστικές αρχές από σημαντικό βάρος και θα εισρεύσουν σημαντικά έσοδα στον κρατικό προϋπολογισμό, τόσο από την καταβολή του τιμήματος εξαγοράς, όσο και από τους φόρους που συνδέονται με τη νόμιμη ιδιοκτησία, αλλά και από την ευρύτερη αναπτυξιακή αξιοποίηση των ακινήτων.
Ακόμη, προφανώς αντιμετωπίζεται ένα υπαρκτό κοινωνικό πρόβλημα, καθώς, για παράδειγμα, τέτοιου είδους ιδιοκτησίες συχνά επί γενιές αποτελούν την κύρια κατοικία οικογενειών, οι οποίες είναι εγκλωβισμένες σε έναν φαύλο κύκλο απουσίας νομιμότητας. Κι αυτό αντιμετωπίζουν και οι προσφυγικές ιδιοκτησίες, που δόθηκαν στους πρόσφυγες.
Θέλω ακόμη να αναφερθώ και στις υπόλοιπες σημαντικές προβλέψεις του νομοσχεδίου αυτού:
-Στην απαλλαγή της υποχρέωσης καταβολής ΕΝΦΙΑ στους ιδιοκτήτες ακινήτων που βρίσκονται σε πληγείσες από φυσικές καταστροφές περιοχές, που τελούν υπό αναγκαστική απαλλοτρίωση, σε πολεοδομικές ανενεργές περιοχές και μεταφερόμενους οικισμούς.
-Στην πρόβλεψη της ελάφρυνσης των ιδιοκτητών των διατηρητέων μνημείων, έργων τέχνης και κτιρίων, δεδομένου του ιδιαίτερα υψηλού κόστους συντήρησής τους. Και εδώ θέλω να τονίσω την ανάγκη για τέτοιου είδους μέτρα που, σε συνδυασμό με μία γενικότερη πολιτική ουσιαστικών κινήτρων, μπορεί να συμβάλει στο να διασωθούν όσα διατηρητέα κτίρια στην Αθήνα και σε άλλες ιστορικές πόλεις της χώρας μας δεν έχουν αφεθεί να ρημάξουν προκειμένου να απελευθερωθεί – εντός πολλών εισαγωγικών – η έκταση που τα φιλοξενεί για πιο οικονομικά εφικτές χρήσεις. Είναι μια αυτονόητη υποχρέωσή μας απέναντι στην ιστορία και τον πολιτισμό της χώρας μας.
Επίσης θετικές είναι οι ρυθμίσεις για τη διευκόλυνση της διαδικασίας για την εξωδικαστική ρύθμιση οφειλών, αλλά και για τις παλιές χαράξεις αιγιαλού και για τα προβλήματα που δημιουργούνται αφού πλέον τα δεδομένα σε πολλές κατοικημένες περιοχές είναι τελείως διαφορετικά, έχουν αλλάξει.
Όπως επίσης θέλω να σταθώ στην ενίσχυση και την στήριξη της οικονομικής δραστηριότητας μέσω της απλούστευσης των διαδικασιών και της μείωσης των διοικητικών βαρών για τους φορολογούμενους, έναν στόχο που απετέλεσε βασικό πυλώνα της δράσης της Κυβέρνησης σ’ αυτή την πρώτη θητεία της, και με την ανανέωση της εντολής των πολιτών στις επερχόμενες εκλογές, πρέπει η προσπάθεια αυτή να συνεχιστεί μέχρι να φτάσουμε σε ένα όσο το δυνατόν φιλικότερο και ανταγωνιστικό ρυθμιστικό περιβάλλον για την υγιή επιχειρηματικότητα στη χώρα μας.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι,
Η ασφάλεια του δικαίου, της οποίας σημαντική παράμετρος είναι η πλήρης αποσαφήνιση του περιεχομένου του δικαιώματος της ιδιοκτησίας είναι απολύτως αναγκαίο συστατικό κάθε ευνοούμενης πολιτείας.
Με το νομοσχέδιο που συζητάμε σήμερα επιλύεται με αποτελεσματικό τρόπο μια υπαρκτή εκκρεμότητα και εξασφαλίζεται, μαζί με τα υπόλοιπα σημαντικά βήματα στην κατεύθυνση αυτή όπως το κτηματολόγιο και το χωροταξικό, η αναγκαία πρακτική προϋπόθεση ώστε ως πολιτεία να κάνουμε επιτέλους το βήμα εκείνο που οφείλαμε εδώ και πάρα πολλές δεκαετίες να έχουμε κάνει στην κατεύθυνση της νομιμότητας, της αποτελεσματικής και χωρίς σκιές και παραθυράκια προστασίας τόσο της δημόσιας, όσο και της ιδιωτικής ιδιοκτησίας».
