Θλίψη στην Αρχαιολογική Υπηρεσία της Αργολίδας για τον θάνατο της Καίτης Δημακοπούλου

Κηδεύεται τη Δευτέρα, 13 Μαρτίου, στην Αθήνα η αρχαιολόγος Καίτη Δημακοπούλου που εγκατέλειψε τα εγκόσμια λίγες ημέρες πριν. 

Μαζί της χάνεται ένα κομμάτι από την μαχόμενη αρχαιολογία της Ελλάδας, μια μορφή που άφησε το αποτύπωμά της στις αρχαιότητες των περιοχών που υπηρέτησε. Η Βοιωτία, η Λακωνία, η Αρκαδία, η Κορινθία και η Αργολίδα έγιναν για αυτήν πατρίδες και την οδήγησαν μέσα από τα σπουδαία μνημεία τους στην καρδιά της ελληνικής Προϊστορίας, στον Μυκηναϊκό Πολιτισμό.

Η Καίτη Δημακοπούλου κατέταξε τον εαυτό της μέσα από τις διακεκριμένες σπουδές της και τις αρχαιολογικές της έρευνες στην κορυφή της διεθνούς ακαδημαϊκής κοινότητας. Οι μελέτες της προώθησαν την έρευνα της Μυκηναϊκής Αρχαιολογίας και έγιναν σημείο αναφοράς για τους συναδέλφους της σε όλο τον κόσμο. Από τη θέση της Εφόρου Προϊστορικών Συλλογών και της Διευθύντριας του Εθνικού Αρχαιολογικού Μουσείου φρόντισε για την προβολή του Ελληνικού Πολιτισμού κυρίως μέσα από πολύ σημαντικές εκθέσεις στην Ελλάδα και το εξωτερικό. Ο Μυκηναϊκός Κόσμος και οι πρωτοπόροι ερευνητές του Ερρίκος Σλήμαν, Παναγιώτης Σταματάκης και Χρήστος Τσούντας υμνήθηκαν από την Καίτη Δημακοπούλου με τον τρόπο που μόνον εκείνη γνώριζε να αποδίδει τιμές και σεβασμό.

Ωστόσο ολόκληρη την ύπαρξή της κατέλαβε σταδιακά ένας τόπος μαγικός που τον αγάπησε σαν παιδί και τον υπηρέτησε με τη σοφία ενός εφέδρου μέχρι το τέλος της ζωής της. Η Μυκηναϊκή Ακρόπολη της Μιδέας στην Αργολίδα έγινε το αντικείμενο των αρχαιολογικών της ερευνών από το 1983 μέσα από την συστηματική ανασκαφή συνεργασίας με το Σουηδικό Αρχαιολογικό Ινστιτούτο. Τα αποτελέσματα των ερευνών της και τα σπουδαία ευρήματα παρουσιάζονταν με μεγάλη ταχύτητα στην επιστημονική κοινότητα αλλά χαρίζονταν και γενναιόδωρα στο ευρύ κοινό της περιοχής. Το υψηλό αίσθημα ευθύνης για τη διαχείριση της πολιτιστικής κληρονομιάς την οδήγησε, πέρα από την έρευνα, στην συντήρηση και ανάδειξη του αρχαιολογικού χώρου. Για χάρη του υπερκέρασε με την μοναδική επιμονή και στοχοπροσήλωσή της κάθε εμπόδιο και δυσκολία χαρίζοντας στην Αργολίδα έναν σπουδαίο επισκέψιμο και διδακτικό αρχαιολογικό χώρο.

Η Καίτη Δημακοπούλου διετέλεσε Προϊσταμένη της Δ΄ Εφορείας Προϊστορικών και Κλασικών Αρχαιοτήτων στη μετάβαση από τη δεκαετία του 1970 προς αυτήν του 1980. Σε μια εποχή που η Ελλάδα άρχισε να αλλάζει ραγδαία και η ύπαιθρος χώρα πέρασε στις εντατικές αγροτικές καλλιέργειες. Συνθήκες ιδιαίτερα δυσχερείς και πιεστικές απαιτήσεις από την έντονη ανάπτυξη έπρεπε να δαμαστούν προκειμένου να σωθεί ο πλούτος του διαχρονικού πολιτισμού της περιοχής. Συνεχίζοντας το έργο των αρίστων προκατόχων της κράτησε με αταλάντευτο χέρι το τιμόνι του ταλανιζόμενου σκάφους της αρχαιολογικής υπηρεσίας και το οδήγησε αλώβητο στη σύγχρονη εποχή. Φεύγοντας από την Αργολίδα δεν άφησε πίσω φίλους ή οπαδούς, όποτε όμως η κουβέντα ερχόταν σ’ αυτήν και το έργο της μια βαριά αύρα πλανιόταν στην ατμόσφαιρα, όπως αυτή που αφήνει πίσω του ο σεβασμός και η ανομολόγητη απόδοση τιμής.

Εκφράζουμε τα θερμά μας συλλυπητήρια στους δικούς της ανθρώπους και ιδιαίτερα στη συνάδελφο αρχαιολόγο Νικολέττα Διβάρη-Βαλάκου που συμπορεύτηκε μαζί της με πίστη και αφοσίωση απ΄ όταν τη γνώρισε ως Προϊσταμένη μέχρι το τέλος της ζωής της. Τώρα ήρθε η δική της στιγμή να ολοκληρώσει το σπουδαίο έργο της κοινής τους επιστημονικής αναζήτησης.

Για την Εφορεία Αρχαιοτήτων Αργολίδας

Η Προϊσταμένη
Δρ Άλκηστις Παπαδημητρίου