Κάθε χορωδιακή χρονιά της Τελέσιλλας κλείνει με προσκύνημα στην Ιερά Μονή του Αγίου Βλασίου στα Άνω Τρίκαλα Κορινθίας.
Έτσι και φέτος το Σάββατο 1η Ιουλίου η χορωδία του συλλόγου οργανώσαμε το προσκύνημα αυτό με σκοπό να ψάλλουμε στη θεία λειτουργία και στο μνημόσυνο για τους αγαπημένους μας... Ιωάννη Κόντη τον μαέστρο μας και των χορωδών μας και φίλων Γεώργιο, Βασιλική, Μαρία και Λουίζα.
Φτάνοντας στο Ξυλόκαστρο ανηφορίζουμε δίπλα από τον ποταμό Σύθα. Ο ασφάλτινος δρόμος αρχίζει να φιδοσέρνεται στις πλαγιές του βουνού Ζήρια έως ότου καταλήξει στα Τρίκαλα ένα από τα παλιότερα ορεινά θέρετρα του Μοριά. 
Το χωριό χτισμένο στη θέση της αρχαίας πόλης Μυσαίο αποτελείται σήμερα από τρεις ξεχωριστές συνοικίες τα Κάτω ,τα Μέσα και τα Άνω Τρίκαλα. Το άριστο κλίμα το καλό νερό και οι ιδανικές συνθήκες για την ανάπτυξη των αμπελιών -τα 3 καλά όπως λένε οι ντόπιοι- έκαναν τους κατοίκους των πεδιάδων να στήσουν εδώ τα νοικοκυριά τους κατά τον 10ο αι. μ.Χ. Ήταν η πατρίδα των Νοταραίων των ισχυρότερων προεστών της Κορινθίας κατά την Τουρκοκρατία.
Στα Τρίκαλα σύμφωνα με την παράδοση γεννήθηκε και ο Άγιος Γεράσιμος προστάτης της Κεφαλονιάς. Ένας άλλος όμως Άγιος που μεγάλωσε στη Σεβάστεια της Καππαδοκίας αλλά ασκήτεψε στο βουνό Κυλλήνη είναι ο Άγιος Βλάσιος. Το μοναστήρι άρχισε να χτίζεται το 1400 μ.Χ. Είναι γυναικείο και το καθολικό του φημίζεται για το αξιόλογο τέμπλο του 17ου αιώνα.
Η λειτουργία κάτω από το επιβλητικό του ναού μας χάρισε στιγμές ψυχικής ανάτασης μας μετέφερε κάπου ψηλά και δεν μας άφησε να σκεφτούμε τα ταπεινά και τα εγκόσμια. Η συγκίνηση για τους αγαπημένους μας την ώρα του μνημοσύνου, οι αναμνήσεις και οι εικόνες από τη ζωή μαζί τους, ήταν εμφανής.
Η μοναστηριακή φιλοξενία μάς κράτησε κάτω από τον μεγάλο πλάτανο της μονής, σε κοινή τράπεζα, για το μεσημεριανό φαγητό απολαμβάνοντας τα εδέσματα και την καθιερωμένη μακαρονάδα που οι μοναχές μας πρόσφεραν.
Ο γύρω χώρος γεμάτος καλαισθησία, λουλούδια παντού, αρχοντιά και φροντίδα. Δίπλα μας η χαράδρα του ποταμού Σύθα με άφθονα νερά που κατρακυλούν από παντού. Ήταν μαγεία να ακούς και να βλέπεις. Αγναντεύουμε τα αντικρινά βουνά και χωριά των Τρικάλων. Μάρκασι, Στύλια, Παναρίτι, χωριά πνιγμένα στο πράσινο.
Αφήνουμε πίσω μας τη μονή με τις ομορφιές της και παίρνοντας μαζί μας την ευλογία του Αγίου και την αγάπη των μοναχών κατηφορίζουμε για έναν καφέ στο Ξυλόκαστρο. Βρισκόμαστε δίπλα στα πεντακάθαρα νερά του Κορινθιακού κόλπου και την ώρα που ο ήλιος σπάει το κανάτι με τα χρώματα του δειλινού, εμείς ανοίξαμε τις ψυχές μας και αφήσαμε αυτόν τον αρχέγονο άρχοντα να τις εξαγνίσει στη μαγεία του, για να φτάσουμε γεμάτοι στο Άργος.
Ευχόμαστε σε όλους τους χορωδούς και τους φίλους μας καλό καλοκαίρι με υγεία και ξεγνοιασιά! Καλά μπάνια! Τον Σεπτέμβριο με το καλό πάλι μαζί, όλοι, χωρίς απουσίες!
