Όλοι αυτοί στα ψηφοδέλτια του ΣΥΡΙΖΑ, με το περιτύλιγμα της «προοδευτικής διακυβέρνησης». Καμιά εντύπωση... Απλώς επιβεβαίωση ότι στο έδαφος της ίδιας αντιλαϊκής πολιτικής που υπηρετούν ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ, ΠΑΣΟΚ και τα εξαπτέρυγά τους, δεν υπάρχει μόνο η δυνατότητα να σχηματίζουν κυβέρνηση όλοι με όλους, αλλά εξαφανίζονται και τα μεταξύ τους «σύνορα», διευκολύνοντας την κινητικότητα στελεχών και πολιτευτών από τον έναν στον άλλον.
Το παιχνίδι της «ανακύκλωσης», άλλωστε, το έχει ξαναδεί ο λαός σε όλους τους συνδυασμούς. Ανάλογες διαδρομές και βιογραφικά μπορεί να συναντήσει κανείς και στα υπόλοιπα αστικά κόμματα.
Ποιος δεν θυμάται τον υπουργό Άμυνας του ΣΥΡΙΖΑ να χρίζεται έστω και για λίγη ώρα υπουργός της ΝΔ, σε έναν από τους τελευταίους ανασχηματισμούς; Ποιος δεν θυμάται το μισό υπουργικό συμβούλιο της ΝΔ να στελεχώνεται από πρώην υπουργούς του ΠΑΣΟΚ και σήμερα ο πρωθυπουργός να λέει για «κυβερνήσεις πολλών χρωμάτων»; Τον ΣΥΡΙΖΑ να ζητάει μέσα στην πανδημία υπουργό Υγείας κοινής αποδοχής με τη ΝΔ κ.ά.;
Κι αν ο ΣΥΡΙΖΑ παρουσιάζει ως δήθεν δευτερεύον το αντιλαϊκό «παλμαρέ» όλων αυτών και πρωτεύον τη συγκόλλησή τους για την κυβερνητική εναλλαγή, αξίζει από την ανάποδη να σκεφτεί κανείς τι είναι αυτό που κάνει όλους αυτούς να αισθάνονται στον ΣΥΡΙΖΑ ...σαν στο σπίτι τους!
Πολύ απλά, εκείνοι που ψήφισαν με τα δυο χέρια, εφάρμοσαν και υπερασπίστηκαν μνημόνια και αντιλαϊκά μέτρα όλα τα προηγούμενα χρόνια, δεν αισθάνονται καθόλου ξένοι στον ΣΥΡΙΖΑ, που ψήφισε μαζί τους το 3ο μνημόνιο, δεσμεύεται για «δίκαιη» διανομή του Ταμείου Ανάκαμψης και για τήρηση των μνημονίων διαρκείας της ΕΕ.
Εκείνοι που έβαλαν φαρδιά - πλατιά την υπογραφή τους στο ξεσπίτωμα χιλιάδων νοικοκυριών, βρίσκουν οικείο τον ΣΥΡΙΖΑ, που όχι μόνο πήγε το έργο τους πολλά βήματα παραπέρα, με τους ηλεκτρονικούς πλειστηριασμούς και την ποινικοποίηση των αγώνων εναντίον τους, αλλά και που σήμερα εγγυάται με τις προτάσεις του ότι οι τράπεζες δεν θα χάσουν ούτε σεντς, με νέους εκβιασμούς και βάρη στα λαϊκά σπίτια.
Όσοι σε δήμους και Περιφέρειες «έτρεξαν» με επιτυχία τη φορομπηξία, τις ιδιωτικοποιήσεις, τις συγχωνεύσεις σχολείων, είναι φυσικό να αποδέχονται με χαρά τη στήριξη του ΣΥΡΙΖΑ, που κάνει τα ίδια εκεί που εξέλεξε δημοτικές αρχές και τώρα ισχυρίζεται ότι μπορεί καλύτερα από οποιονδήποτε άλλον να διασφαλίσει τα ματωμένα πρωτογενή πλεονάσματα, να κάνει πιο «δίκαιες» ιδιωτικοποιήσεις και «απελευθερώσεις».
Όσοι υπηρέτησαν τον «ευρωατλαντικό προσανατολισμό της χώρας» νιώθουν άνετα στον ΣΥΡΙΖΑ που προετοίμασε τη συμφωνία για τις αμερικανικές βάσεις, που έκλεινε τα ντιλ με τον «διαβολικά καλό» Τραμπ και σήμερα δηλώνει ξανά παρών στα ΝΑΤΟικά σχέδια για «Πρέσπες του Αιγαίου». «Όμοιος τον όμοιο και η κοπριά στα λάχανα», δηλαδή, που λέει κι ο λαός.
Δεν είναι λοιπόν καθόλου τυχαίο ότι «όλοι κολλάνε με όλους», αφού στα «μεγάλα και βασικά», αυτά δηλαδή που καθορίζουν την πορεία των κυβερνήσεων, ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ, ΠΑΣΟΚ, κι από κοντά και όλοι οι πρόθυμοι, ομονοούν. Γι' αυτό και η λαϊκή ψήφος στις 21 Μάη πρέπει να σημαδέψει σωστά: Με δυνατό ΚΚΕ, για να δυναμώσει η πάλη απέναντι στην από χέρι αντιλαϊκή πολιτική της όποιας επόμενης κυβέρνησης!
T.E ΑΡΓΟΛΙΔΑΣ
