Ταξιδέψαμε από την Αθήνα έως την Τρίπολη και εν συνεχεία έως τους Μύλους Αργολίδας προκειμένου να καταγράψουμε μια διαδρομή 90 χρόνων ενός εκ των πολυτιμότερων ιστορικών κειμηλίων της χώρας μας που την χρονιά που η πατρίδα μας γιόρταζε τα 200 χρόνια από την απελευθέρωση της από τον τουρκικό ζυγό κάποιοι στον ΟΣΕ αποφάσισαν την διάλυση του σε ΣΚΡΑΠ. Χαρακτηριστικό βίντεο καταγραφή από την τύχη που είχαν τα υπόλοιπα τρένα στον σταθμό των Μύλων
Δείτε το οδοιπορικό μας και μάθετε την ιστορία του ιστορικού αυτού βαγονιού. Η ιστορία Στις 4 Φεβρουαρίου 1843, πέθανε στην Αθήνα ο Πατέρας της Λευτεριάς Θεόδωρος Κολοκοτρώνης. Τη βραδιά του θανάτου του ήταν προσκεκλημένος στον Βασιλικό χορό του Παλατιού. Εκεί χόρεψε, έφαγε και ήπιε περισσότερο απ’ ότι συνήθιζε, ευτυχής καθώς ήταν, αφού προ δύο ήμερων είχε παντρέψει το μικρότερο παιδί του, τον Κωνσταντίνο (Κολίνο).
Μετά τον χορό γύρισε σπίτι του, το οποίο βρισκόταν πολύ κοντά στα Παλάτι, την σημερινή Βουλή των Ελλήνων. Η τελευταία του κουβέντα ήταν αυτή προς το παιδί του τον Γενναίο: «σου αφήνω τόσους φίλους, όσα φύλλα έχουν τα κλαριά, και φρόντισε να τους φυλάξεις».
Πέθανε σε ηλικία 73 ετών, στις 04/02/1843 και «ώρα 11η” πρωινή». Τάφηκε στο Α’ Νεκροταφείο, όπου παρέμειναν και τα οστά του. Στις 10 Οκτωβρίου 1930 τα οστά του Γέρου του Μοριά, ύστερα από αίτημα των Αρκάδων, μεταφέρθηκαν σιδηροδρομικώς, με απόφαση του Ελ. Βενιζέλου, στην Τρίπολη τοποθετημένα μέσα σε ειδικά διαμορφωμένο βαγόνι, διακοσμημένο με τα εθνικά χρώματα και με δάφνες.
Ήταν μια φορτάμαξα με αριθμό κυκλοφορίας Ζ11 2317, που κατασκευάστηκε στο βελγικό εργοστάσιο της Baume Marpent στα τέλη του 19ου αιώνα (1888 – 1892) για λογαριασμό μίας εκ των πρώτων εταιρειών που είχαν αναλάβει την κατασκευή και λειτουργία σιδηροδρόμου στην Ελλάδα.
Όπως αναφέρουν φίλοι του σιδηροδρόμου, πρόκειται για μία μικρού μεγέθους, κομψή κατασκευή από μεταλλικό σκελετό και ξύλινη επένδυση με χαρακτηριστικό καγκελόφρακτο μπαλκονάκι, που έχει επιβιώσει περί τα 130 χρόνια.
Τα ίχνη του βαγονιού με το οποίο μεταφέρθηκαν τα οστά του Αρχιστράτηγου χάθηκαν για πολλά χρόνια ώσπου εναποτέθηκε ως ιστορικό μνημείο στον παλιό σιδηροδρομικό σταθμό των Μύλων Αργολίδος.
Το 2021 δόθηκε άδεια να διαλυθεί μαζί με άλλα παλιά βαγόνια που βρίσκονταν εκεί!!! ΕΥΤΥΧΩΣ ο πρώην τότε πρόεδρος του δημοτικού συμβουλίου του Λυγουριού Θανάσης Γαλάνης αντέδρασε και με παρέμβασή του ανάγκασε τον τότε υφ/γό υποδομών να δώσει εντολή, ώστε να προφυλαχθεί η φορτάμαξα από την καταστροφή, διασώζοντας έτσι ένα ζωντανό μνημείο της ιστορίας μας!
Αξίζει να σημειωθεί ότι κατά τη διάρκεια της κοπής των υπόλοιπων βαγονιών (για το φόβο των Ιουδαίων και την προστασία του βαγονιού) παρέστησαν στο σιδηροδρομικό σταθμό των Μύλων Φίλοι του Σιδηροδρόμου Αργολίδας και αντιπροσωπεία Φίλων Σιδηροδρόμου Τρένου από Αθήνα (ΑΜΙΖΙΑ). Τελικά το βαγόνι του Κολοκοτρώνη μεταφέρθηκε στην Αθήνα προκειμένου να συντηρηθεί και να κοσμήσει το “ Νέο Μουσείο του Ελληνικού Σιδηροδρόμου” που εγκαινιάστηκε στις 29 ΜΑΪΟΥ 2019
Στο ιστορικό κτίριο της Ροτόντας, στο παλιό μηχανοστάσιο στον Πειραιά στην περιοχή Λεύκα, από τον τότε υπουργό Υποδομών και Μεταφορών Χρήστο Σπίρτζη, στο πλαίσιο του εορτασμού για τα 150 χρόνια ελληνικού σιδηρόδρομου.
Αξίζει να αναφερθεί πως το Μουσείο Σιδηροδρόμου από την πρώτη κι κόλας μέρα των εγκαινίων του παρέμενε κλειστό για το κοινό αποτελώντας στην ουσία άλλο ένα έργο μακέτα προς μεγάλη απογοήτευση των κατοίκων της υποβαθμισμένης αυτής περιοχής που ευελπιστούσαν σε καλύτερες μέρες με την λειτουργεία του μουσείου.
Σήμερα και κατόπιν της πτήσης μας πάνω από τον συγκεκριμένο χώρο η εικόνα εγκατάλειψης που κατέγραψε το drone μας μιλά από μόνη της, ενώ καταφέραμε να εντοπίσουμε και ένα βαγόνι που μοιάζει πολύ με αυτό του Κολοκοτρώνη.
Σύμφωνα με πληροφορίες το ιστορικό βαγόνι του Κολοκοτρώνη βρίσκεται σε άγνωστη κατάσταση κάτω από το κυρίως υπόστεγο και μακριά από τα αδιάκριτα βλέμματα όσων λίγων γνωρίζουν για αυτό και την τεράστια ιστορία του.
