Καταρχήν πριν από ένα μήνα είχαμε 2 εκλογικές αναμετρήσεις, όπου ο κ. Πετράκος ήταν υποψήφιος με το ΜΕΡΑ25 (με βάση την συμφωνία συνεργασίας με ΜΕΡΑ25 – ΛΑΕ). Το ίδιο ισχύει και για όλα τα υπόλοιπα κόμματα που απευθύνεται η πρόταση, όπου το κάθε ένα συμμετείχε με τον δικό του πολιτικό φορέα, πρόγραμμα και θέσεις. Τι άλλαξε αυτόν τον μήνα και υπάρχει πλέον έδαφος τώρα να συνεργαστούμε στην Περιφέρεια Πελοποννήσου; Γιατί αυτή η πρόταση αφορά μόνο την Περιφέρεια και αφήνει απ’ έξω όλους τους άλλους Δήμους της Πελοποννήσου; Σε πόσους Δήμους κατέβηκε η ΛΑΕ, στις προηγούμενες εκλογές και τι τράμπες έκαναν σε Δήμους και Περιφέρεια ανταλλάσοντας ψήφους με διάφορους δήμαρχους της αριστεράς ή μη; Αλήθεια σε αυτές τις εκλογές που η συγκεκριμένη παράταξη έβγαλε «ομόφωνα» (όπως λένε οι ίδιοι) την συγκεκριμένη πρόταση – κάλεσμα, πως σχολιάζουν το γεγονός ότι ο Δρούγκας Δημοσθένης – νυν Περιφερειακός Σύμβουλος της Αγωνιστικής Συνεργασίας – έχει ήδη ανακοινωθεί ως υποψήφιος με ψηφοδέλτιο που στηρίζεται από ΣΥΡΙΖΑ - ΠΑΣΟΚ στον Δήμο Ναυπλίου; Τι θα κάνουν στη Περιφέρεια στο δεύτερο γύρο των εκλογών; Ποιόν θα επιλέξουν;
Δήμος και Περιφέρεια είναι όργανα – τμήματα του αστικού κράτους. Με διαφορετικό καταμερισμό και ρόλο, όμως με κοινή αποστολή: την προώθηση των επιχειρηματικών συμφερόντων, των στόχων του κεφαλαίου όπως εξειδικεύονται σε κάθε κρίκο και περιοχή. Το πρόβλημα δεν είναι μόνο στο ποιος «διοικεί», αλλά ο ίδιος ο θεσμός της Τοπικής Διοίκησης, που είναι αντιδραστικός από τη φύση του, από το νομικό πλαίσιο μέσα στο οποίο κινείται. Η συγκεκριμένη πρόταση δε θέλει να αντιληφτεί ότι με τον «Καποδίστρια», τον «Καλλικράτη», τον «Κλεισθένη», ότι «αυτοδιοικητικό» υπήρχε έχει χαθεί!! Οι Περιφέρειες και οι Δήμοι είναι Κράτος, το ίδιο αντιδραστικό με το κεντρικό, κράτος αστικό - ταξικό, ο τοπικός εκπρόσωπος των μονοπωλίων και της κερδοφορίας τους, το μακρύ τους χέρι στην τσέπη των λαϊκών οικογενειών. Ακόμα και στην Πάτρα, που έχει ανατεθεί από τον λαό στους Κομμουνιστές η διοίκηση του Δήμου, η δημοτική αρχή ασκεί αντιπολίτευση και παρά τα δεμένα χέρια που έχει, πάει κόντρα στους νόμους και τις κατευθύνσεις. Ότι καταφέρνει και κερδίζει γίνεται με τη λαϊκή αρωγή, τη λαϊκή κινητοποίηση!
Ταυτόχρονα όμως ακόμα και ο εμπνευστής της ιδέας, κ. Πετράκος δεν είναι χτεσινός! Έχει θητεία και στην κεντρική πολιτική σκηνή και στην περιφέρεια. Πριν ένα μήνα επέλεξε συνεργασία με τον εκπρόσωπο των Τραπεζιτών, τον υπουργό οικονομίας της κυβέρνησης της «πρώτης φοράς αριστερά» Βαρουφάκη που δήλωσε ότι για το εκλογικό αποτέλεσμα φταίει ο ΣΥΡΙΖΑ που δεν δέχτηκε να κουβεντιάσουν την προοδευτική διακυβέρνηση που πρότεινε το ΜΕΡΑ 25! Από την άλλη όλα τα προηγούμενα χρόνια ως μέλος του Περιφερειακού Συμβουλίου ο κ. Πετράκος και η παράταξή του, αθώωνε την ΕΕ, τα κόμματα του κεφαλαίου, τις κυβερνήσεις καλώντας σε συμπόρευση με δυνάμεις μέσα στο Περιφερειακό Συμβούλιο που έχουν ευθύνη για την αντιλαϊκή πολιτική. Είναι χαρακτηριστικά ορισμένα:
Αποπροσανατόλιζε και αποπροσανατολίζει το λαό με τις περίφημες υποτιθέμενες κόκκινες κάρτες της ΕΕ για τα ΣΔΙΤ των απορριμμάτων, λέγοντας ότι η περιφέρεια, η κυβέρνηση δεν ακολουθούσε τάχα την φιλοπεριβαλλοντολογική πολιτική της ΕΕ, και υλοποιούσε ένα έργο υπερκοστολογημένο, φαραωνικό κτλ. Δηλαδή και προστάτης του Περιβάλλοντος η ΕΕ!
Στοιχιζόταν πίσω από επιχειρηματικά συμφέροντα όπως με την Παναιγειάλεια Ένωση για τη σταφίδα που ζητούσε στήριξη των λεγόμενων ενώσεων, δηλαδή των Α.Ε. που ρουφάνε το αίμα του αγρότη.
Έμπαινε μπροστά για τη διεκδίκηση κονδυλίων για να τελειώσουν τα έργα, στην κοινή καθομιλουμένη, για να συνεχίζουν «να τρώνε οι εργολάβοι», πχ το γνωστό Τζάνε – Καλαμάκι, γιατί θεωρεί αναχρονιστική την πρόταση του ΚΚΕ για αποκλειστικά δημόσιο φορέα κατασκευών. Υπέρμαχος και της επιχειρηματικής δράσης!
Έφτασε στο σημείο να πρωτοστατεί στην συγκρότηση συντονιστικής επιτροπής από στελέχη της Ν.Δ του ΣΥΡΙΖΑ και του ΠΑΣΟΚ για την «αποκατάσταση της δημοκρατίας και της συνταγματικής νομιμότητας», με αφορμή την απόφαση του ΣΤΕ για τις ρυθμίσεις Θεοδωρικάκου, υπερασπιζόμενος όπως έλεγε το «δημοκρατικό θεσμό της τοπικής αυτοδιοίκησης».
Όλα τα προηγούμενα χρόνια ηγήθηκε στην κατασυκοφάντηση της Λαϊκής Συσπείρωσης στην Πελοπόννησο γιατί δεν γίναμε νεροκουβαλητές του Τατούλη στην αντιπαράθεσή του με το Νίκα. Τώρα όμως που έφυγε ο Νίκας, θα συνεχίσουν τον κοινό αγώνα με τον Τατούλη, ενάντια στο νέο εκλεκτό του Σαμαρά και της ΝΔ για τον περιφερειακό θώκο; Στο αντιΠτωχός μέτωπο μήπως χωράει και το ΠΑΣΟΚ και ο ΣΥΡΙΖΑ;
Όμως με ευθύνη και του ίδιου του κ. Πετράκου οι δυνάμεις της ΛΑΕ στο εργατικό – συνδικαλιστικό κίνημα έχουν και εκεί βεβαρυμμένο παρελθόν. Κοινά ψηφοδέλτια με το ΠΑΣΟΚ – ΣΥΡΙΖΑ όπως πρόσφατα στο ΝΤ ΑΔΕΔΥ στην Μεσσηνία. Συνεργασία και κοινή γραμμή με την ΝΔ στο Εργατικό Κέντρο Καλαμάτας μοιράζοντας καρέκλες και κάνοντας τους λαγούς στο αντιΠΑΜΕ μέτωπο. Ακόμα στο Παμμεσσηνιακό Σωματείο Ιδιωτικών Υπαλλήλων, όπου μαζί με στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ πιάστηκαν στα πράσα να αλλοιώνουν συσχετισμούς κάνοντας νοθείες, με αποτέλεσμα τον αποκλεισμό στελεχών της ΛΑΕ από το ίδιο το Εργατικό Κέντρο Καλαμάτας. Ήταν το πρώτο σωματείο σε όλο τον Νομό που εφάρμοσε τον Νόμο Χατζηδάκη για τις ηλεκτρονικές ψηφοφορίες, προλαβαίνοντας σε ταχύτητα ακόμα και τα στελέχη της ΝΔ.
Η συγκεκριμένη πρόταση δεν αφορά τα συμφέροντα του λαού, το καλύτερο μέλλον του κινήματος και των λαϊκών αγώνων. Τα «προοδευτικά σχήματα», τα μίνιμουμ προγράμματα, οι λογικές του «εφικτού», δοκιμασμένα πολλάκις τελικά το μόνο που κάνουν είναι να γαλουχούν τον πιο προοδευτικό κόσμο στο ότι οι μόνες λύσεις που μπορούμε να διεκδικούμε είναι αυτές που το σύστημα αφήνει. Να καλλιεργούν τις λογικές του μικρότερου κακού που οδηγούν στο κάκιστο, με τα γνωστά πρόσφατα αποτελέσματα. Να οδηγούν σε απογοήτευση και αποστράτευση, σε συμβιβασμό και σε εκπτώσεις από ότι σήμερα αξίζει, με βάση τα σύγχρονα δεδομένα, τα επιτεύγματα της τεχνικής και της επιστήμης.
Και δεν θα συναινέσουμε στο όνομα της «πολιτικής επιβίωσης» του κάθε ενός, να ξαναζεσταθούν ξινισμένες σούπες που έχει πληρώσει ακριβά ο αγνός λαϊκός, προοδευτικός και αριστερός κόσμος, να κάνει το εργατικό – λαϊκό κίνημα βήματα πίσω.
Το ΚΚΕ απευθύνεται πλατιά, σε κάθε εργαζόμενο που αγανακτεί από την αντιλαϊκή πολιτική και ανησυχεί για το μέλλον των παιδιών του και τους καλεί σε κοινό αγώνα και πάλη. Στα ψηφοδέλτια της Λαϊκής Συσπείρωσης, μαζί με τα μέλη και τα στελέχη του ΚΚΕ, συμμετέχουν και συμπορευόμενοι- συνεργαζόμενοι με το ΚΚΕ, με ενστάσεις και παρατηρήσεις για την πολιτική του Κόμματος, που όμως συμφωνούμε σε ορισμένα βασικά, καταρχήν για το ρόλο της τοπικής διοίκησης, για την ανάγκη για 100% λαϊκή, μαχητική αντιπολίτευση μέσα και έξω από το Περιφερειακό Συμβούλιο Πελοποννήσου. Που πιστεύουν ότι η λύση δεν βρίσκεται στην αναζήτηση νέων σωτήρων από μία κυβερνητική εναλλαγή, αλλά στην ενίσχυση του ρεύματος αμφισβήτησης της αστικής πολιτικής, του ταξικού χαρακτήρα των κομμάτων, των κυβερνήσεων και συνολικά του κράτους του κεφαλαίου. Στην ενίσχυση του ρεύματος που αναζητά λύση στα σημερινά προβλήματα μέσα από τον οργανωμένο αγώνα, την συμμετοχή στο κίνημα, τη συλλογική δράση, την ταξική πάλη.
Άρθρο του Νίκου Γόντικα
Περιφερειακού Συμβούλου Πελοποννήσου.
