Στις 23 Απριλίου, φεύγουν από τη ζωή δύο εξέχοντες λογοτέχνες, με παγκόσμια εμβέλεια και αναγνώριση, ο Ισπανός συγγραφέας Μιγκέλ ντε Θερβάντες και ο Άγγλος δραματουργός Ουίλιαμ Σαίξπηρ.
Με αφορμή τη διπλή αυτή απώλεια, η UNESCO έχει καθιερώσει την 23η Απριλίου ως Παγκόσμια Ημέρα του Βιβλίου και των Πνευματικών Δικαιωμάτων, θέλοντας να αποδώσει φόρο τιμής στο βιβλίο και τους συγγραφείς και να ενθαρρύνει όλους, κυρίως τους νέους, να ανακαλύψουν τη μαγεία της ανάγνωσης και το έργο όλων αυτών των δημιουργών που συντέλεσαν στην κοινωνική και πολιτιστική πρόοδο της ανθρωπότητας.
Το βιβλίο, ιδίως στην έντυπη μορφή του, παραμένει σταθερή και διαχρονική αξία, ανεξάρτητα από την εξέλιξη της τεχνολογίας. Αποτελεί έναν πιστό συνοδοιπόρο του ανθρώπου που θέλει να καλλιεργήσει και να ασκήσει το πνεύμα και την ψυχή του. Είναι ένας γνήσιος τρόπος ψυχαγωγίας (< ψυχή + ἄγω), που ανατάσσει τον άνθρωπο ως πνευματική και ψυχική οντότητα.
Αναμφισβήτητα, η ψηφιακή εποχή έχει ως αποτέλεσμα μεγάλες ανακατατάξεις και αλλαγές στον χώρο του βιβλίου. Οι ηλεκτρονικές πλατφόρμες ανάγνωσης, τα e-books και οι ηλεκτρονικές εκδόσεις κάνουν ήδη αισθητή την παρουσία τους, χωρίς, ωστόσο, να διασφαλίζεται η ισότιμη πρόσβαση όλων σε αυτά. Σε κάθε περίπτωση, όμως, οι ηλεκτρονικές εκδοχές ήρθαν για να μείνουν και να προσφέρουν περισσότερες δυνατότητες επαφής με το βιβλίο.
Βέβαια, είτε ψηφιακό είτε παραδοσιακό, το βιβλίο ήταν και θα είναι χώρος συνάντησης και διακίνησης ιδεών και συναισθημάτων. Επαναπροσδιορίζοντας τη σχέση μας με αυτό, πρέπει να σκεφτούμε τον ρόλο των βιβλιοθηκών, των κοινοτήτων ανάγνωσης, της τοπικής αυτοδιοίκησης και των Περιφερειών στη σφυρηλάτηση ισχυρών δεσμών του ατόμου με το βιβλίο. Επιβάλλεται, όμως, να σκεφτούμε και τις ανισότητες πρόσβασης στο βιβλίο, τα εμπόδια που υπάρχουν και τους τρόπους να τα υπερβούμε, ιδίως σε σχέση με τις νεότερες γενιές.
Το βιβλίο, ιδίως στην έντυπη μορφή του, παραμένει σταθερή και διαχρονική αξία, ανεξάρτητα από την εξέλιξη της τεχνολογίας. Αποτελεί έναν πιστό συνοδοιπόρο του ανθρώπου που θέλει να καλλιεργήσει και να ασκήσει το πνεύμα και την ψυχή του. Είναι ένας γνήσιος τρόπος ψυχαγωγίας (< ψυχή + ἄγω), που ανατάσσει τον άνθρωπο ως πνευματική και ψυχική οντότητα.
Αναμφισβήτητα, η ψηφιακή εποχή έχει ως αποτέλεσμα μεγάλες ανακατατάξεις και αλλαγές στον χώρο του βιβλίου. Οι ηλεκτρονικές πλατφόρμες ανάγνωσης, τα e-books και οι ηλεκτρονικές εκδόσεις κάνουν ήδη αισθητή την παρουσία τους, χωρίς, ωστόσο, να διασφαλίζεται η ισότιμη πρόσβαση όλων σε αυτά. Σε κάθε περίπτωση, όμως, οι ηλεκτρονικές εκδοχές ήρθαν για να μείνουν και να προσφέρουν περισσότερες δυνατότητες επαφής με το βιβλίο.
Βέβαια, είτε ψηφιακό είτε παραδοσιακό, το βιβλίο ήταν και θα είναι χώρος συνάντησης και διακίνησης ιδεών και συναισθημάτων. Επαναπροσδιορίζοντας τη σχέση μας με αυτό, πρέπει να σκεφτούμε τον ρόλο των βιβλιοθηκών, των κοινοτήτων ανάγνωσης, της τοπικής αυτοδιοίκησης και των Περιφερειών στη σφυρηλάτηση ισχυρών δεσμών του ατόμου με το βιβλίο. Επιβάλλεται, όμως, να σκεφτούμε και τις ανισότητες πρόσβασης στο βιβλίο, τα εμπόδια που υπάρχουν και τους τρόπους να τα υπερβούμε, ιδίως σε σχέση με τις νεότερες γενιές.
