Η εκδήλωση είχε διττό χαρακτήρα: να γιορτάσει την επέτειο για τον ένα χρόνο από τη δημιουργία της φοιτητικής ένωσης για την ισότητα και το φύλο στο Πανεπιστήμιο Πελοποννήσου «ΛίΛΑ ΠάΟΥΖΕ» και να εκφράσει την αντίσταση και διαμαρτυρία των νέων ενάντια στις αυταρχικές πρακτικές που πρυτανεύουν στο Πανεπιστήμιο Πελοποννήσου και επιβάλλουν την παρουσία ενός ανθρώπου που συστηματικά ασελγούσε μέσα στο ακαδημαϊκό περιβάλλον.
Πρόκειται για τον πειθαρχικώς διωκόμενο πρώην αντιπρύτανη και καθηγητή του Τμήματος Θεατρικών Σπουδών Α.Τ. που καταγγέλθηκε από δεκάδες φοιτήτριες και μέλη του διδακτικού προσωπικού του ιδρύματος για κατ’ επανάληψη σεξουαλική παρενόχληση, εκβιασμούς και κατάχρηση εξουσίας.
Εδώ και έναν χρόνο και ύστερα από αλλεπάλληλες προσπάθειες των φοιτητών, ο Α.Τ. φαίνεται πως θα επιστρέψει στις πανεπιστημιακές αίθουσες καθώς ο Πρύτανης, Αθανάσιος Κατσής, συνεχίζει να επιδιώκει την επιστροφή του στη σχολή.
Το Τμήμα Θεατρικών Σπουδών τελεί υπό κατάληψη με τους φοιτητές να θυσιάζουν τις σπουδές τους, να καθυστερούν τα πτυχία τους και να αναχαιτίζουν την ίδια την εργασιακή τους εξέλιξη. Την ίδια στιγμή το Υπουργείο Παιδείας συνεχίζει να κωφεύει στην ύστατη και δραματική έκκληση της κοινότητάς μας.
Η Επιτροπή Ισότητας των Φύλων (ΕΙΦ) του Πανεπιστημίου Πελοποννήσου και το δίκτυο των ΕΙΦ όλων των ΑΕΙ έχουν καταδικάσει τις μεθοδεύσεις και παράνομες ενέργειες του Πρύτανη, και έχουν εγκαλέσει την υπουργό Παιδείας για τη σιωπή και την απραξία της απέναντι σε ένα τόσο φλέγον ζήτημα.
Τα μέλη της ΕΙΦ του Πανεπιστημίου Πελοποννήσου, μάλιστα, παραιτήθηκαν σε ένδειξη διαμαρτυρίας για την περιφρόνηση που επιδεικνύει ο πρύτανης και η Σύγκλητος απέναντί τους και την απαξίωση του θεσμικού τους ρόλου.
Χθες λοιπόν, η εκδήλωση ξεκίνησε με πορεία πλήθους που ξεπερνούσε τα 400 άτομα - αριθμός μεγάλος για τα δεδομένα του Ναυπλίου και ειδικά τη στιγμή που στις 11 υπήρχε άλλο κάλεσμα για το έγκλημα στα Τέμπη. Η πορεία ξεκίνησε στις 12 το μεσημέρι, από τα κεντρικά διδακτήρια της Σχολής Καλών Τεχνών του Πανεπιστημίου Πελοποννήσου. Αφού διέσχισε την οδό Μπουμπουλίνας και τα στενά της παλαιάς πόλης, τις πλατείες Φιλελλήνων και Συντάγματος, την γραμματεία του Πανεπιστημίου, το Δημαρχείο και το Δικαστικό Μέγαρο, κατέληξε στον τόπο από όπου ξεκίνησε. Ο κόσμος καταχειροκρότησε τις φοιτήτριες και τους φοιτητές που διεκδικούν αξιοπρέπεια, σεβασμό και ασφάλεια στο πανεπιστημιακό περιβάλλον. Παρευρέθηκαν πολλά μέλη του εκπαιδευτικού και διοικητικού προσωπικού του Πανεπιστημίου, πολιτικοί μεταξύ άλλων ο βουλευτής Αργολίδας Γιάννης Γκιόλας, και μέλη τοπικών οργανώσεων της περιοχής.
Στις 4 μ.μ. παρουσιάστηκε η παράσταση Θεάτρου του Καταπιεσμένου «Δωσ’ μου ένα φιλάκι». Παρακολούθησε πλήθος κόσμου που κατέκλυσε την κερκίδα του κλειστού γυμναστηρίου Ναυπλίου με εντυπωσιακή πληρότητα που σπάνια παρατηρείται. Το Θέατρο του Καταπιεσμένου είναι μία διαδραστική μορφή θεάτρου που επινόησε ο Αουγκούστο Μποάλ, κατά τη περίοδο της δικτατορίας στη Βραζιλία. Το «Δωσ’ μου ένα φιλάκι» αναφέρεται στη σεξουαλική παρενόχληση στον χώρο εργασίας και πιο συγκεκριμένα στον πανεπιστημιακό. Παραπέμπει σε όσα τραυματικά έχουν βιώσει τα θύματα του τέως Αντιπρύτανη και καθηγητή του Τμήματος Θεατρικών Σπουδών. Η παράσταση αποτέλεσε εφαλτήριο για μία ειλικρινή συζήτηση σχετικά με την επίμαχη υπόθεση που ταλαιπωρεί για πάνω από έναν χρόνο το πανεπιστήμιο και την κοινωνία. Το κοινό με δάκρυα στα μάτια, όχι μόνο καταχειροκρότησε τον αγώνα των φοιτητριών και φοιτητών, αλλά προσέφερε τη βοήθειά του, ο καθένας και η καθεμία από τη θέση και τα σωματεία που ανήκουν.
Η βραδιά, αψηφώντας τη βροχή, έκλεισε με τη συναυλία της Ανοιχτής Ορχήστρας. Ο κόσμος σώπασε άκουσε με προσοχή και κατάνυξη τα τραγούδια που ερμήνευσε με συγκίνηση και παλμό η ορχήστρα. Το κοινό αίτημά μας για αξιοπρεπή ζωή και σεβασμό, «Οι ζωές μας μετράνε», όπως ήδη έχουν πει πολλές και πολλοί πριν από εμάς, είναι αυτά που μας ένωσαν για αυτή την εκδήλωση και ακούστηκαν δυνατά μέσα από τις συζητήσεις και από τα τραγούδια μας.
Την υποστήριξή του στην ημέρα δράσεων προσέφερε και ο Δήμος Ναυπλιέων και ο ΔΟΠΠΑΤ μέσω της παραχώρησης των χώρων του καθώς και με επιστολές συμπαράστασης. Η κοινωνία ολόκληρη έδωσε το στίγμα της όσον αφορά την συγκεκριμένη υπόθεση.
Ο Πρύτανης του Πανεπιστημίου, που με νύχια και με δόντια πασχίζει να προστατέψει και να υποθάλψει τον φίλο και συνεργάτη του παρενοχλητή, πρέπει να ελεγχθεί πειθαρχικά. Παραβιάζει τον νόμο και επιβάλλει την εξουσία του απροκάλυπτα σε σημείο να έχει παραιτηθεί ολόκληρη η Επιτροπή Ισότητας των Φύλων (ΕΙΦ)! Το δίκτυο των ΕΙΦ όλων των Πανεπιστημίων έχει καταδικάσει τις πρακτικές του, όμως η Σύγκλητος και το Συμβούλιο Διοίκησης του ιδρύματος κωφεύουν. Το ίδιο κωφεύει και η υπουργός Παίδείας! Αναρωτιόμαστε τι κρύβεται πίσω από την κραυγαλέα συγκάλυψη του παρενοχλητή, τι συνδέει τον πρύτανη με τον τέως αντιπρύτανη, εκτός από το γεγονός ότι ήταν φιλαράκια και συνεταιράκια. Θα έπρεπε να διερευνηθεί σε βάθος ποια πραγματικά είναι η σχέση τους, πέρα από τις φανερές συνεργασίες και δοσοληψίες τους. Τι άραγε μοιράζονταν; Τι γνωρίζει ο ένας για τον άλλον; Γιατί ο πρύτανης στηρίζει με τόσο πάθος κάποιον που δυσφημεί το πανεπιστήμιο και τους εκπαιδευτικούς;
Η Σχολή Καλών Τεχνών δεν πρόκειται να ανοίξει μέχρι να καθαρίσει και να εξυγιανθεί. Μέχρι να αποτελέσει ξανά ένα ασφαλές περιβάλλον εκπαίδευσης και δημιουργίας. Τα τρία μεταπτυχιακά προγράμματα της σχολής έχουν αναστείλει τη λειτουργία τους με τις φοιτήτριες και τους φοιτητές να εκφράζουν τη συμπαράστασή τους σε αυτό το ηχηρό, επιτακτικό και ζωτικό για όλα μας αίτημα μέσα από επιστολές και ψηφίσματα και με την αναβολή καταβολής των διδάκτρων.
Το Υπουργείο θα ακούσει ποτέ τη κραυγή αγωνίας της πανεπιστημιακής κοινότητας; Μας ακούει που χτυπάμε εδώ και έναν χρόνο τις κλειστές πόρτες; Που απευθύνουμε δραματικές εκκλήσεις και ζητάμε βοήθεια; Η κυρία Κεραμέως, ο κύριος Συρίγος και ο κύριος Ζώρας, στους οποίους έχουμε στείλει δεκάδες επιστολές, δεν έχουν ίχνος ενσυναίσθησης; Η κοινωνία κραυγάζει. Σας έχουν ρωτήσει τρεις φορές στη βουλή, εσάς κυρία Κεραμέως που είστε ιεραρχικά αρμόδια, τι σκοπεύετε να πράξετε και αν θα πάρετε μέτρα προστασίας. Γιατί δεν απαντάτε; Αλήθεια δεν γνωρίζετε τι συμβαίνει στο Θεατρικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Πελοποννήσου; Εσείς δεν διορίσατε τον Αθανάσιο Κατσή μέλος του πειθαρχικού συμβουλίου για να κρίνει και να συγκαλύψει την υπόθεση του κολλητού του; Ανοίξτε τα αφτιά και τα μάτια σας και μη χώνετε τα ενοχλητικά ζητήματα κάτω από το χαλί. Μας καλέσατε να σπάσουμε τη σιωπή. Το κάναμε. Όμως τώρα φαίνεται ότι θα σπάσουμε τα μούτρα μας με τον παρενοχλητή να απειλεί με μηνύσεις και τον πρύτανη να τον προστατεύει και να τον ξεπλένει. Δεν θα έπρεπε καμία και κανένας να φοβάται να καταγγείλει τα όσα έχει βιώσει υπό την απειλή της συγκάλυψης και των αντίποινων. Τα σώματά μας είναι δικά μας και μας ανήκουν. Κανένας δεν έχει το δικαίωμα να τα ακουμπάει και να τα παραβιάζει ούτε στο δρόμο, ούτε στη σχολή, ούτε στη δουλειά, ούτε στο λεωφορείο. Η κοινωνία έχει ξυπνήσει. Οι θεσμοί και η πολιτική ηγεσία πότε θα ξυπνήσουν; Πόσο ακόμα η πολιτεία και το κράτος θα μας θυματοποιεί, θα μας λοιδορεί, θα μας υποτιμά, θα μας κακοποιεί, θα μας βιάζει, θα μας σκοτώνει;
ΛίΛΑ ΠάΟΥΖΕ
Εδώ και έναν χρόνο και ύστερα από αλλεπάλληλες προσπάθειες των φοιτητών, ο Α.Τ. φαίνεται πως θα επιστρέψει στις πανεπιστημιακές αίθουσες καθώς ο Πρύτανης, Αθανάσιος Κατσής, συνεχίζει να επιδιώκει την επιστροφή του στη σχολή.
Το Τμήμα Θεατρικών Σπουδών τελεί υπό κατάληψη με τους φοιτητές να θυσιάζουν τις σπουδές τους, να καθυστερούν τα πτυχία τους και να αναχαιτίζουν την ίδια την εργασιακή τους εξέλιξη. Την ίδια στιγμή το Υπουργείο Παιδείας συνεχίζει να κωφεύει στην ύστατη και δραματική έκκληση της κοινότητάς μας.
Η Επιτροπή Ισότητας των Φύλων (ΕΙΦ) του Πανεπιστημίου Πελοποννήσου και το δίκτυο των ΕΙΦ όλων των ΑΕΙ έχουν καταδικάσει τις μεθοδεύσεις και παράνομες ενέργειες του Πρύτανη, και έχουν εγκαλέσει την υπουργό Παιδείας για τη σιωπή και την απραξία της απέναντι σε ένα τόσο φλέγον ζήτημα.
Τα μέλη της ΕΙΦ του Πανεπιστημίου Πελοποννήσου, μάλιστα, παραιτήθηκαν σε ένδειξη διαμαρτυρίας για την περιφρόνηση που επιδεικνύει ο πρύτανης και η Σύγκλητος απέναντί τους και την απαξίωση του θεσμικού τους ρόλου.
Χθες λοιπόν, η εκδήλωση ξεκίνησε με πορεία πλήθους που ξεπερνούσε τα 400 άτομα - αριθμός μεγάλος για τα δεδομένα του Ναυπλίου και ειδικά τη στιγμή που στις 11 υπήρχε άλλο κάλεσμα για το έγκλημα στα Τέμπη. Η πορεία ξεκίνησε στις 12 το μεσημέρι, από τα κεντρικά διδακτήρια της Σχολής Καλών Τεχνών του Πανεπιστημίου Πελοποννήσου. Αφού διέσχισε την οδό Μπουμπουλίνας και τα στενά της παλαιάς πόλης, τις πλατείες Φιλελλήνων και Συντάγματος, την γραμματεία του Πανεπιστημίου, το Δημαρχείο και το Δικαστικό Μέγαρο, κατέληξε στον τόπο από όπου ξεκίνησε. Ο κόσμος καταχειροκρότησε τις φοιτήτριες και τους φοιτητές που διεκδικούν αξιοπρέπεια, σεβασμό και ασφάλεια στο πανεπιστημιακό περιβάλλον. Παρευρέθηκαν πολλά μέλη του εκπαιδευτικού και διοικητικού προσωπικού του Πανεπιστημίου, πολιτικοί μεταξύ άλλων ο βουλευτής Αργολίδας Γιάννης Γκιόλας, και μέλη τοπικών οργανώσεων της περιοχής.
Στις 4 μ.μ. παρουσιάστηκε η παράσταση Θεάτρου του Καταπιεσμένου «Δωσ’ μου ένα φιλάκι». Παρακολούθησε πλήθος κόσμου που κατέκλυσε την κερκίδα του κλειστού γυμναστηρίου Ναυπλίου με εντυπωσιακή πληρότητα που σπάνια παρατηρείται. Το Θέατρο του Καταπιεσμένου είναι μία διαδραστική μορφή θεάτρου που επινόησε ο Αουγκούστο Μποάλ, κατά τη περίοδο της δικτατορίας στη Βραζιλία. Το «Δωσ’ μου ένα φιλάκι» αναφέρεται στη σεξουαλική παρενόχληση στον χώρο εργασίας και πιο συγκεκριμένα στον πανεπιστημιακό. Παραπέμπει σε όσα τραυματικά έχουν βιώσει τα θύματα του τέως Αντιπρύτανη και καθηγητή του Τμήματος Θεατρικών Σπουδών. Η παράσταση αποτέλεσε εφαλτήριο για μία ειλικρινή συζήτηση σχετικά με την επίμαχη υπόθεση που ταλαιπωρεί για πάνω από έναν χρόνο το πανεπιστήμιο και την κοινωνία. Το κοινό με δάκρυα στα μάτια, όχι μόνο καταχειροκρότησε τον αγώνα των φοιτητριών και φοιτητών, αλλά προσέφερε τη βοήθειά του, ο καθένας και η καθεμία από τη θέση και τα σωματεία που ανήκουν.
Η βραδιά, αψηφώντας τη βροχή, έκλεισε με τη συναυλία της Ανοιχτής Ορχήστρας. Ο κόσμος σώπασε άκουσε με προσοχή και κατάνυξη τα τραγούδια που ερμήνευσε με συγκίνηση και παλμό η ορχήστρα. Το κοινό αίτημά μας για αξιοπρεπή ζωή και σεβασμό, «Οι ζωές μας μετράνε», όπως ήδη έχουν πει πολλές και πολλοί πριν από εμάς, είναι αυτά που μας ένωσαν για αυτή την εκδήλωση και ακούστηκαν δυνατά μέσα από τις συζητήσεις και από τα τραγούδια μας.
Την υποστήριξή του στην ημέρα δράσεων προσέφερε και ο Δήμος Ναυπλιέων και ο ΔΟΠΠΑΤ μέσω της παραχώρησης των χώρων του καθώς και με επιστολές συμπαράστασης. Η κοινωνία ολόκληρη έδωσε το στίγμα της όσον αφορά την συγκεκριμένη υπόθεση.
Ο Πρύτανης του Πανεπιστημίου, που με νύχια και με δόντια πασχίζει να προστατέψει και να υποθάλψει τον φίλο και συνεργάτη του παρενοχλητή, πρέπει να ελεγχθεί πειθαρχικά. Παραβιάζει τον νόμο και επιβάλλει την εξουσία του απροκάλυπτα σε σημείο να έχει παραιτηθεί ολόκληρη η Επιτροπή Ισότητας των Φύλων (ΕΙΦ)! Το δίκτυο των ΕΙΦ όλων των Πανεπιστημίων έχει καταδικάσει τις πρακτικές του, όμως η Σύγκλητος και το Συμβούλιο Διοίκησης του ιδρύματος κωφεύουν. Το ίδιο κωφεύει και η υπουργός Παίδείας! Αναρωτιόμαστε τι κρύβεται πίσω από την κραυγαλέα συγκάλυψη του παρενοχλητή, τι συνδέει τον πρύτανη με τον τέως αντιπρύτανη, εκτός από το γεγονός ότι ήταν φιλαράκια και συνεταιράκια. Θα έπρεπε να διερευνηθεί σε βάθος ποια πραγματικά είναι η σχέση τους, πέρα από τις φανερές συνεργασίες και δοσοληψίες τους. Τι άραγε μοιράζονταν; Τι γνωρίζει ο ένας για τον άλλον; Γιατί ο πρύτανης στηρίζει με τόσο πάθος κάποιον που δυσφημεί το πανεπιστήμιο και τους εκπαιδευτικούς;
Η Σχολή Καλών Τεχνών δεν πρόκειται να ανοίξει μέχρι να καθαρίσει και να εξυγιανθεί. Μέχρι να αποτελέσει ξανά ένα ασφαλές περιβάλλον εκπαίδευσης και δημιουργίας. Τα τρία μεταπτυχιακά προγράμματα της σχολής έχουν αναστείλει τη λειτουργία τους με τις φοιτήτριες και τους φοιτητές να εκφράζουν τη συμπαράστασή τους σε αυτό το ηχηρό, επιτακτικό και ζωτικό για όλα μας αίτημα μέσα από επιστολές και ψηφίσματα και με την αναβολή καταβολής των διδάκτρων.
Το Υπουργείο θα ακούσει ποτέ τη κραυγή αγωνίας της πανεπιστημιακής κοινότητας; Μας ακούει που χτυπάμε εδώ και έναν χρόνο τις κλειστές πόρτες; Που απευθύνουμε δραματικές εκκλήσεις και ζητάμε βοήθεια; Η κυρία Κεραμέως, ο κύριος Συρίγος και ο κύριος Ζώρας, στους οποίους έχουμε στείλει δεκάδες επιστολές, δεν έχουν ίχνος ενσυναίσθησης; Η κοινωνία κραυγάζει. Σας έχουν ρωτήσει τρεις φορές στη βουλή, εσάς κυρία Κεραμέως που είστε ιεραρχικά αρμόδια, τι σκοπεύετε να πράξετε και αν θα πάρετε μέτρα προστασίας. Γιατί δεν απαντάτε; Αλήθεια δεν γνωρίζετε τι συμβαίνει στο Θεατρικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Πελοποννήσου; Εσείς δεν διορίσατε τον Αθανάσιο Κατσή μέλος του πειθαρχικού συμβουλίου για να κρίνει και να συγκαλύψει την υπόθεση του κολλητού του; Ανοίξτε τα αφτιά και τα μάτια σας και μη χώνετε τα ενοχλητικά ζητήματα κάτω από το χαλί. Μας καλέσατε να σπάσουμε τη σιωπή. Το κάναμε. Όμως τώρα φαίνεται ότι θα σπάσουμε τα μούτρα μας με τον παρενοχλητή να απειλεί με μηνύσεις και τον πρύτανη να τον προστατεύει και να τον ξεπλένει. Δεν θα έπρεπε καμία και κανένας να φοβάται να καταγγείλει τα όσα έχει βιώσει υπό την απειλή της συγκάλυψης και των αντίποινων. Τα σώματά μας είναι δικά μας και μας ανήκουν. Κανένας δεν έχει το δικαίωμα να τα ακουμπάει και να τα παραβιάζει ούτε στο δρόμο, ούτε στη σχολή, ούτε στη δουλειά, ούτε στο λεωφορείο. Η κοινωνία έχει ξυπνήσει. Οι θεσμοί και η πολιτική ηγεσία πότε θα ξυπνήσουν; Πόσο ακόμα η πολιτεία και το κράτος θα μας θυματοποιεί, θα μας λοιδορεί, θα μας υποτιμά, θα μας κακοποιεί, θα μας βιάζει, θα μας σκοτώνει;
ΛίΛΑ ΠάΟΥΖΕ
