Οι αγρότες πρακτικά ποτίζουν τις καλλιέργειες τους με θαλασσινό νερό, με αποτέλεσμα αυτές να κινδυνεύουν να βγουν εκτός παραγωγής σε 2 με 3 χρόνια.
Την ίδια ώρα έχει σχεδόν διπλασιαστεί η τιμή χρέωσης ανά κυβικό μέτρο νερού άρδευσης από τον ΓΟΕΒ στους ΤΟΕΒ, ενώ αυξήθηκε και το ετήσιο πάγιο.
Οι κυβερνήσεις όλων των αποχρώσεων έχουν διαχρονικά τεράστιες ευθύνες για την κατάσταση καθώς ενώ γνωρίζουν το πρόβλημα δεν έχουν κάνει καμία παρέμβαση για τον εκσυγχρονισμό του έργου του Ανάβαλου και την ενίσχυσή του με άλλες παρεμβάσεις, παρά το γεγονός ότι υπάρχουν όλες οι τεχνικές και επιστημονικές δυνατότητες για ποιοτικό και σε επάρκεια νερό.
Ας αφήσουν λοιπόν η ΝΔ, το ΠΑΣΟΚ και ο ΣΥΡΙΖΑ, αλλά και η Περιφερειακή Αρχή Πελοποννήσου την υποκριτική αγωνία τους για το αρδευτικό της Αργολίδας. Όλοι τους έχουν τη φωλιά τους λερωμένη.
Είναι μάλιστα προκλητική η προσπάθεια που γίνεται από αυτές τις δυνάμεις, από παλιούς και νέους “σωτήρες” και “προστάτες”, ώστε να μετακυλιστεί η ευθύνη της άρδευσης και του ενεργειακού κόστους στις πλάτες των ίδιων των αγροτών με την προώθηση διαφόρων σχεδίων “συνδιαχείρισης”, τα οποία όχι μόνο δεν δίνουν λύση στο πρόβλημα αλλά υλοποιούν τις πολιτικές της “πράσινης μετάβασης”, της περαιτέρω ιδιωτικοποίησης του νερού και την Κοινή Αγροτική Πολιτική (ΚΑΠ) της ΕΕ που οδήγησαν στη σημερινή κατάσταση.
Επιπλέον οι βιοπαλαιστές αγρότες της Αργολίδας δεν μπορούν να περιμένουν καμιά θετική εξέλιξη από μια διαβούλευση πάνω σε σχέδια διαχείρισης τα οποία βασίζονται και προωθούν εξορισμού την Κοινή Αγροτική Πολιτική της ΕΕ, δηλαδή την πολιτική που ευθύνεται για την ασφυκτική κατάσταση και το σταδιακό ξεκλήρισμα.
Αντίθετα να αξιοποιήσουν την πείρα τους που ξεκάθαρα δείχνει ότι μόνο με τον δικό τους αγώνα και κινητοποίηση μπορούν να έχουν κατακτήσεις. Η διέξοδος της μαζικής, μαχητικής διεκδίκησης, μακριά από τις διάφορες σειρήνες που θέλουν να τους φορτώσουν με νέα βάρη και ευθύνες, είναι μονόδρομος για την επιβίωσή τους. Εδώ και τώρα το κράτος να εξασφαλίσει:
· Συντήρηση και άμεση υλοποίηση των αναγκαίων τεχνικών έργων διασφάλισης της ποιότητας του νερού, της μείωσης του ενεργειακού κόστους, της επάρκειας και της ορθολογικής διαχείρισης του νερού, χωρίς ΣΔΙΤ.
· Κατασκευή υποδομών εμπλουτισμού των επίγειων και υπόγειων υδροφορέων, καθώς και ενεργοποίηση τεχνικών εξοικονόμησης του διαθέσιμου νερού.
· Ύδρευση και άρδευση με ελεγμένο, ποιοτικό, νερό και μείωση των τελών.
Το ΚΚΕ με συνέπεια και αποφασιστικότητα βρίσκεται μέσα σε αυτόν τον αγώνα για το δικαίωμα των βιοπαλαιστών αγροτών να παραμείνουν στα χωράφια τους, να καλλιεργούν και να ζουν με αξιοπρέπεια, να παράγουν φθηνά, ποιοτικά και ασφαλή προϊόντα για την κάλυψη, πρώτα και κύρια, των διατροφικών αναγκών του λαού. Για αυτόν ακριβώς τον λόγο η περαιτέρω ενίσχυση του ΚΚΕ στις 25 Ιούνη θα δώσει δύναμη στις διεκδικήσεις τους.
Μόνο ο λαός μπορεί να σώσει τον λαό στον δρόμο της ανατροπής.
Οι κυβερνήσεις όλων των αποχρώσεων έχουν διαχρονικά τεράστιες ευθύνες για την κατάσταση καθώς ενώ γνωρίζουν το πρόβλημα δεν έχουν κάνει καμία παρέμβαση για τον εκσυγχρονισμό του έργου του Ανάβαλου και την ενίσχυσή του με άλλες παρεμβάσεις, παρά το γεγονός ότι υπάρχουν όλες οι τεχνικές και επιστημονικές δυνατότητες για ποιοτικό και σε επάρκεια νερό.
Ας αφήσουν λοιπόν η ΝΔ, το ΠΑΣΟΚ και ο ΣΥΡΙΖΑ, αλλά και η Περιφερειακή Αρχή Πελοποννήσου την υποκριτική αγωνία τους για το αρδευτικό της Αργολίδας. Όλοι τους έχουν τη φωλιά τους λερωμένη.
Είναι μάλιστα προκλητική η προσπάθεια που γίνεται από αυτές τις δυνάμεις, από παλιούς και νέους “σωτήρες” και “προστάτες”, ώστε να μετακυλιστεί η ευθύνη της άρδευσης και του ενεργειακού κόστους στις πλάτες των ίδιων των αγροτών με την προώθηση διαφόρων σχεδίων “συνδιαχείρισης”, τα οποία όχι μόνο δεν δίνουν λύση στο πρόβλημα αλλά υλοποιούν τις πολιτικές της “πράσινης μετάβασης”, της περαιτέρω ιδιωτικοποίησης του νερού και την Κοινή Αγροτική Πολιτική (ΚΑΠ) της ΕΕ που οδήγησαν στη σημερινή κατάσταση.
Επιπλέον οι βιοπαλαιστές αγρότες της Αργολίδας δεν μπορούν να περιμένουν καμιά θετική εξέλιξη από μια διαβούλευση πάνω σε σχέδια διαχείρισης τα οποία βασίζονται και προωθούν εξορισμού την Κοινή Αγροτική Πολιτική της ΕΕ, δηλαδή την πολιτική που ευθύνεται για την ασφυκτική κατάσταση και το σταδιακό ξεκλήρισμα.
Αντίθετα να αξιοποιήσουν την πείρα τους που ξεκάθαρα δείχνει ότι μόνο με τον δικό τους αγώνα και κινητοποίηση μπορούν να έχουν κατακτήσεις. Η διέξοδος της μαζικής, μαχητικής διεκδίκησης, μακριά από τις διάφορες σειρήνες που θέλουν να τους φορτώσουν με νέα βάρη και ευθύνες, είναι μονόδρομος για την επιβίωσή τους. Εδώ και τώρα το κράτος να εξασφαλίσει:
· Συντήρηση και άμεση υλοποίηση των αναγκαίων τεχνικών έργων διασφάλισης της ποιότητας του νερού, της μείωσης του ενεργειακού κόστους, της επάρκειας και της ορθολογικής διαχείρισης του νερού, χωρίς ΣΔΙΤ.
· Κατασκευή υποδομών εμπλουτισμού των επίγειων και υπόγειων υδροφορέων, καθώς και ενεργοποίηση τεχνικών εξοικονόμησης του διαθέσιμου νερού.
· Ύδρευση και άρδευση με ελεγμένο, ποιοτικό, νερό και μείωση των τελών.
Το ΚΚΕ με συνέπεια και αποφασιστικότητα βρίσκεται μέσα σε αυτόν τον αγώνα για το δικαίωμα των βιοπαλαιστών αγροτών να παραμείνουν στα χωράφια τους, να καλλιεργούν και να ζουν με αξιοπρέπεια, να παράγουν φθηνά, ποιοτικά και ασφαλή προϊόντα για την κάλυψη, πρώτα και κύρια, των διατροφικών αναγκών του λαού. Για αυτόν ακριβώς τον λόγο η περαιτέρω ενίσχυση του ΚΚΕ στις 25 Ιούνη θα δώσει δύναμη στις διεκδικήσεις τους.
Μόνο ο λαός μπορεί να σώσει τον λαό στον δρόμο της ανατροπής.
