O Θεατρικός Ομίλος Ερμιονίδας, σε συνδιοργάνωση με το Δ.Ο.Π.Π.Α.Τ. Δήμου Ναυπλιέων, επιστρέφει στο Ναύπλιο για να παρουσιάσει τη νέα του θεατρική παραγωγή και πρώτη για το 2023, το “Γαμήλιο Εμβατήριο”, ενός από τους σημαντικότερους Έλληνες πεζογράφους και θεατρικούς συγγραφείς, του Άγγελου Τερζάκη (Ναύπλιο 1907 – Αθήνα 1979).
Η παρουσία του Θεατρικού Ομίλου Ερμιονίδας για ακόμα μια φορά στο Ναύπλιο, με το οποίο τον συνδέουν ισχυροί μακροχρόνιοι δεσμοί, έχει ως στόχο την εγγύτερη προσέγγιση του Αργολικού κοινού μέσω της προσφοράς καλού και ποιοτικού θεάτρου, που βρίσκεται στην καρδιά της δημιουργικής του παραγωγής.
Ευχαριστούμε ιδιαίτερα το Δ.Ο.Π.Π.Α.Τ. του Δήμου Ναυπλιέων για τη διαχρονική υποστήριξη και την έμπρακτη αναγνώριση του έργου μας.
Ο Θ.Ο.Ε. ευχαριστεί επίσης θερμά το Μέγα Aρωγό του Θ.Ο.Ε. ΣΥΛΛΟΓΟ ΦΙΛΩΝ ΠΟΡΤΟΧΕΛΙΟΥ (Σ.ΦΙ.Π.) για την αδιάλειπτη στήριξη, καθώς επίσης το Χορηγό Εισιτηρίου ZAG ΚΑΤΑΣΚΕΥΑΣΤΙΚΗ (Κρανίδι), το Χορηγό Φιλοξενίας ΞΕΝΟΝ INN & CAFÉ του Ξενοδοχειακού Ομίλου ΝΕΟΚΛΑΣΣΙΚΗ και το Χορηγό GANOSSIS GROUP ΗΟSPITALITY & CONCIERGE (Ερμιόνη), για την πολύτιμη συνεισφορά τους στην υλοποίηση της μεταφοράς της παράστασης.
Το έργο ήδη παρουσιάστηκε σε έξι συνολικά παραστάσεις στην έδρα του Θ.Ο.Ε., Θέατρο ARTίκι Μαράικε Ηλιού Ντε Κόνινγκ στο Κρανίδι, όπου και απέσπασε εγκωμιαστικά σχόλια και τη θερμή υποδοχή του κοινού. Στην πρεμιέρα της 18ης Μαρτίου οι επίσημοι προσκεκλημένοι έπλεξαν το εγκώμιο του Θ.Ο.Ε. και του σκηνοθέτη Δημήτρη Σίδερη, που για μια ακόμα φορά ξεπέρασαν κατά πολύ τα όρια του ερασιτεχνισμού, προσφέροντας ένα άρτιο, καλοδουλεμένο αποτέλεσμα, με δημιουργική ματιά, συνέπεια, προσήλωση στο κείμενο του Τερζάκη και πολύ μεράκι. Ο Δήμαρχος Ερμιονίδας κ. Γ. Γεωργόπουλος, χαιρετίζοντας την πρεμιέρα, σημείωσε τα εξής: “είμαστε πολύ υπερήφανοι και ενθουσιασμένοι γι αυτό που κάνετε και ο καθένας και η κάθε μία ατομικά, αλλά και ο Θεατρικός Όμιλος, γι αυτό και η Δημοτική Αρχή, το ξέρετε εξάλλου, είμαστε πάντα πολύ κοντά σας και θα είμαστε, γιατί πλέον μας έχετε κάνει γνωστούς όχι μόνο στην Ερμιονίδα, αλλά στο Πανελλήνιο. Θερμά συγχαρητήρια σε όλους τους συντελεστές και για αυτή την παράσταση. Κάθε φορά λέμε τα συγχαρητήρια γιατί τα αξίζετε πραγματικά. Είσασταν όλοι εξαιρετικοί, μας καθηλώσατε, να σας ευχαριστήσουμε και να σας συγχαρούμε για άλλη μια φορά και να ευχαριστήσουμε και τον κόσμο που στηρίζει αυτή την προσπάθεια”.
Στην πρεμιέρα παρέστη επίσης ο Καθηγητής Θεατρικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Ναυπλίου κ. Γιάννης Λεοντάρης με τη σύζυγό του, ηθοποιό και σκηνοθέτη κυρία Αιμιλία Βάλβη, η οποία συνεργάζεται με το Θ.Ο.Ε. στο πλαίσιο της προετοιμασίας του πρώτου έργου της τριλογίας «Ορέστεια» του Αισχύλου, «Αγαμέμνων», στο επετειακό, 10ο Φεστιβάλ Θεάτρου «Ερμηνείες στην Ερμιονίδα», φέτος το καλοκαίρι. Ο κ. Λεοντάρης, απευθυνόμενος στην ομάδα, εξέφρασε το θαυμασμό του με τα εξής λόγια: “εκτός από τα θερμά μου συγχαρητήρια, όση ώρα παρακολουθούσα την παράσταση, σκεφτόμουν, τελικά ποιά είναι η ουσία αυτού που λέμε ερασιτεχνικό θέατρο και που καμιά φορά κάποιοι το υποτιμούν; Είναι το πάθος. Και αυτό που αισθανθήκαμε όλοι σήμερα είναι πάθος… από όλους σας. Και νομίζω ότι αυτό ήταν αμφίδρομο, δηλαδή ως θεατής κατάλαβα ότι σας ενέπνευσε πάθος ο σκηνοθέτης σας, αλλά με την εκατό τα εκατό ουσιαστική συμμετοχή σας σε αυτή τη δουλειά εμπνεύσατε και σείς… πάθος. Και διαβάσατε αυτό το τόσο δύσκολο έργο με ένα τρόπο εντυπωσιακό! Και σας ευχαριστούμε πολύ”.
Aπαντώντας και ευχαριστώντας από την πλευρά του Θ.Ο.Ε., ο Πρόεδρός του Θ.Ο.Ε. και σκηνοθέτης του έργου Δημήτρης Σίδερης, ανέφερε μεταξύ άλλων τα εξής: “είναι το πρώτο έργο της χρονιάς, έργο εμβληματικό όχι ξεχασμένο, ένα σημαντικό έργο, ένα έργο σταθμός στην νεοελληνική δραματουργία, του μεγάλου Άγγελου Τερζάκη που είναι και κοντινός μας πατριώτης, από το Ναύπλιο και που πέρα από εκπληκτικός πεζογράφος υπήρξε και θεατρικός συγγραφέας. Αυτό ήταν το δεύτερο θεατρικό έργο του, έχει γράψει τη Θεοφανώ, τον Αυτοκράτορα Μιχαήλ και άλλα, υπήρξε πρόεδρος της καλλιτεχνικής επιτροπής και ένα διάστημα του Διοικητικού Συμβουλίου του Εθνικού θεάτρου, μια μεγάλη μορφή των γραμμάτων και ένας από τους βασικούς εκπροσώπους της Γενιάς του Τριάντα. Αυτό το έργο το έγραψε το 1937, παραγγελία της Μαρίκας Κοτοπούλη, η οποία είχε παίξει στην πρώτη παράσταση και το ρόλο της Λεμονιάς και η Μαίρη Αρώνη είχε παίξει το ρόλο της Μαρίνας. Παραστάσεις μυθικές, πρόσωπα μυθικά. Αυτό το έργο δεν παίζεται πια εύκολα και συχνά. Προσπαθήσαμε να κρατήσουμε όλα τα στοιχεία που έχουν μια διαχρονικότητα. Ο Τερζάκης είχε επηρεαστεί στο συγκεκριμένο έργο και από τον Λόρκα και από τις Τρείς Αδελφές του Τσέχωφ. Και πραγματικά, θεωρούμε το έργο αυτό επίκαιρο, ιδιαίτερα στις μέρες μας, με τις γυναικοκτονίες που γίνονται -γιατί γυναικοκτονία δεν είναι μόνο η δολοφονία η ψυχρή μιας γυναίκας, γυναικοκτονία είναι και η εξώθηση μιας γυναίκας στην αυτοκτονία, για να αποφύγει τον κοινωνικό στιγματισμό. Και σήμερα ακόμη, στην επαρχία, δεν έχουν φύγει ολότελα όλα αυτά, και βέβαια και στην εποχή μας, όταν ακόμα συζητάμε για το τις γυναίκες, μιλάμε για ποσοστώσεις και άλλα πράγματα. Έχουμε ακόμα βήματα να κάνουμε ως κοινωνία. Θα ήθελα, τέλος, να σας παρουσιάσω το Θοδωρή το Μπρουτζάκη, είναι καινούργιος φίλος και είναι η πρώτη μας συνεργασία -είναι μουσικός, κλασσικός πιανίστας και συνάδελφος, έχει παίξει πολύ και με το Βασίλη το Λέκκα τον προσφιλή μας, αλλά πέραν τούτου, έχει γράψει ένα αξιόλογο έργο που έχει παιχτεί στο Μέγαρο και αλλού. Ο Θοδωρής έγραψε αυτή τη μουσική κατά παραγγελία, η ιδέα ήταν να γραφτεί η εισαγωγή πάνω στο Βαλς των Χαμένων Ονείρων του Χατζηδάκι, που έχει το θέμα της ματαίωσης των ονείρων και των προσδοκιών και πραγματικά έγραψε μια εξαίσια μουσική, που ήταν πολύ σημαντικό κομμάτι της ατμόσφαιρας του έργου. Ένα μεγάλο ευχαριστώ!”
ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ:
Σκηνοθεσία: Δημήτρης Ι. Σίδερης
Σκηνικά - Κοστούμια: Ι. Ξυπολιάς - Δ. Σίδερης
Moυσική: Θοδωρής Μπρουτζάκης
Φωτισμοί: Ίων Ξυπολιάς
ΔΙΑΝΟΜΗ:
Διαλεχτή Μαρκογιάννη: Ελένη Ντάκου, Λεμονιά Μαρκογιάννη: Βίκυ Παπάζογλου, Ροζαλία Μαρκογιάννη: Ιωάννα Μέξη, Μαρίνα Μαρκογιάννη: Αλίκη Πάζιου, Ανθούλα Μαρκογιάννη: Βενετία Κωστελένου, Κλεάνθης Μαρκογιάννης: Παντελής Τόδωρης, Σάββας Χρηστούδης: Αρτέμης Αϊβαλιώτης, Ζαχαρίας Τρέκλας: Κώστας Πεντεδέκας, Κοσμάς Λεφούσης: Γιώργος Πέλλας, Αδριανός: Γιάννης Καϊμασίδης.
Το έργο ήδη παρουσιάστηκε σε έξι συνολικά παραστάσεις στην έδρα του Θ.Ο.Ε., Θέατρο ARTίκι Μαράικε Ηλιού Ντε Κόνινγκ στο Κρανίδι, όπου και απέσπασε εγκωμιαστικά σχόλια και τη θερμή υποδοχή του κοινού. Στην πρεμιέρα της 18ης Μαρτίου οι επίσημοι προσκεκλημένοι έπλεξαν το εγκώμιο του Θ.Ο.Ε. και του σκηνοθέτη Δημήτρη Σίδερη, που για μια ακόμα φορά ξεπέρασαν κατά πολύ τα όρια του ερασιτεχνισμού, προσφέροντας ένα άρτιο, καλοδουλεμένο αποτέλεσμα, με δημιουργική ματιά, συνέπεια, προσήλωση στο κείμενο του Τερζάκη και πολύ μεράκι. Ο Δήμαρχος Ερμιονίδας κ. Γ. Γεωργόπουλος, χαιρετίζοντας την πρεμιέρα, σημείωσε τα εξής: “είμαστε πολύ υπερήφανοι και ενθουσιασμένοι γι αυτό που κάνετε και ο καθένας και η κάθε μία ατομικά, αλλά και ο Θεατρικός Όμιλος, γι αυτό και η Δημοτική Αρχή, το ξέρετε εξάλλου, είμαστε πάντα πολύ κοντά σας και θα είμαστε, γιατί πλέον μας έχετε κάνει γνωστούς όχι μόνο στην Ερμιονίδα, αλλά στο Πανελλήνιο. Θερμά συγχαρητήρια σε όλους τους συντελεστές και για αυτή την παράσταση. Κάθε φορά λέμε τα συγχαρητήρια γιατί τα αξίζετε πραγματικά. Είσασταν όλοι εξαιρετικοί, μας καθηλώσατε, να σας ευχαριστήσουμε και να σας συγχαρούμε για άλλη μια φορά και να ευχαριστήσουμε και τον κόσμο που στηρίζει αυτή την προσπάθεια”.
Στην πρεμιέρα παρέστη επίσης ο Καθηγητής Θεατρικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Ναυπλίου κ. Γιάννης Λεοντάρης με τη σύζυγό του, ηθοποιό και σκηνοθέτη κυρία Αιμιλία Βάλβη, η οποία συνεργάζεται με το Θ.Ο.Ε. στο πλαίσιο της προετοιμασίας του πρώτου έργου της τριλογίας «Ορέστεια» του Αισχύλου, «Αγαμέμνων», στο επετειακό, 10ο Φεστιβάλ Θεάτρου «Ερμηνείες στην Ερμιονίδα», φέτος το καλοκαίρι. Ο κ. Λεοντάρης, απευθυνόμενος στην ομάδα, εξέφρασε το θαυμασμό του με τα εξής λόγια: “εκτός από τα θερμά μου συγχαρητήρια, όση ώρα παρακολουθούσα την παράσταση, σκεφτόμουν, τελικά ποιά είναι η ουσία αυτού που λέμε ερασιτεχνικό θέατρο και που καμιά φορά κάποιοι το υποτιμούν; Είναι το πάθος. Και αυτό που αισθανθήκαμε όλοι σήμερα είναι πάθος… από όλους σας. Και νομίζω ότι αυτό ήταν αμφίδρομο, δηλαδή ως θεατής κατάλαβα ότι σας ενέπνευσε πάθος ο σκηνοθέτης σας, αλλά με την εκατό τα εκατό ουσιαστική συμμετοχή σας σε αυτή τη δουλειά εμπνεύσατε και σείς… πάθος. Και διαβάσατε αυτό το τόσο δύσκολο έργο με ένα τρόπο εντυπωσιακό! Και σας ευχαριστούμε πολύ”.
Aπαντώντας και ευχαριστώντας από την πλευρά του Θ.Ο.Ε., ο Πρόεδρός του Θ.Ο.Ε. και σκηνοθέτης του έργου Δημήτρης Σίδερης, ανέφερε μεταξύ άλλων τα εξής: “είναι το πρώτο έργο της χρονιάς, έργο εμβληματικό όχι ξεχασμένο, ένα σημαντικό έργο, ένα έργο σταθμός στην νεοελληνική δραματουργία, του μεγάλου Άγγελου Τερζάκη που είναι και κοντινός μας πατριώτης, από το Ναύπλιο και που πέρα από εκπληκτικός πεζογράφος υπήρξε και θεατρικός συγγραφέας. Αυτό ήταν το δεύτερο θεατρικό έργο του, έχει γράψει τη Θεοφανώ, τον Αυτοκράτορα Μιχαήλ και άλλα, υπήρξε πρόεδρος της καλλιτεχνικής επιτροπής και ένα διάστημα του Διοικητικού Συμβουλίου του Εθνικού θεάτρου, μια μεγάλη μορφή των γραμμάτων και ένας από τους βασικούς εκπροσώπους της Γενιάς του Τριάντα. Αυτό το έργο το έγραψε το 1937, παραγγελία της Μαρίκας Κοτοπούλη, η οποία είχε παίξει στην πρώτη παράσταση και το ρόλο της Λεμονιάς και η Μαίρη Αρώνη είχε παίξει το ρόλο της Μαρίνας. Παραστάσεις μυθικές, πρόσωπα μυθικά. Αυτό το έργο δεν παίζεται πια εύκολα και συχνά. Προσπαθήσαμε να κρατήσουμε όλα τα στοιχεία που έχουν μια διαχρονικότητα. Ο Τερζάκης είχε επηρεαστεί στο συγκεκριμένο έργο και από τον Λόρκα και από τις Τρείς Αδελφές του Τσέχωφ. Και πραγματικά, θεωρούμε το έργο αυτό επίκαιρο, ιδιαίτερα στις μέρες μας, με τις γυναικοκτονίες που γίνονται -γιατί γυναικοκτονία δεν είναι μόνο η δολοφονία η ψυχρή μιας γυναίκας, γυναικοκτονία είναι και η εξώθηση μιας γυναίκας στην αυτοκτονία, για να αποφύγει τον κοινωνικό στιγματισμό. Και σήμερα ακόμη, στην επαρχία, δεν έχουν φύγει ολότελα όλα αυτά, και βέβαια και στην εποχή μας, όταν ακόμα συζητάμε για το τις γυναίκες, μιλάμε για ποσοστώσεις και άλλα πράγματα. Έχουμε ακόμα βήματα να κάνουμε ως κοινωνία. Θα ήθελα, τέλος, να σας παρουσιάσω το Θοδωρή το Μπρουτζάκη, είναι καινούργιος φίλος και είναι η πρώτη μας συνεργασία -είναι μουσικός, κλασσικός πιανίστας και συνάδελφος, έχει παίξει πολύ και με το Βασίλη το Λέκκα τον προσφιλή μας, αλλά πέραν τούτου, έχει γράψει ένα αξιόλογο έργο που έχει παιχτεί στο Μέγαρο και αλλού. Ο Θοδωρής έγραψε αυτή τη μουσική κατά παραγγελία, η ιδέα ήταν να γραφτεί η εισαγωγή πάνω στο Βαλς των Χαμένων Ονείρων του Χατζηδάκι, που έχει το θέμα της ματαίωσης των ονείρων και των προσδοκιών και πραγματικά έγραψε μια εξαίσια μουσική, που ήταν πολύ σημαντικό κομμάτι της ατμόσφαιρας του έργου. Ένα μεγάλο ευχαριστώ!”
ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ:
Σκηνοθεσία: Δημήτρης Ι. Σίδερης
Σκηνικά - Κοστούμια: Ι. Ξυπολιάς - Δ. Σίδερης
Moυσική: Θοδωρής Μπρουτζάκης
Φωτισμοί: Ίων Ξυπολιάς
ΔΙΑΝΟΜΗ:
Διαλεχτή Μαρκογιάννη: Ελένη Ντάκου, Λεμονιά Μαρκογιάννη: Βίκυ Παπάζογλου, Ροζαλία Μαρκογιάννη: Ιωάννα Μέξη, Μαρίνα Μαρκογιάννη: Αλίκη Πάζιου, Ανθούλα Μαρκογιάννη: Βενετία Κωστελένου, Κλεάνθης Μαρκογιάννης: Παντελής Τόδωρης, Σάββας Χρηστούδης: Αρτέμης Αϊβαλιώτης, Ζαχαρίας Τρέκλας: Κώστας Πεντεδέκας, Κοσμάς Λεφούσης: Γιώργος Πέλλας, Αδριανός: Γιάννης Καϊμασίδης.
ΣΗΜΕΙΩΜΑ ΤΟΥ ΣΚΗΝΟΘΕΤΗ
Το 1937 ο τριαντάχρονος Άγγελος Τερζάκης γράφει το δεύτερο θεατρικό του έργο, «Το Γαμήλιο Εμβατήριο». Το 1937 ξαναδουλεύει την δεύτερη και τρίτη σκηνή και η Μαρίκα Κοτοπούλη με το θίασό της ανεβάζει την παράσταση στο Rex.
O Άγγελος Τερζάκης (Ναύπλιο 1907 – Αθήνα 1979) είναι ένας από τους σημαντικότερους Έλληνες πεζογράφους μας. Μία πολυσχιδής πνευματική προσωπικότητα. Ανήκει στην λεγόμενη «γενιά του 1930» που έφερε τον αέρα της ανανέωσης στα ελληνικά γράμματα.
Ο Άγγελος Τερζάκης θαύμαζε τον Ίψεν, τον Λόρκα, τον Τσέχωφ και ομολογούσε τις επιρροές που δέχθηκε μελετώντας τα έργα τους.
Το έργο αυτό αποτελεί ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα ελληνικού αστικού Δράματος με συμβολικές προεκτάσεις. Το θέμα του είναι παρμένο απ' το μεσοαστικό και το μικροαστικό περιβάλλον της ελληνικής επαρχίας και έχει ως κύρια πρόσωπα μια μάνα χήρα, με τέσσερις ανύπαντρες κόρες κι έναν γιο που εργάζεται στην πρωτεύουσα. Όλες οι ελπίδες της μάνας και των τεσσάρων κοριτσιών στηρίζονται σ' αυτόν τον μοναχογιό. Κάποια μέρα εκείνος επιστρέφει στην επαρχία, όχι όμως για να μείνει κοντά τους. Έρχεται να ξεπουλήσει και το τελευταίο τους κτήμα, γιατί έκανε μια κατάχρηση στην εταιρεία που εργάζεται και πρέπει να βάλει τα χρήματα στη θέση τους πριν αποκαλυφθεί η πράξη του.
Η παράσταση αφορά την πρώτη απόπειρα ενασχόλησης του Θεατρικού Ομίλου Ερμιονίδας, με έργο του μεγάλου μας, Ναυπλιώτη, Άγγελου Τερζάκη. Ένα έργο συγκλονιστικό και δυστυχώς αρκετά επίκαιρο, αν ειδωθεί κάτω από το πρίσμα του φαινομένου των πρόσφατων γυναικοκτονιών. Γιατί γυναικοκτονία δε θεωρείται μόνο η δολοφονία μιας γυναίκας, αλλά και ο εξαναγκασμός της σε αυτοκτονία, προκειμένου να αντιμετωπίσει την εξαπάτησή της και να αποφύγει την κατακραυγή και το στιγματισμό του κοινωνικού περιβάλλοντος.
Θέλω να ευχαριστήσω όλους τους συντελεστές αυτής της παράστασης. Τον Ίωνα τον Ξυπολιά για τους υπέροχους φωτισμούς και τη συμβολή του στην κατασκευή του σκηνικού. Καλωσορίζω τον Θοδωρή τον Μπρουτζάκη, τον εξαιρετικό μουσικό, στον Όμιλό μας και τον ευχαριστώ για την εξαίσια και πολύ δεμένη με το έργο, μουσική που μας έγραψε. Είναι η πρώτη μας συνεργασία, αλλά σίγουρα θα υπάρξει συνέχεια. Οι φωτισμοί του Ίωνα δεμένοι με τις υπέροχες μουσικές του Θοδωρή, δημιουργούν εξαιρετικές ατμόσφαιρες.
Τέλος, ευχαριστώ όλους τους ηθοποιούς, κορίτσια και αγόρια που πήραν μέρος στην παράσταση, και ζωντάνεψαν επί σκηνής τους ήρωες του Τερζάκη.
Δημήτρης Ι. Σίδερης, Μάρτιος 2023